Fever Ray deelt al een snoepje uit alvorens het diner te serveren. Het nieuwe album van Karin Dreijer verschijnt pas in maart, maar met “Kandy” krijgen de fans al een dikke, vette kluif om de tanden vrijwillig op stuk te bijten.
De titel klinkt onschuldig en zoet, maar de muziek doet denken aan de zonderling die je zo in zijn busje met geblindeerde ruiten wil lokken. Deze sinistere paringsdans voor getroebleerde zielen is absoluut geen vrijblijvend meezingnummer. Dat verwacht natuurlijk niemand van Dreijer, maar zelfs dan is dit een meer duistere track in haar uitgebreide oeuvre.
Broerlief Olof, die andere helft van vroegere project The Knife, zorgt nochtans voor een zeer herkenbare elektronische riedel, die echter continu lijkt te strijden tegen de androgyne vocalen. Fever Ray lijkt hier een soundtrack te hebben gecomponeerd voor een erotische reboot van The Texas Chainsaw Massacre . Toch is er geen sprake van overkill. Zelfs al is het trop, het is niet teveel, ondanks (of misschien dankzij) het bijzonder hoge funky zombiegehalte.
Karin Dreijer is van intelligente popsongs zoals Like a Pen geëvolueerd naar Like a Potloodventer, maar doet dat met verve. Het snoepje smaakt misschien niet zoals verwacht, maar het is wel verrassend lekker.
