Het aantal Japanse auteurs die de overstap maakt naar het Nederlandstalige taalgebied blijft opvallend klein. Grootmeesters als Mishima Yukio en Kenzaburo Oë zijn met mondjesmaat vertaald, evenals “jonge” auteurs als Ryu Murakami of Banana Yoshimoto. De grote uitzondering is uiteraard Haruki Murakami, wiens romans tegenwoordig zelfs nog voor de Engelse vertalingen verschijnen in het Nederlands.
Murakami’s megasucces heeft weliswaar nog niet voor een stortvloed aan vertalingen gezorgd, al is het wel opvallend dat de Japanse auteurs die een overstap naar het Nederlands krijgen, vaak een aantal kenmerken met hem gemeen hebben. Meerbepaald is het zo dat vooral die verhalen met een licht magisch-realistische en romantische toets de grootste kans lijken te hebben om hier voet aan wal te krijgen. Naast Manazura van Hiromi Kawakami geldt dit ook voor Takuji Ichikawas Bij jou zijn, met dien verstande dat beide werken nog steeds mijlenver verwijderd zijn van elkaar en van Murakami’s werk.
Bovendien mag Takuji Ichikawa in het Westen dan wel een nobele onbekende zijn, toch is hij verre van een debuterend auteur en werd Ima, ai ni yukimasu een jaar na zijn verschijningsdatum zowel verfilmd als naar het Engels vertaald (Be With You). Ondanks het succes van het boek en de film blijft de informatie over hem schaars en lijken er geen andere romans in vertaling te bestaan. Nochtans bewijst Bij jou zijn dat Ichikawa als schrijver over zekere talenten beschikt en in staat is een onwaarschijnlijke premisse zo te brengen dat het nergens de romantische inslag van het verhaal teniet doet.
Bij jou zijn draait volledig rond de notie van de romantische liefde en de vraag in hoeverre deze in staat is leven en dood te overstijgen. Om de dood van zijn vrouw Mio dragelijk te maken voor hem en zijn zes jaar jonge zoontje Yuji vertelt Takumi hem over het Archief waar iedereen die gestorven is heen gaat en blijft leven zolang er maar iemand is die aan hen denkt. Opdat ze na zijn dood niet vergeten zou zijn, besluit hij hun verhaal op te schrijven en ook iets over zijn eigen leven na haar dood mee te geven. Zo komt de lezer te weten dat hoewel zijn hart op de juiste plaats zit, Takumi een klungelige jonge vader is die zonder zijn vrouw in zeven sloten tegelijk loopt.
Misschien voorvoelde zijn vrouw Mio dat hij het zonder haar niet zou redden en heeft ze hem daarom voor ze stierf beloofd dat ze terug zou keren tijdens het regenseizoen om te kijken hoe het met hen gaat. Wanneer het regenseizoen aanbreekt, blijkt dat Mio inderdaad woord heeft gehouden en opeens op het pad van Takumi en Yuji verschijnt, alleen is er een belangrijke kink in de kabel: Mio heeft namelijk geen idee van wie ze is, laat staan dat Takumi haar man is en Yuji haar zoon. Vastbesloten haar geen tweede maal te verliezen, vertelt Takumi haar slechts delen van de waarheid en verzwijgt hij dat ze gestorven en terug tot leven is gekomen.
Langzaam maar zeker ontstaat er een nieuwe vertrouwensband tussen hen beiden, terwijl ze elkaar opnieuw leren kennen en hun liefde nieuw leven ingeblazen wordt. Met behulp van Mio wordt Takumi zelfs wat zelfverzekerder en minder onbeholpen dan voorheen. Ook Yuji lijkt wel te varen met de terugkeer van zijn moeder. De grote vraag is echter hoelang Takumi het bedrog voor Mio kan verbergen en nog belangrijker hoeveel tijd ze samen hebben. Zal Mio na het regenseizoen even onverwachts verdwijnen als ze gekomen is of zal ze ditmaal blijven zolang Takumi haar maar niet de waarheid zegt?
Uiteraard draait het boek niet rond de vraag hoe en waarom Mio teruggekeerd is, al geeft Ichikawa wel een mooie draai aan het gegeven, maar rond de vraag of een liefde die er ooit was opnieuw kan plaats vinden als een van beide zich niets meer herinnert. Centraal in Bij jou zijn staat verliefdheid en liefde, hoe twee mensen elkaar kunnen verliezen en (terug)vinden en hoe dit hun leven blijvend tekent. Ichikawa weet met het onderwerp zo om te gaan dat de romantische inslag nergens klef aanvoelt. Hoogstens is er een milde irritatie voor Takumi die de passieve hoofdpersonages uit Murakami’s werk tot actiehelden verheft.
Het is een ergernis die gelukkig onderhuids blijft dankzij het verhaal dat zijn eigen logica volgt en ondanks zijn magisch-realistische inslag nergens ongeloofwaardig wordt. Ichikawa staat weliswaar niet op de hoogte van enkele van zijn bekendere landgenoten, maar indien zijn ander werk gelijkwaardig is aan Bij jou zijn, mag het jammer heten dat dit vooralsnog in geen enkele vertaling beschikbaar is.
