Het eerste nieuwe werk in zes jaar is vintage Einstürzende. Compleet met quarantaine-clip!
Wat zeggen we, dertien jaar! Lament zou er zonder een eeuw Grote Oorlog ook niet geweest zijn en was vooral een plaat met een a-typische Einstürzende Neubauten-sfeer, hoe geslaagd ook. En afgaande op deze eerste single, mogen we ons opmaken voor een terugkeer door de grote poort. Vergeet die jarenlange greatest hits-shows op herhaling of de solo-optredens van een aan sneltempo ouder wordende Blixa Bargeld: Einstürzende Neubauten stáát er weer!
We krijgen meer dan vijf minuten om dit statement te staven: alle klassieke Einstürzende-ingrediënten zijn dan ook in “Ten Grand Goldie” te horen. De rudimentaire jazzy industrial-klanken van Alexander Hacke, de muzak-intermezzo’s, het naadloze schakelen tussen Duits en Engels, tot en met de kenmerkende gil van een zesjarig meisje waar Nick Cave ooit intuïtief op afging ergens in een hotel in de jaren ’80. Kunnen we nog meer vragen? Fuck nee! Dit is gewoon een Einstürzende Neubauten-nummer van de bovenste plank. Klar?
Toch overtuigt “Ten Grand Goldie” pas helemaal in de tweede helft. De spanning en het mysterie van in de eerste tweeënedenhalve minuut missen nog wat oumph, lees: meer van dat typische Neubauten-geklangel dat ook de energie bevat van de betere nummers uit het uitgebreide repertoire van de Berlijners. We kunnen het ook prima redden met één ritmedodend intermezzo minder, trouwens. Wanneer de verknipte funkgitaar erin komt en de andere bandleden wakker worden en erop los slaan, groeit het nummer naar een apotheose met daarbij een speciale rol voor wat wellicht Bargelds dochter is op trombone. Benieuwd hoe dat live werkt. Oh, wacht.
Alles in Allem komt op 15 mei uit.
