Bepaalde songs kunnen zich aan je opdringen. Ze staan vlak voor je neus te roepen: “luister naar mij”. Andere songs kringelen als een briesje om je hoofd heen, nergens expliciet om aandacht vragend maar aan het einde van de dag zitten ze toch genesteld onder je hersenpan. “Dolfijn” gaat radicaal voor die tweede benadering.
Dat hoeft ook niet te verbazen als je Lucas Schreel en Casper Van De Velde de voorbije jaren een beetje gevolgd hebt. Van De Velde is al jaren schijnbaar overal aanwezig waar er in België subtiel – of soms minder subtiel, bij Bombataz – op trommels geroffeld moet worden. Gitarist Lucas Schreel (Kloothommel) bracht vorig jaar het zeer goed onthaalde We’re Never Afraid of Getting Up Every Morning uit, een perfecte plaat om met een goeie tas koffie de prut uit je ogen te wrijven ‘s ochtends. Op hun nieuw duoproject, dat voor de handigheid Schreel Van De Velde heet, vinden de twee elkaar in subtiliteit, melancholie en ongedwongenheid.
Het eerste resultaat, “Dolfijn”, ademt lome vrijheid uit in al zijn zachtje gitaarloopjes, subtiel percussiegekletter en synthgolven. Alle klanken baden in dat typische warme bad waar ook een deel van het songmateriaal van Schreels soloplaat al in lag. Tegelijk hoor je voldoende verschil tussen dat solodebuut en dit nieuw materiaal met Van De Velde, dat duidelijk wegdrijft van de lofi indierock richting jazz en repetitieve gitaarmuziek. Sommige gitaarlijntjes zitten zelfs een beetje in de lijn van artiesten als yadayn, Brecht Ameel, Western Skies Motel en James Blackshaw, maar dan nét dat tikkeltje meer versterkt.
Wij kunnen niet wachten om onze eerste koffie van de dag te drinken op de volledige plaat van dit duo.
Balts ziet het levenslicht op 28 mei op blickwinkel.