We hebben nog maar net een compilatie met singles van Jay Reatard op ons bord gehad, en we krijgen er alweer een nieuwe door onze strot geduwd. Deze keer één met Matadormateriaal. Matador? Hét indielabel en dus geen rock-‘n-roll-label? Inderdaad, en dat is misschien wel eens de reden waarom Matador Singles ‘08 het minder intense broertje van Singles 06-07 is.
Er zijn in principe twee hoofdredenen waarom de muziek van Jay Reatard zo interessant is: de muziek is enerzijds heel intens, waardoor Reatard zijn publiek live en op plaat niet onberoerd kan laten, maar anderzijds bouwt Reatards muziek eveneens op een unieke wijze verder op een elan van trash en punk dat reeds in de jaren tachtig werd ingezet, en waardoor Reatard het punkgenre probleemloos kan overstijgen. Dat evenwicht bracht Reatard met Blood Visions en Singles 06-07 in ieder geval perfect in kaart.
Op Matador Singles ‘08 lijkt dat evenwicht voor de eerste keer verstoord. Dat merk je meteen in opener “See Saw”: Reatards’ typische new wave touch is nog steeds overduidelijk aanwezig, maar waar is dat scherpe punkrandje naartoe? Het halveert Reatards impact en laat je met nostalgie naar Blood Visions terugblikken. De compilatie Singles 06-07 bevatte eveneens wel wat minder intens materiaal, maar op dat plaatje stonden dergelijke stijlveranderingen dan weer in het teken van nieuwe experimenten. Dat gevoel krijg je hier niet. Op Matador Singles ‘08 lijkt alles eerder in het teken van matiging te staan en dat is een term waarmee Reatards naam per definitie niet in één zin vernoemd mag worden.
Een nummer als “An Ugly Death” heeft een tot de verbeelding sprekende titel en is degelijk, maar motiveert niet tot wild scheefdansen. Het is daar dat het schoentje knelt: in vergelijking met het materiaal van de twee vorige platen lijken de nummers van Matador Singles ’08 iets te missen. Men zou het best kunnen vergelijken met een cola zonder bruis of een Penne Arrabiata met te weinig rode pepers .
Dat wil gelukkig zeggen dat Reatards basisformule nog steeds in orde is. Zo is “You Mean Nothing To Me” bijvoorbeeld een goed opgebouwd nummer met fantastische lyrics, maar het nummer klinkt in een typische compromisloze, blaffende stijl à la Blood Visions ongetwijfeld nog veel beter. Op Blood Visions huilde Reatard teksten als “I care nothing for you!” uit met tranen van bloed. Hier krijg je tot groot contrast af en toe zelfs de indruk dat Eddy Wally voor hem had kunnen inspringen.
Dat je hier en daar toch nog wel iets merkt van Reatards drang naar experimentjes, maakt een beetje goed, maar niet veel. Zo valt “No Time” wel te rijmen met Reatards akoestische uitstapjes op Singles 06-07 en is het kalme “You Were Sleeping” heel speciaal, zelfs voor een Reatardnummer. Dergelijke interessante momenten blijven echter beperkt en in het kader van een zoutloze plaat vergen ze helaas teveel moeite van het publiek om hen gemakkelijk te ontdekken. Dat maakt dat Matador Singles ‘08 allesbehalve een must is en dat zelfs Reatards meest verstokte fans het voor een keer kunnen overwegen om het plaatje eerst te beluisteren alvorens tot hun gebruikelijke blinde aankoop over te gaan.
