Kelan Philip Cohran & The Hypnotic Brass Ensemble :: Kelan Philip Cohran & The Hypnotic Brass Ensemble

82836461

Vruchtbare kerel, die Kelan Philip Cohran. Een slordige vijftien kinderen zette hij op de wereld, onderwijl nog een indrukwekkende muzikale carrière onderhoudend. In de vroege jaren zestig was hij gedurende een korte periode een van de spilfiguren in Sun Ra’s Arkestra in Chicago. Later maakte hij nog enkele uitstekende platen met zijn sterk afrocentrisch gekleurde Artistic Heritage Ensemble, beïnvloed door de eigenzinnige muzikale taal van Sun Ra, maar evengoed door de met gospel en blues doorspekte stijl van Mingus.

Acht van Cohrans zonen zetten bovendien vaders vakgebied voort en vormden het Hypnotic Brass Ensemble, een kleine brassband die muziek maakt die ergens thuis hoort tussen traditionele New Orleans brassbands, hiphop (in die zin is een vergelijking met Youngblood Brassband niet van de pot gerukt) en hun vaders spiritueel getinte etnojazz. Dat pater familias en nageslacht samen wel eens een plaat zouden kunnen maken, stond dus in de sterren geschreven. Het was gewoon afwachten wanneer het zou gebeuren en welke vorm de samenwerking precies zou aannemen. Het resultaat kwam er misschien sneller dan verwacht met deze zelfgetitelde plaat en de vorm is ook niet echt een verrassing: Cohran omschreef het zelf als “their band, my music” en dat dekt de lading behoorlijk goed.

De plaat klinkt immers net zoals je zou kunnen verwachten: hetzelfde intense koperblaasgeweld dat we kennen van de platen en de optredens van Hypnotic Brass Ensemble, maar dan gekoppeld aan de repetitieve, groovende muziek van Cohran. Omdat Cohran zich op deze plaat artistiek niet al te zeer mengt — afgezien van het aanleveren van de composities en het meespelen op trompet, cornet en een aantal harpinstrumenten — wordt helaas niet het niveau gehaald van zijn magistrale solowerken, zoals bijvoorbeeld The Malcolm X Memorial en Armageddon. Zijn die platen immers stuk voor stuk parels van interessante, vaak subtiel gearrangeerde instrumentatie, broeierige klanklandschappen en meeslepende intensiteit, dan gaat deze samenwerking eerder rechttoe rechtaan voor de directe uitwerking en is de klankvorming eerder eenvormig.

Dat geven wij u gewoon mee om aan te geven dat u vooral naar een plaat van Hypnotic Brass Ensemble zal luisteren en slechts in mindere mate naar één van Cohran. Want slecht is deze plaat daarom niet, allerminst zelfs. Hoewel niet even veelzijdig als het oudere werk van Cohran, is het immers nog steeds een boeiende, gevarieerde rit waarin Cohrans eclectische compositietechniek gekoppeld wordt aan de enthousiaste en vitale aanpak van zijn zonen. Opener “Cuernavaca” is bijvoorbeeld nog een hoempapa-meets-afrobeatcompositie aangedreven door een hypnotische tuba en ingevuld met bevlogen solo’s van trompet en trombone, terwijl “Ancestral” een pak rustiger is. In dit nummer eist een van Cohrans vreemde snaarinstrumenten een belangrijke rol op naast de koperblaassectie.

De meeste nummers behoren tot de energieke soort, zoals het stuwende “Stateville”, een opruiend “Apsara” en het met meesterlijke harmonieën gezegende “Frankincense And Myrrh” (een nummer dat Hypnotic Brass Ensemble overigens al jaren speelt op liveoptredens, nog een reden waarom dit geen echt vreemde plaat voor de band is). Afsluiter “Zincali” is dan weer eerder rustig en bouwt gestaag voort op een melancholische baslijn zonder dat opjuttende percussie zich er mee moeit, terwijl ook in “Spin” aan een eerder gestaag tempo wordt gegrooved. De ietwat eenvormige klank zorgt ervoor dat nummers niet altijd even gemakkelijk uit elkaar te houden zijn, maar de hoge kwaliteit van de individuele nummers en de uitstekende solo’s doen dat snel vergeten.

Kelan Philip Cohran & The Hypnotic Brass Ensemble is een erg geslaagde samenwerking tussen vader en zoons, die getuigt van een groot wederzijds muzikaal respect. Dat is geen evidentie in muzikale families, waar vaak vormen van afgunst heersen. Cohran levert alle composities, maar in de opnames zelf valt hij er niet altijd uit te pikken, wat aantoont hoe sterk deze plaat getuigt van een groepsklank.

7
Release:
2012
http://www.hypnoticbrassensemble.com/
Konkurrent
Honest Jons Records

verwant

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in