In een twintigtal episodes reist enola de wereld rond. Kriskras de wereldbol doorkruisend, belichten we een selectie muziek die aan zelf te bepalen prijs kan gedownload worden op nobele websites als Bandcamp en Freemusicarchive: een twee- à driewekelijkse selectie van twijgjes uit de internationale wildgroei aan kleine releases. Negende etappe van onze reis: Egypte en Soedan.
Opnieuw een combinatie van twee landen om een boeiende artiest uit een geïsoleerd land toch een plaatsje te geven in onze reis. Al houdt het wel steek om Egypte en Soedan samen te behandelen: Soedan werd ooit door Egypte en Groot-Brittannië gekoloniseerd en als condominium bestuurd, en in het noorden van het land spreekt men een vorm van het Arabisch die relatief dicht tegen het Egyptische dialect aanschurkt. De Egyptische muziekscene staat tegenwoordig vooral bekend omwille van de zogenaamde electro chaabi, straatmuziek die in het westen onder meer opgepikt wordt door het Nederlandse Cairo Liberation Front. Allemaal goed en wel, maar er broeit ook heel wat daarbuiten, vooral bij welgestelde jongelingen die aan de slag gaan met programma’s als Ableton om een eigen niche binnen de elektronische muziek af te bakenen.
41. Bikya
Toegegeven, je kan niet de volledige plaat downloaden, maar wel het grootste deel ervan (zes van de acht nummers). Sowieso is deze band te belangrijk om onvermeld te laten. Twee van de leden, Mahmoud Refaat en Maurice Louca, zijn nog steeds spilfiguren in de Egyptische muziekscene: Refaat als drijvende kracht achter 100copies, een concertruimte, studio en label, en Louca als muzikant, zowel solo als in ettelijke projecten (waaronder het fenomenale pan-Arabische project Alif). Bikya is een project waarin dit tweetal samen met Mahmoud Waly de wereld van de elektronische muziek verkent. Dat heeft vooralsnog slechts één zelfgetitelde plaat opgeleverd (er zou gewerkt worden aan een opvolger), maar die is wel van topniveau. Muziek die schippert tussen triphop en postrock en steeds op een erg filmische manier meeslepend is.
42. Hussein Sherbini
Ook Sherbini legde al een heel parcours af in de Egyptische muziekscene, met onder meer het opmerkelijke, provocatieve project Bosaina <3 Wetrobots en als lid van het collectief Kairo Is Koming (KIK), waarmee hij eerder dit jaar nog in de Brusselse Recyclart passeerde. Vorig jaar bracht hij Electro Chaabi uit, meteen zijn meest voldragen project tot nu toe. Hoewel de naam doet uitschijnen dat je hier met muziek à la Islam Chipsy te maken zou krijgen, is niets minder waar. Electro Chaabi is een donkere geluidstrip die de werelden van Death Grips, Yeezus, The Haxan Cloak en Young Fathers lijkt te weerspiegelen door de ruwe lens van de Caireense verkeerschaos. Een enkele keer duikt er effectief dat typische autotune geluid van de Egyptische feestmuziek op (“Etneen Arba3a”), maar daar is het veeleer als een van de vele ironische pastiches die Sherbini laat horen doorheen deze plaat (in “Singah” kruipt hij bijvoorbeeld ook in de huid van de westerse muzikant die denkt dat hij een bevoordeelde behandeling verdient in Cairo, simpelweg omdat hij een buitenlander is). Weliswaar onmogelijk te volgen voor wie geen Arabisch kan, maar dat doet weinig af aan de genietbaarheid van de muziek op zich. Downloaden kan via deze link.
43. PanSTARRS
Eerdere ep’s van dit project waren grotendeels Engelstalig, maar voor deze recentste ep trok de band rond Youssef Abouzeid volledig de kaart van het Arabisch. Bovendien werd ook de muzikale focus verschoven van door shoegaze beïnvloede indie rock richting een ruw geluid waar distorted gitaren en synths zich omheen grove pulserende beats worstelen. Dat heeft de band hier duidelijk geen windeieren gelegd, want doorheen Ghaby Ghaby Ghaby (ghaby betekent “dom” of “stom”) valt een goed doordacht geluid te horen dat slim rondom invloeden cirkelt zonder ze te gaan imiteren. De teksten mogen dan wel onverstaanbaar zijn voor de doorsnee westerse luisteraar, dat verleent net een fikse dosis authenticiteit, en samen met de anderwereldse muzieksferen zorgt het voor een boeiende trip in het onbekende. Muziek die ook vaak enige uithouding vergt: zo biedt opener “Khally Balak Hatmoot” pas helemaal aan het einde enige vorm van melodie met een gitaarlijn die plots de bedrukte sfeer van het nummer openbreekt, maar net daardoor erg veel voldoening geeft.
44. ISMAEL.
Nog een lid van KIK, maar in tegenstelling tot zijn maatjes met slechts een beperkte neiging tot stevige beats. Odd One Out is een ep waarin drums slechts een plaats krijgen als ondersteuning van de grommende en dreunende soundscapes die de jongeheer uit zijn laptop tovert. Ben Frost, Tim Hecker of zelfs Oneohtrix Point Never zijn nooit veraf in de geluidsbarrage die ISMAEL. laat horen, maar wanneer die rustige schuifelende, naar pakweg Shlohmo of Teebs neigende beats van “V” en “VI” komen aanzetten, hoor je toch hoezeer ISMAEL. zich een mooie eigen muzikale cocktail heeft gemaakt. De balans tussen die twee laatste tracks en de vier eerste die veeleer sfeer opbouwen, zorgt dan wel voor een ep als een janusgezicht, toch vullen beide kanten elkaar in feite goed aan. De verzoening van ambient en beats, ook elders een vaak gehoord geluid, legt ISMAEL. in elk geval geen windeieren, want dit is sterk spul.
45. Sufyvn
Je zou het misschien niet meteen verwachten, maar het door burgeroorlog verscheurde Soedan heeft een behoorlijk levendige muzikale traditie. Zoals voor grote delen van Afrika is veel daarvan enkel binnen het land te verkrijgen op cassettes of te ontdekken via slechte gsm-opnames of gedigitaliseerd via blogs als Awesome Tapes From Africa (check bijvoorbeeld deze fantastische cassette). Buiten de traditionele circuits om lijkt het land echter het grote niets te zijn. Gelukkig brengen computerprogramma’s en sociale media ook hier weer soelaas om muzikanten een platform te geven. Sufyvn uit de hoofdstad Khartoem presenteert een sterk op J Dilla en Flying Lotus geïnspireerd geluid, maar weet door frisse samples en een goed oor voor ritme en melodie wel zonder meer te overtuigen. De man bracht al twee reguliere ep’s uit, alsook twee zijprojecten waarin hij specifiek in de stoffige cassette- en vinylbakken van zijn thuisland is gedoken. Deze Pseudarhythm Vol. 2 is daar de meeste recente van.
Lees ook onze vorige etappes:
Eerste etappe: Turkije
Tweede etappe: Frankrijk
Derde etappe: Brazilië
Vierde etappe: Zuid-Afrika en Namibië
Vijfde etappe: Polen
Zesde etappe: Spanje
Zevende etappe: Pakistan
Achtste etappe: Rusland
