Met Pas Pire Pop, I Love You So Much heeft Avec Le Soleil Sortant De Sa Bouche nu al een van de origineelste platen van het jaar uitgebracht.
Verwacht geen eenheidsworst aan gitaarherrie of een band die valt voor een of andere retrorevival, deze eigenzinnige Canadezen gebruiken liever de ietwat geforceerde term “postmoderne psychedelische trance pop”. Wij houden het liever bij progressieve, afrobeat-geïnspireerde pop.
Alle vier de bandleden komen uit de vruchtbare scene van Montreal. Tien jaar zijn ze relatief onzichtbaar actief in allerlei projecten, vandaag lijkt na tien jaar experimenteren alles samen te komen in Avec Le Soleil Sortant De Sa Bouche. Van Constellation Records, het label van het grote Godspeed You! Black Emperor, hebben ze sinds hun debuut in 2014 het vertrouwen gekregen en dat wil toch wat zeggen.
Voor het publiek kan de opmerkelijke tracklist een struikelblok zijn. Die bevat tien songs met veel te lange, ietwat vreemde titels, maar eigenlijk bestaat de plaat uit drie grote delen. Het eerste hoofdstuk bestaat uit twee nummers en duurt bijna tien minuten, met het tweede ben je een dikke twaalf minuten zoet, en voor het laatste moet je liefst twintig (!) minuten geduld hebben. Op zich duurt de plaat maar 43 minuten, je hebt er wel een stevige kluif aan.
Maar er is ook goed nieuws. Heel goed nieuws zelfs. Over de hele plaat overheersen namelijk aanstekelijke ritmes. Het geheim van deze aangename flow? De vier heren lijken de kraut van Neu! van begin jaren zeventig, afrobeat van Fela Kuti en vleugjes funk stevig onder de knie te hebben. Die natuurlijke groove is een perfect tegengewicht voor de elementen die de plaat minder toegankelijk maken.
En dat zijn vooral de sjamanistische stemmen die ietwat bevreemdend overkomen, bijvoorbeeld net voor de halsbrekende riff in de derde song. Er wordt ook gul met elektrisch geladen math-rock-riffjes in het grond gestrooid. Avec Le Soleil balanceert zo meesterlijk op de lijn tussen avant-gardisme en toegankelijkere muziek. Dat is vooral het geval in het aan Talking Heads refererende laatste deel van “Alizé et Margaret D…” Niet toevallig lieten David Byrne en co zich op Remain In Light ook beïnvloeden door Fela Kuti.
Zelfs een Swans-achtig noise-offensief in het begin van “Alizé et Margaret D…” doet Avec Le Soleil niet afwijken van de strakke, repetitieve lijn. Akkoord, er wordt soms gevaarlijk geflirt met moeilijkdoenerij. Vooral in “Tourner Incessament…” zijn er enkele valkuilen te bespeuren, en dreigt de band de muzikale lijn uit het oog te verliezen en de verveling toe te slaan. Gelukkig is er nog altijd die uiterst gelaagde krauty cadans om ons wakker te schudden.
Avec Le Soleil is voorlopig nog geen hype in de Pitchfork-hipsterscene, The Quietus is wel al overtuigd. Ook fans van Do Make Say Think en Battles — uitdagende bands dus — mogen zich al aangesproken voelen. Dat het een polyritmisch feestje in Nosta (8 maart) en Trefpunt (11 maart) wordt, daar twijfelen we niet aan. Maar Avec Le Soleil zou ook tot zijn recht komen in een dampende tent op Dour; we zeiden het al na hun set op Le Guess Who? in 2015.
