Van 4 tot en met 7 april vindt de vierde editie van BRDCST plaats, het festival waarmee de AB inzet op muzikale grenzeloosheid en artiesten die vernieuwing hoog in het vaandel dragen. Dit jaar spelen er een vijftigtal artiesten op acht verschillende podia en zijn er optredens in de Beursschouwburg, Café Central en La Machine. Daarmee heeft het festival de ambitie om uit te groeien tot een echt stadsfestival. Reden te meer voor een gesprek met artistiek directeur en bezieler Kurt Overbergh.
“Een avontuurlijke meerdaagse waarbij muzikale grenzeloosheid centraal staat, volop geïnspireerd door het Utrechtse Le Guess Who?” Zo werd BRDCST door Overbergh aangekondigd in het najaar van 2015. Uiteraard waren wij meteen razend benieuwd. En kijk, klinkende namen zoals Mbongwana Star, GoGo Penguin, Thundercat, Forest Swords, Moor Mother, Shabaka And The Ancestors en Sleaford Mods, en een nog groter aantal onbekende parels passeerden al op de voorbije, meer dan geslaagde edities van het festival.
enola: Op welke manier was Le Guess Who? een belangrijke inspiratiebron voor BRDCST?
Overbergh: “Ik denk dat dat vooral komt door hun wereldse kijk op muziek en durf om minder evidente artiesten te programmeren. De organisatie keek van bij het begin naar muziek uit diverse continenten. We kennen de organisatie ook vrij goed, zelfs nog voor het festival in populariteit ontplofte. Daarnaast waren ook festivals zoals Primavera in Barcelona, het ondertussen ter ziele gegane Incubate (waarvan de laatste editie plaatsvond in 2016) en Unsound in Krakau belangrijk voor BRDCST. Maar je kan nooit een festival kopiëren, om de eenvoudige reden dat de omgeving altijd anders is.”
enola: Waar leer je de vernieuwende artiesten kennen die in aanmerking komen voor het festival?
Overbergh: “BRDCST is voor 100 procent mijn kindje, maar programmeren is geen solobezigheid. In het AB-team zijn nog twee andere mensen ermee bezig. Zij beluisteren samen met mij alle artiesten, en we toetsen alles steeds bij elkaar af. Ook zij stellen op regelmatige basis bands voor. Er zijn zoveel verschillende groepen uit zoveel verschillende landen, en daarnaast ben ik ook bezig met jazz, diverse andere projecten en Global Sounds (waarmee de AB sinds 2017 alle wereldse concerten onder dezelfde noemer plaatst), dus het zou moeilijk zijn om er helemaal alleen mee bezig te zijn. Doordat we nu van drie naar zes concertlocaties geëvolueerd zijn, in totaal eigenlijk acht podia, is BRDCST een werkproces van een aantal maanden geworden.”
“Dankzij festivals als Primavera, Unsound en Le Guess Who? leer ik ook potentiële artiesten kennen, maar er zijn ook tal van interessante labels zoals tak:til, PAN of Sonic Pieces die ons inspireren. En er is ook nog één muziektijdschrift dat ik zeker wil vermelden: The Wire. Hoe old skool kan het zijn? Misschien is BRDCST wel de auditieve versie van The Wire.”
enola: Er zijn wel wat mensen die op een Domino 2.0 hoopten. De laatste editie van dat festival vond plaats in 2011. Waarin verschilt BRDCST van Domino?
Overbergh: “Voor alle duidelijkheid: ik ben nog altijd zeer fier op wat we jarenlang gedaan hebben met Domino. Maar de formule was opgebruikt. Je kan moeilijk voor de zoveelste keer een Melvins of Shellac programmeren. BRDCST gaat veel breder dan het white indie-gebeuren. Kijk maar naar een avontuurlijke artieste als Nadah El Shazly, die dit jaar curator is. Voor The Wire maakte ze een mixtape met een aantal opvallende Egyptische artiesten zoals 1127 en Zuli. Die hebben in mijn ogen een even hoog indiegehalte als hedendaagse hippe Britse of Amerikaanse bands, maar klinken véél avontuurlijker. Ik vond het ook fantastisch om vast te stellen dat Le Mystère des Voix Bulgares, dat vorig jaar bij ons te gast was, een invloed heeft op hedendaagse artiesten. Op de debuutsingle van Sinjin Hawke en Zora Jones hoor je een sample van het koor. Er is ook een jonge Gentse band, Bolt Ruin op Consouling Sounds, die werkt met samples van Le Mystère.”
enola: Hoe blik je terug op de edities van 2016, 2017 en 2018?
Overbergh: “Ik had nooit verwacht dat we zoveel bijval zouden krijgen op korte tijd. We zijn in moeilijke omstandigheden gestart (de eerste editie vond in het weekend na de aanslagen van 22 maart plaats, nvdr), maar om die reden hebben we een vechtersmentaliteit gekregen. Iedereen geloofde meteen in het festival en daarom zijn we ook zeer snel gegroeid. Op welk ander festival kan je naast black metal een Bulgaars vrouwenkoor zien? Dit jaar hebben we met Nadah El Shazly de eerste vrouwelijke curator on board, die een programma samenstelde met namen waar we nog nooit van gehoord hadden, maar ik kan al zeggen dat de line-up die avond verbluffend is. Ik heb het gevoel dat die avond weleens een game changer kan zijn voor de toekomst.”
enola: Wat zijn jouw persoonlijke hoogtepunten uit de afgelopen edities?
Overbergh: “Le Mystère des Voix Bulgares vond ik memorabel. We hadden hen speciaal voor het festival laten overkomen. De hele band en crew bestond uit 30 mensen, dus dat heeft wel bloed, zweet en tranen gekost. Ook de door Sleaford Mods gecureerde avond was fantastisch. Toen we hen vroegen om een avond samen te stellen, waarschuwden ze dat de muziek te extreem zou zijn. ‘Je gaat geen extra tickets verkopen’, zeiden ze meteen. Vervolgens hebben ze mij een lijst met artiesten bezorgd. Het was de ene uppercut na de andere. Het was geweldig om die obscure bands voor duizend muziekfans te zien spelen.”
enola: Naar welke dag of artiesten kijk je dit jaar het meest uit?
Overbergh: “Globaal gezien ben ik benieuwd naar wat de uitbreiding van het festival zal geven. In La Machine programmeren we de new wave of jazz. Aanraders zijn Alabaster Deplume, die poëzie met jazz en folk combineert, en de Noor Bendik Giske. Noem hem gerust de transgenderversie van Colin Stetson. De Beursschouwburg wordt dan weer het kader voor BRDCST By Night. Daarnaast kijk ik enorm uit naar The Comet Is Coming met Shabaka Hutchings. Hij is één van de smaakmakers van de actuele jazzgolf.”
enola: Zijn er nog concrete ambities voor de komende jaren?
Overbergh: “We werken dit jaar samen met Beursschouwburg, Cinema Palace en drie muziekcafés, La Machine, Café Central en Bonnefooi. We zouden graag het aantal locaties in de toekomst verder uitbreiden en op die manier de juiste bands op de juiste locaties programmeren. Maar we gaan eerst evalueren hoe dat dit jaar allemaal afloopt. Incubate blijft op dat vlak een groot voorbeeld: er waren zo veel artiesten op zo veel verschillende locaties. Op basis van de goede vibe heb ik nu al het gevoel dat het de komende jaren goed gaat komen. Wat betreft nieuwe locaties droom ik van concerten in het beursgebouw, een exporuimte in de metrohalte Beurs onder de AB en de Onze Lieve Vrouw ter Rijke Klaren, die op een boogscheut van de AB ligt.”
Een combiticket voor BRDCST kost 60 euro, een dagticket 19 euro. Line-up, tijdschema en praktische info zijn te vinden op de website https://www.brdcst.be.
