PUKKELPOP 2009 :: Marquee, donderdag 20 augustus

De voorbije jaren bleek onder de toenemende populariteit van het festivalconcept dat de Marquee regelmatig te klein was om alle belangstellenden onderdak te bieden. Ook dit jaar staat hier weer heel wat genietbaars geprogrammeerd, zodat het een en ander gereorganiseerd werd. De moeder der tenten kreeg een kwartdraai naar links en het ronddraaiende Pukkelmonument schoof door, zodat nu een niet te onderschatten lap grond de Marquee omringt. En of daar op dag één al gebruik van gemaakt werd!

De Dertien

De uitgebreide verslagen van de dertien beste concerten leest u met één klik hieronder.

Met een Australisch onderonsje openen we de boeken. Voor het herexamen van het op Rock Werchter jammerlijk gebuisde Expatriate zijn we "net te laat". Niet getreurd, in deze beginfase snuffelen we nog als een hond ons jachtterrein voor de komende drie dagen af. Het uit Sydney afkomstige Howling Bells kan wel op onze aandacht rekenen: vooral zangeres Juanita Stein geeft ons een fijn gevoel — opgelet, flauwe woordspeling — down under. Los daarvan klinkt het wel verzorgd. Geen wereldsongs, maar toch enkele wenken van potentieel.

De oksels worden een eerste keer echt verlucht tijdens Shantel & Bucovina Club Orkestar. Dankzij de clubhit "Bucovina" (featuring Ian Oliver) zette Shantel de gelijknamige regio tussen Roemenië en Oekraïne het afgelopen jaar op de (dans)kaart. Met debuutplaat "Disko Partizani" onder de arm vult het bijhorende twaalfkoppige collectief hun caravan tjokvol balkanbeats, waarvan deze namiddag "Disko Partizani" en "Disko Boy" de bekendste vertegenwoordigers zijn. Rond deze periode verschijnt opvolgerPlanet Paprika en die vrucht staat misschien wel model voor dit concert: kleurrijk, pittig, maar nog net geen peper.

Even Frank Deboosere bellen, want hier klopt iets niet: hoewel de temperatuurmeter van ons weerstation parkeert op een riante 34 graden, lopen de koude rillingen over onze rug. Verantwoordelijk daarvoor is het Amerikaanse Bon Iver, dat onder ruime belangstelling een pracht van een concert neerzet. De intieme songs van Justin Vernon ondervinden haast geen enkele hinder van de soms onherbergzame (lees: rumoerige) festivalfactoren, integendeel, nummers als "Creature Fear" of "The Wolves (Act I and II)" klinken in deze setting krachtiger en intenser dan we durfden hopen. Enig mooi!

Het wordt beweerd over Willy Wartaal (De Jeugd van Tegenwoordig), maar wat dan te zeggen van Dizzee Rascal? Deze neger komt pas echt hard, en jullie komen in massaal grote getale naar de Marquee. Hoewel het voor velen één langgerekte aanloop naar "Bonkers" is, hét festivalanthem deze zomer, profiteert de Brit van de krolsheid van zijn publiek om een dynamische en energieke set neer te gooien. Even dreigt het wachten te lang te worden en de soufflé in te zakken, maar met een ijzersterk trio ("Holiday" en "Dance Wiv Me" mogen gepast gangmaken voor dé hit) sluit Dizzee Rascal zijn show af.

Anderhalf uur heeft Wilco de tijd om het publiek van de Marquee — duidelijk meer geïnteresseerd in Them Crooked Vultures die nadien aantreden dan in de sympathieke country/indierockers uit Chicago — voor zich te winnen. Gelukkig maar, want het eerste half uur verloopt nogal moeizaam en stroef. Het nieuwe werk slaat moeilijker aan, en ook klassiekers als "I Am Trying To Break Your Heart" lijken wat van hun charme te hebben verloren. Een meesterlijk uitgesponnen versie van "Impossible Germany" schopt het concert echter beslist op gang en van dan af gaat het in sneltempo bergop. Tot en met pompende afsluiter "Spiders (Kidsmoke)" toe, bewijst Wilco nog maar eens een band met klasse te zijn. Vandaag is Wilco goedgemutst, stevig rockend en uiterst professioneel. Niet voor niets is dit al jaren de kruim van de indierock.

Hoge verwachtingen en hoe ze net niet in te lossen: Them Crooked Vultures walsen de Marquee plat, maar het doet een beetje vreemd aan. Het is moeilijk vat te krijgen op de epische nummers met hun hooks en wendingen. Niettemin: het is een opluchting dat Them Crooked Vultures de verrassingsact is. Het spelplezier dat overduidelijk aanwezig is op het podium, slaat over op het publiek en vice versa, met een zeer sfeervol concert als gevolg. Hoogtepunt: het duel tussen John Paul Jones en Josh Homme tijdens "Nodoby Loves Me And Neither Do I", een ware gangbang met snaren! Als warmmaker voor een studioplaat kon de passage van TCV dus best tellen, maar wat zouden we deze band graag nog eens zien nà het verschijnen van de plaat.

De zigeunerklanken van Shantel & Bucovina Club Orkestar eerder op de dag zijn al lange tijd uitgedoofd, maar daar is Beirut om ze te hernemen. Al gaat het na drie platen niet meer op om Zach Condon uitsluitend in de balkanschuif onder te brengen: na de Franse invloed is hij voor zijn laatste plaat (March Of The Zapotec And Real People Holland) op studiereis naar Mexico geweest. Door een griepje maakt Condon nooit echt vaart, maar wanneer hij zijn beste songs bovenhaalt zoals "Postcards From Italy" of "Nantes" en "Sunday Smile" tijdens de finale, zweven we wel mooi mee op de weemoedige en tijdloze klanken die de pijnlijke voeten even doen vergeten. Al bij al een gezellig en genietbaar optreden.

Niet minder dan snoeihard is My Bloody Valentine als afsluiter in de Marquee. Shoegaze is terug, en het lijkt wel alsof Kevin Shields en de zijnen die boodschap met een salvo van tegen de 130 decibel door ons lijf willen jagen. Zonder oordopjes niet te harden, maar wiens trommelvliezen het aankunnen, mag zich verliezen in de onovertroffen melodieuze noise waar My Bloody Valentine een patent op heeft. Achttien jaar al gaat hun recentste werk reeds mee, maar live heeft het nog niets van zijn pluimen verloren. Gitzwarte gitaarriffs en nauwelijks hoorbare zang zorgen een uur lang voor een loodzware, maar louterende trip doorheen het universum van het legendarische Loveless. De ettelijke minuten durende aanslag van verpulverende noise tijdens afsluiter "You Made me Realise" is voor velen de druppel, maar het is vooral het concert ten voeten uit: meedogenloos, verschroeiend en steengoed.

http://www.pukkelpop.be
http://www.pukkelpop.be

recent

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

verwant

2 Many DJ’s

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Osees

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Steve Lacy

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Dry Cleaning

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Rema

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in