Tout le monde aime Jeanne

Tout le monde Aime Jeanne, het langspeeldebuut van Céline Devaux, bezorgde de 35-jarige Française na een hele reeks prijzen voor haar kortfilms, een plaatsje in de ‘Caméra D’Or’ competitie op het filmfestival van Cannes. Dat ze geen trofee mee naar huis mocht nemen is wel enigszins terecht voor een kleine film met een paar beloftevolle ideeën die zich evenwel hopeloos vastrijdt in een ronduit irriterend concept.

Dat concept bestaat erin dat we doorheen de actie en dialogen door, voortdurend niet alleen de ‘monologues intérieurs’ horen van het titulaire hoofdpersonage gespeeld door Blanche Gardin (uit het vreselijke Effacer L’Historique) maar dat die tussenwerpselen ook letterlijk geïllustreerd worden aan de hand van korte geanimeerde sequenties. Dat levert momenten op zoals Jeanne die praat met haar broer, terwijl we de ‘stem in haar hoofd’ zien als een getekend personage dat haar allerlei zaken toeschreeuwt of een totaal plotse inlassing die roept dat het vreselijk is je zorgen te maken over je kont en billen wanneer de wereld vergaat en we dat allemaal grafisch uitgebeeld zien door een huisje dat in vlammen opgaat. Dat idee kan leuk geleken hebben op papier, in de film werkt het al heel snel mateloos op de zenuwen.

Al die krampachtig ‘hippe’ vormgeving staat in het teken van een verhaaltje over – wat had u gedacht – zichzelf leren waarderen en het in het reine komen met het eigen leven en zijn. Dat is nodig voor Jeanne, die net een financieel fiasco achter de rug heeft wanneer het eco-project dat ze opstartte faliekant afloopt en ze naar Lissabon moet om noodgedwongen het appartement te verkopen dat haar moeder naliet. Op de luchthaven loopt ze een oude schoolgenoot tegen het lijf (Laurent Lafitte) waarna die steeds meer een aanwezigheid wordt in haar leven terwijl Jeanne ook nog moet omgaan met de gevoelens van verlies die gepaard gaan met de onverwerkte zelfmoord van haar moeder. Al de gebeurtenissen die nadien volgen worden herkauwd en nog eens herkauwd in eindeloze zelfbewuste tragikomische grapjes en bespiegelingen die de vreselijke personages nog erger maken. Zowat enige emotie die de film oproept is het willen eens duchtig een mep verkopen aan het zelfingenomen duo dat we op het scherm volgen. Wie denkt dat sommige series tegenwoordig nogal ver gaan in het proberen verheffen van twijfels en zelfbevraging tot een volledige verhaallijn, die zal hier helaas de overtreffende trap daarvan vinden.

Je kan Devaux nochtans niet ontzeggen dat ze een zeker gevoel heeft voor stijl, vorm en kleur en dat op speelse manier weet in te zetten in de conceptie van haar beelden. De vraag is dan ook vooral waarom het in godsnaam nodig was haar film zo nodig ‘op te leuken’. Dit had perfect een soort ‘Pedro Almodóvar’ of ‘Wes Anderson’ in bescheiden miniatuur versie kunnen zijn, helaas is het in werkelijkheid enkel een oeverloos ergerlijk werkstuk. Wellicht was alles bedoeld als een film die de gefragmenteerde identiteit van het moderne leven moest weerspiegelen en visualiseren, maar dat opzet faalt jammerlijk. Tout le monde aime Jeanne (eerder het tegenovergestelde) is daarmee een totaal gemiste kans: de cineaste aan het roer heeft ontegensprekelijk talent, het zal kwestie zijn dat tot zijn recht te laten komen en het een volgende keer niet te begraven onder nodeloze onhebbelijkheden.

3.5
Met:
Blanche Gardin, Laurent Lafitte, Maxence Tual
Regie:
Céline Devaux
2022
Frankrijk, Portugal

verwant

Elle

Tien jaar geleden keerde Paul Verhoeven terug naar de...

aanraders

The Brutalist

In 2015 nam acteur Brady Corbet in de regiestoel...

Maria

Een biografische prent over het leven van Maria Callas...

Des Teufels Bad

De Oostenrijkse filmmakers Veronika Franz en Severin Fiala hebben...

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

A Real Pain

Enkele jaren na zijn debuutfilm When You Finish Saving...

recent

Heather Nova :: ”Op deze plaat probeer ik mezelf te begrijpen”

Ze vergeleek zichzelf ooit met een verleidelijke sirene, en...

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in