Valt er nog iets toe te voegen aan een personage dat al talloze malen verfilmd, beschreven en verstript werd? Cordurié en Laci doen met hun versie van Sherlock Holmes een verdienstelijke poging.
Holmes heeft intussen zijn aartsvijanden, de misdadigers Moriarty en Taher Emara verslagen. Sindsdien leidt hij een teruggetrokken en zeer discreet leven. Hij werkt van 9 tot 5 in een bibliotheek in hartje Londen. Voor de buitenwereld is hij nog steeds dood. Twee keer per week begeeft hij zich naar het ziekenhuis, waar hij Megan Connelly gaat bezoeken. Megan is de jonge vrouw die hem assisteerde in de zaak ‘Necromicon’ maar ze bevindt zich in een vegetatieve staat. Haar gezondheid is sinds anderhalf jaar niet meer geëvolueerd. Volgens de dokters is ze hersendood maar Holmes weigert dit te geloven en blijft haar bezoeken en voorlezen, al was het maar als dank omdat ze ooit zijn leven redde.
Maar dan komt er een dag waarop Holmes bezoek over de bibliotheekvloer krijgt dat meteen het einde van zijn voortkabbelend leventje betekent. Het betreft iemand die hem komt zoeken in opdracht van koningin Victoria. Ze wil Holmes dringend zien. Als hij op het paleis aankomt, verneemt Holmes dat een geniale maar krankzinnige wetenschapper, Aaron McBride, een aanslag beraamt op Londen. McBride legde de laatste hand aan een uitvinding om door de tijd te reizen toen hij twintig jaar voordien van de aardbodem verdween. Nu wijst alles er op dat hij is teruggekeerd. Volgens de koningin belooft zijn terugkomst niet veel goeds. Ze geeft Holmes dan ook de opdracht om McBride op te sporen. Hij accepteert maar wordt wel verplicht om samen te werken met de ‘High Lord’, een Chewbacca-achtige figuur met weinig gevoelens. Holmes interesseert zich maar matig in de High Lord, laat staan dat hij hem apprecieert als side-kick. Holmes gebruikt hem echter om aan materiaal te komen dat hem in staat stelt om het onderzoek grondig te voeren.
We zien vervolgens McBride wat moe en verward ronddwalen na zijn tijdreis. Hij wil de enige persoon vinden die hem kan helpen bij zijn geplande aanslag: de magiër Marcellus Gunderson. Intussen wordt het wetenschappelijk inzicht van Holmes op de helling gezet door enkele bovennatuurlijke fenomenen.
Met dit tweeluik keren scenarist Sylvain Cordurié en tekenaar Laci terug naar de avonturen van Sherlock Holmes na diens laatste avontuur in Reichenbach, geschreven door Arthur Conan Doyle. Na zijn avonturen met vampieren en de levende dode Moriarty, gewapend met een occult boek, wordt de detective deze keer geconfronteerd met personages die in staat zijn om door de tijd te reizen. Cordurié heeft alles in het werk gesteld om zijn lezers van begin tot einde bij de keel te grijpen. We krijgen een aaneenschakeling van bizarre, bovennatuurlijke gebeurtenissen die scepticus Holmes aanvankelijk maar matig kunnen boeien. Maar Cordurié voegt telkens er een tip van de sluier opgelicht wordt enkele mysterieuze elementen toe aan zijn verhaal zodat we weer verder kunnen.
Hij introduceert meteen ook twee personages uit Mandragore, een van zijn andere reeksen die zich ook afspeelt in het Victoriaanse Londen. Zowel de magiër Marcellus Gunderson als Lynn Redstone, half mens, half duivel, leggen Holmes in dit eerste deel het vuur aan de schenen.
Met dit nieuwe tweeluik, borduren de auteurs voort op hun eerdere Holmes-reeksen. Maar ze hebben toch geen slecht werk geleverd. De nieuwe invalshoeken houden het boeiend. Laci zorgt ook deze keer voor verzorgde en duidelijke tekeningen die het ingewikkelde verhaal lichter maken. De Holmes op de cover is gelukkig niet representatief voor die binnenin het boek. Hij baseerde zich op de Sherlock uit de televisieserie van de jaren 80, die toen vertolkt werd door Jeremy Brett. Die serie toonde Holmes zoals Conan Doyle hem bedoeld had, in elk geval zonder de jagerspet en de geruite kleding. We missen wel een nevenpersonage als Watson, een buffer tussen de “gewone” mensen en Holmes. Maar ook als eenzaat blijft het ijzersterke personage werken.
Wie wel houdt van een bovennatuurlijk mysterie , doorspekt met steampunk en Victoriaanse decors, zal zeker veel plezier beleven aan dit tweedelig verhaal. Maar wacht misschien meteen op deel 2 zodat je het in één ruk kan uitlezen.
