Voor haar inmiddels derde album mocht COEM rekenen op een platendeal binnen eigen land. Dubbel en dik verdiend, want met Happiness Etc. laat COEM degelijke indiepop met een randje op deze wereld los.
Als er één prijs is die we mogen uitreiken aan COEM, is het wel die voor originaliteit. In het verleden moest de band het stellen met een Duitse platendeal wat — gezien haar koppigheid om in dat eigen geluid te blijven geloven — ook wel een beetje begrijpbaar is: er zijn dan tegenwoordig ook bands in overvloed die niet vanuit de eigen buik durven te werken en links en rechts zomaar lukraak uit de reeds populaire stromingen hun vet wegplukken. De volharding van COEM wordt nu alvast beloond met Happiness Etc. waarop ze vanuit hun eigen geluid goede popmuziek slagen te maken.
Voor de beluistering van het album wees men ons op dEUS als referentie, ons inziens een erg halfslachtige vergelijking. Moest dEUS het niet vooral hebben van rust die in pure chaos ontaardt? COEM heeft met haar dynamische geluid meer pijlen op haar boog dan dat. Happiness Etc. klinkt georchestreerd en doet met haar dynamisch geluid — in perfecte harmonie met de weinig opdringerige stem van Marc Wetzels — eerder aan filmische postrock denken. Wat niet betekent dat COEM in dat hoekje dient te worden gedramd want met Happiness Etc. bevinden ze zich op een kruispunt tussen verschillende stijlen waar werkelijk alles mogelijk is.
Wat het songmateriaal betreft zijn we vooral te spreken over "Count Your Blessings", dat de dynamiek van dit volledige album binnen één nummer samenvat en wat ons betreft gerust een plaats in de Arriba-lijst verdient. Andere vermeldingen zijn voor "Hands Off (My Melody)", "Through Tired Eyes" en het met blazers verrijkte "Been Mistaken", stuk voor stuk songs die nog wel ettelijke maanden in onze hoofden zullen blijven nazinderen. Het rustige en haast volledig instrumentale "Everybody Knows Nobody Knows What Happiness Is" eigent zich perfect als de slottrack voor Happiness Etc. en bevestigt ons COEM’s situering op de muzikale landkaart.
Afgerekend komen we uit bij een album dat met ongeveer de helft van haar songs overtuigt. Het memorabele songmateriaal werd een beetje gespreid over Happiness Etc. en tussenin gevoed door iets minder overtuigende, maar niet minder aangename tracks. Op onze scoreschaal maakt dat nog altijd een vrij goed album. Met Happiness Etc. kan u zich dan ook een interessante popplaat in huis halen, die lak heeft aan opgedrongen popclichés.
