Piraten en fantasy. Met deze twee woorden verzekert Piratenvlag zich al van een aanzienlijk lezerspubiek. Met iets meer eigenzinnigheid hadden Brice Bingono en Eric Corbeyran zich ook in het geheugen van deze lezers kunnen nestelen.
In dit tweede deel volgen we opnieuw kapitein Dark Dan die aan de hand van een schatkaart op zoek gaat naar de logische schat. Hij komt terecht in een gigantisch bouwwerk dat vanuit het niets opdoemt. De rest van zijn bemanning is daarbij achtergebleven. De felle Bonnie gaat achter hem aan. Het verhaal achter de schat blijkt zwaar verbonden met de oorspronkelijke eigenaar van de kaart. De auteurs zetten daarbij zwaar in op sensationele en actievolle scènes.
Getrouw aan het voorbeeld van de filmfranchise Pirates of the Carribean, voegt scenarist Eric Corbeyran een scheut humor aan zijn verhaal toe. Zijn piraten nemen zichzelf niet al te serieus. Die humor geeft Piratenvlag net wat ademruimte. Toch slaagt Corbeyran er hier niet in een overtuigend verhaal op te bouwen met een goede spanningsboog. De structuur is vrij chaotisch, de personages belanden van het ene in het andere voorval. Waar hij in veel van zijn andere reeksen, zoals De Zang van de Vampiers of Metronom’, er beter in slaagt zijn ideeën in een stevig en spannend verhaal te gieten, blijft Piratenvlag wat te veel een potje. Het blijft ook jammer dat in het hedendaagse stripverhaal steeds minder plaats blijkt te zijn voor reeksen die in elk album een min of meer op zich staand verhaal aanbieden. Wanneer je als lezer instapt in een tweede deel, is het leesplezier dan ook heel wat minder groot. De kunst om binnen de beperkte afmetingen van één album een afgerond en leesbaar verhaal te brengen, wordt door steeds minder scenaristen beoefend.
Brice Bingono is alleszins een naam die wij zullen onthouden. Afkomstig uit Kameroen woont deze tekenaar als sinds zijn 17de in Parijs. Hij debuteerde met het vierluik Paradise op scenario van Benoît Sokal. Nadien volgden twee delen van Le Passeur met Pierre-Paul Verelst (niet vertaald). Met successcenarist Corbeyran kan zijn expressieve tekenstijl volop gloriëren in deze piratenstrip. Wij zaten bij de beste pagina’s van dit album met ons hoofd bij de Amerikaan Paul Pope (THB, 100%). Jammer genoeg ontbreken de details geregeld in de tekeningen van Bingono. Of dit wijst op een onevenwichtige stijl of een te hoge tijdsdruk weten we niet. Nochtans is het vooral tekenaar Bingono die op zijn beste momenten Piratenvlag doet uitstijgen boven de middelmaat van het stripaanbod. De algemene nasmaak van Voorbij de oceanen is dan ook neutraal, ondanks de aanwezige vonken van opflakkerend talent.
