Kelly Lee Owens :: ”Vinyl is als een tijdscapsule in een wereld vol wegwerpspullen”

Optimisme is een morele plicht, zei Immanuel Kant al. Zo ook voor de hoopvolle Kelly Lee Owens, die zich stap voor stap een muzikale weg door onze jachtige wereld probeert te banen. De elektronica van de Welshe Kelly Lee Owens mag dan op het eerste gehoor erg donker klinken, tegelijkertijd laat ze op haar titelloze debuut hier en daar hints van dreampop vallen. Al lijkt ze te twijfelen over de richting die ze uit wil, toch is het duidelijk dat ze iets moois op het spoor is. Een dame die het volgen waard is dus, en reden genoeg voor enola om eens te peilen naar de dromen die ze najaagt.

enola: Je werkte vroeger als hulpverpleegster in een ziekenhuis in Manchester. Hoe ben je in de Londense muziekwereld beland?

Owens: “Ik vind het heel belangrijk om mijn instinct te volgen. Een van mijn patiënten was een helderziende en zij beweerde dat die job in het ziekenhuis maar een opstapje voor mij was, dat ze mij op een podium zag staan. Daarop zei ik dat ik inderdaad het gevoel had dat ik naar Londen wou trekken, hetgeen ik niet lang daarna ook gedaan heb. Het is grappig: er zijn wel meer van die extravagante mensen die mij allerlei extreem accurate dingen hebben voorspeld. Ik hou van mysterie en vind het bovennatuurlijke enorm fascinerend.

enola: En muziek is altijd je passie geweest?

Owens: “Ik was ongeveer 17 jaar, of misschien zelfs iets jonger, toen ik voor het eerst van een eigen album droomde. Ondertussen ben ik er 28, dus je zou kunnen zeggen dat ik mijn tijd heb genomen. Maar serieus, tegenwoordig rust er op twintigers zoveel druk om onmiddellijk succesvol te zijn. Ik zou mijn leeftijdsgenoten willen laten zien dat het ook anders kan: doordat ik het stap voor stap heb aangepakt, ben ik nu zelfzekerder en sta ik nog meer achter mijn eigen werk. Misschien kan dat verklaren waarom critici mijn debuutalbum als ”accomplished” omschrijven, al is het voor mij moeilijk om volledig te vatten wat ze daarmee willen zeggen.”

enola: Misschien bedoelen ze dat de plaat erg volwassen klinkt voor een debuut.

Owens: “Of misschien heeft het te maken met het feit dat ik altijd heb geprobeerd om mijn integriteit te bewaren. Als jonge muzikant is het gemakkelijk om je te laten verleiden door de platenfirma’s: ik ken collega-muzikanten die 100.000 Britse pond (zo’n 116.000 Euro, jv) aangeboden kregen en meteen op de kar sprongen. In hun haast vergaten ze echter het belangrijkste: het leren kennen van de mensen waarmee ze moeten werken en die hun carrière in handen hebben, en dan bedoel ik niet enkel op professioneel vlak maar ook persoonlijk. Kan je die mensen vertrouwen, begrijpen ze waar jouw muziek om draait?”

enola: Jij hebt daarentegen de tijd genomen om echt in je project en de mensen errond te investeren.

Owens: “Ja. Zelf heb ik trouwens nooit een voorschot ontvangen van mijn label, en momenteel investeer ik nog altijd wat van mijn eigen geld in mijn carrière. Het is belangrijk dat artiesten eerlijke vergoedingen krijgen, want anders zullen er binnenkort geen muzikanten meer zijn. De muziekindustrie moet leren de artiesten te steunen en met hen mee te groeien, maar momenteel is er totaal geen langetermijnvisie meer. Neem nu Spotify: ze hebben deals met de grote labels en de kleine acts zijn daarvan de dupe. Daarom vond ik het aanvankelijk niet oké dat ik als jonge artiest verplicht werd om mijn muziek beschikbaar te maken op Spotify. Aan de andere kant heeft de streamingdienst mijn werk wel gepromoot, waardoor ik een breder publiek wist te bereiken. Zo hebben ze mij spontaan in verschillende afspeellijsten gezet, zelfs zonder dat ik erom gevraagd had. Dus het is tegelijk een vloek en een zegen.”
“Ik ben er echter van overtuigd dat alleen de verkoop van fysieke albums een duurzaam model vormt voor de artiest. De heropkomst van vinyl is natuurlijk een heel positieve evolutie. Toen ik een aantal jaren geleden zelf in een platenzaak werkte (Owens heeft o.a. bij Rough Trade, Pure Groove en Sister Ray achter de toonbank gestaan, jv), heb ik gemerkt hoe belangrijk Record Store Day is: dankzij die dag alleen kon de albumverkoop er steevast weer tegen voor de rest van het jaar. In het begin waren het alleen de kleine platenmaatschappijen, maar intussen doen ook de majorlabels mee. Trends komen en gaan, maar het albumformaat gaat volgens mij altijd blijven bestaan. Het succes van tweedehands vinyl toont dat ook aan: dat is muziek die de tand des tijds al heeft doorstaan, een soort tijdscapsule in een wereld die voor het overige bulkt van de wegwerpspullen. Ik heb de vinylversie van mijn album trouwens apart gemasterd, omdat het zo belangrijk is dat het goed klinkt op dat formaat. Zo’n vier à vijf uur ben ik daarmee bezig geweest, dat was een fascinerende ervaring.”

enola: Je bent duidelijk niet iemand die voor de gemakkelijkste weg kiest, hé.

Owens: “Klopt. Je zult mij ook niet horen beweren dat alles altijd heel vlot is verlopen. Mijn verhaal is zeker niet alleen maar positief, en ook nu zijn er nog momenten waarop ik het moeilijk heb. Soms huil ik omdat ik dit zo graag wil maar het niet snel genoeg lijkt te gaan. (aarzelt) Als je eerlijk en oprecht bent in je muziek, kan je alleen maar de hoop koesteren dat mensen je zullen appreciëren. Gelukkig heb ik ongelooflijk veel positieve feedback gekregen op mijn debuutalbum. Blijkbaar herkennen de luisteraars dat gevoel van hoop ook in mijn muziek: soms klinkt die donker, maar daarachter gaat altijd een soort van wilskracht schuil. Daarnaast zeggen mensen ook vaak dat mijn songs helend werken. Dat vind ik geweldig, want ook bij mij brengt muziek enorm positieve effecten teweeg. Bovendien stimuleren dergelijke complimentjes mij om nieuwe muziek te maken. Toch grappig hoe het allemaal een continuë cirkel is: Whatever you give out, you get back tenfold. Ik geloof daar heel hard in.”

enola: Vind je het belangrijk dat mensen weten welke weg je aflegt op zoek naar muzikaal succes?
Owens: “Zeer zeker. Mensen hebben de neiging om te geloven dat wanneer je doet wat je leuk vindt, alles perfect wordt. Zo is het dus niet, hé. Zelfs zogezegd “succesvolle” mensen maken af en toe moeilijke periodes door, en dat is oké. Als je gestaag leert groeien totdat je bij wijze van spreken zelf je huur kan betalen, dan wordt het hele proces een soort overgangsritueel. Iedereen zou zoiets moeten doormaken. In Wales hechten we veel waarde aan zo’n transities. Daarom vind ik het ook goed om over dat proces te praten en de hindernissen te documenteren die ik op mijn pad tegenkom. (denkt na) Het is niet gemakkelijk voor een vrouw om een carrière als producer uit te bouwen. Nu, zelf heb ik juist heel veel steun gekregen van de mannen in mijn omgeving (Owens is bevriend met jongens als James Greenwood van Ghost Culture en Daniel Avery, jv). Maar niet alle vrouwen hebben dat geluk: sommige vrouwen zijn bang dat hun werk niet goed genoeg gaat zijn of dat mensen hen gaan beoordelen, en dan stoppen ze er maar mee. Ik wil het goede voorbeeld geven door gewoon verder te doen zoals ik bezig ben.”
“Soms hebben wij in het westen de neiging om te denken dat we enorm geciviliseerd zijn, maar als je naar zaken als vrouwenrechten en het milieu kijkt, dan besef je dat we er nog lang niet zijn. Daarom vind ik ook dat mijn ambitie met dit project verder moet reiken. Dit mag niet alleen om mijn ego gaan, uiteindelijk is het de bedoeling om werkelijk een verschil te maken. Mensen helpen geeft mij enorm veel voldoening, dat was ook wat me motiveerde toen ik als verpleeghulp werkte: zelfs als ik gewoon met een patiënt kon praten, dan had ik het gevoel dat ik iets nuttigs had gedaan. (zucht) Met mijn project zou ik op termijn graag een platform willen creëren, iets organiseren om een bredere maatschappelijke discussie op gang brengen. Ach ja, we zullen wel zien. Alles op zijn tijd.”

enola: Geniet eerst maar van je Europese tournee.

Kelly Lee Owens staat op 13 mei in de Brusselse Botanique.

N.E.W.S.
Smalltown Supersound

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

Pukkelpop lost affiche met Slipknot, Arctic Monkeys, Tame Impala en Cypress Hill

Het Pukkelpopfestival, dat plaatsvindt van 18 augustus tot en...

Kelly Lee Owens

16 augustus 2018Pukkelpop, Hasselt

LES NUITS 2017: Kelly Lee Owens :: 13 mei 2017, Botanique

De al behoorlijk donkere muziek van Kelly Lee Owens...

Kelly Lee Owens :: Kelly Lee Owens

Pop of techno: waar Kelly Lee Owens met haar...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in