Douglas Firs :: 31 januari 2018, NEST

Met een nieuw album Hinges Of Luck onder de arm probeerde Douglas Firs in NEST de koude en de weemoed te verdrijven die ’s winters wel eens de kop opsteekt. Een gedeeltelijk geslaagde missie.

Terwijl buiten op het Woodrow Wilsonplein, aka “De Zuid”, honderden mensen zich vergaapten aan een flitsend lichtspel en lichtvervuiling — ook genaamd “Het Lichtfestival” — probeerden Gertjan Van Hellemont en de zijnen binnen hun eigen sferen op te roepen. NEST, gelegen in de oude bibliotheek, is een sfeervol zaaltje. Alleen spijtig dat de mannen van Douglas Firs het nodig vonden om knoeihard te spelen en hun melodieuze pop zo af en toe de nek omwrongen. Het is waar, op Hinges Of Luck gaat het er bij momenten ook zeer snedig aan toe, maar altijd melodieus en met aandacht voor de balans tussen de verschillende instrumenten en de loepzuivere stem van Van Hellemont. Met dank aan mixer Kevin Ratterman.

Door af te trappen met “Underground Lovers”, een van de meest funky nummers op de plaat, drukte de groep meteen een stempel op het optreden: wij gaan vanavond rockend de nacht in. Goed idee, al was het publiek daar in het begin niet zo van overtuigd — misschien zaten ze te wachten op de iets rustigere, singer-songwriter Douglas Firs? De setlist bestond grotendeels uit songs van Hinges Of Luck. Zo deden “45 Days” en “Too Much & Too Fast” de grondvesten van het zaaltje daveren. En wie zich afvroeg waar dat laatste album zo al over gaat, moest maar goed luisteren naar de tekst van “How Can You Know”, dixit Van Hellemont.

Na een half uur goed gas geven, kwam er even een adempauze in de vorm van het iets rustigere “Hannah”, waarin je kan horen hoe goed Van Hellemont is als zanger. Geen enkele valse of vals klinkende noot komt uit zijn strot. En net daar zat soms beetje het probleem: het leek allemaal nogal geregisseerd en er vielen weinig spontane en dus opwindende momenten te beleven. Het was dus bijna een zegen dat bassist Simon Casier wat technische problemen had, wat Van Hellemont meteen noopte tot wat interactie met het publiek. Dat kwam de sfeer ten goede, want daarna leek iedereen meer op zijn gemak.

Douglas Firs brengt degelijke en goed in het gehoor liggende popmuziek en deze set zat goed in elkaar; het vloeide allemaal gemakkelijk van het ene lied in het andere. Strafste nummer van de avond was ongetwijfeld “oudje” “Don’t Buy The House”, want live voorzien van een drum- en synthriff die je de stuipen op het lijf jaagt. Alleen jammer dat het zo luid was, waardoor die nuances dan weer verdwenen in een wall of sound.

http://www.douglasfirs.be
Excelsior
Beeld:
Geert Vercauteren

aanraders

verwant

Douglas Firs :: ”Ik vraag me af hoe andere mensen dat doen, rouwen”

Gertjan Van Hellemont zou vader worden. Zijn moeder zou...

The Bony King Of Nowhere :: 30 april 2019, De Roma

The War On Drugs. Bruce Springsteen. Leonard Cohen. Bob...

Douglas firs

13 juli 2018Cactusfestival, Brugge

Cactusfestival vervolledigt zijn affiche

Met de komst van muzikaal globetrotter Témé Tan (14/07),...

Douglas Firs

14 april 2018Little Waves Festival, Genk

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in