Blood Red Shoes :: 15 maart 2010, AB Box

In een uitverkochte AB Box trapte het Britse mv-duo Blood Red Shoes gisteravond zijn Europese tournee op kenmerkende wijze af: gebald, opzwepend en harmonieus. Met een evenwichtige mix van oude en gloednieuwe songs presenteerden Steve Ansell en Laura-Mary Carter een gesmaakte staalkaart van hun nog jonge oeuvre.

Blonk het eigenhandig door Blood Red Shoes geselecteerde voorprogramma Pulled Apart By Horses vooral uit in ongenuanceerde, schreeuwerige decibelproductie, dan injecteerden Ansell (extravert, zang, drums) en Carter (bloedmooie sfinx, gitaar, zang) hun bij vlagen oorverdovende geluidsstorm met een flinke portie finesse en harmonie. Feminien gevoel voor frisse popsongs gekoppeld aan ongepolijste mannelijke oerkracht als het ware. Al het was het niet altijd even duidelijk wie gisteren welke rol vertolkte.

Aftrappen deed Blood Red Shoes met het uit hun inmiddels drie jaar oude debuutplaat Box Of Secrets afkomstige “Doesn’t Matter Much”. Echter niet vooraleer “The Pink Room”, Badalamenti’s theme from Twin Peaks door de boxen had geschald. Veel meer dan potsierlijke idolatrie een mission statement van jewelste. De hele, amper een dik uur durende set van Lynch-adepten Blood Red Shoes stond gisteren immers bol van hoogzwangere dreiging. Nu eens onderhuids, meestal als een ongeleid projectiel in your face gekatapulteerd, resulteerde die omineuze sfeer — in combinatie met de veelal zoete vocals — in een concert dat ongetwijfeld enige tijd zal blijven nazinderen. Blood Red Shoes heeft zichzelf in geen tijd op de rockkaart gezet.

Dat bleek ook uit het bijzonder enthousiaste onthaal dat Blood Red Shoes gisteren te beurt viel. Na een snoeihard doch melodieus “It’s Happening Again” (Twin Peaks, alweer) ging het leeuwendeel van het publiek reeds bij song nr. 3, “I Wish I Was Someone Better”, compleet door het lint. Geen wonder dat het podium even later in de set, temidden onvervalst grungehoogtepunt “Say Something, Say Anything”, belegerd werd door een vijftiental dolgedraaide tieners. Veelbetekende reactie van de zwoegende band: Laura-Mary liet zich — zeldzaaam! — een goedkeurende glimlach ontvallen en Steve droeg het volgende nummer, het nieuwe “Keeping It Close”, alras aan de balorige jongelui op. Etiquette, en hoe die aan de laars te lappen.

Eerste vaststelling gisteravond: de gretig in elkaar gepuzzelde oude en nieuwe songs pasten wonderwel. Zo sloot het zorgvuldig opgebouwde “Count Me Out” naadloos aan op een jachtig, alle adem afsnijdend “It’s Getting Boring By The Sea”. Recht op doel af versus gretig uitgestelde explosie van woede en lust, zeg maar. Knap.

Tweede vaststelling: de rolverdeling lig al van bij het begin duidelijk vast. Ansell nam steevast de verfijnde vocals in de strofes voor zijn rekening, en timmerde er steeds oerdegelijke drumfundamenten onder, terwijl Carter zich toespitste op een spervuur van knallende, loodzware gitaarriffs en het gepast invallen met extatische zang. Derde en laatste constatatie: Blood Red Shoes spreidde gisteren opvallend meer zelfvertrouwen en maturiteit tentoon dan tijdens eerdere passages op Belgisch grondgebied. Getuige Ansells gevatte commentaar toen hij in extremis zijn T-shirt uittrok: “Sorry, it’s Red Hot Chili Peppers time.”

In het oor springende hoogtepunten waren de nieuwe single “Light Me Up”, très Nirvana, en “Heartsink”, uiterst dansbare punk die zelfs de stijfste hark aan het springen krijgt. Ook het eerste van twee bisnummers “You Bring Me Down”, met Laura-Mary in een prominente glansrol, kreeg de vlam moeiteloos in de pan. Afsluiten deed Blood Red Shoes gisteren, net als op Fire Like This met een van een minutenlange, oorverdovende outro voorzien “Colours Fade”.

Dat Ansell zich daarna in ontbloot bovenlijf gewillig over het scanderende publiek liet zweven, kon de pret niet meer bederven. Blood Red Shoes acteerde gisteren op een bijzonder hoog niveau. En u?

http://bloodredshoes.co.uk
http://bloodredshoes.co.uk

verwant

Blood Red Shoes :: Het is zo verdomd moeilijk om in deze band te zitten

Dat de klad erin zat, na tien jaar onafgebroken...

Blood Red Shoes :: Get Tragic

“Dat we elkaar haatten is misschien zwaar uitgedrukt, maar...

recent

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Milan Hulsing :: Voetsporen. 5 verhalen van Karel Čapek

Milan Hulsings nieuwste strip is een bewerking van vijf...

Father John Misty :: Heart-Shaped Box

Hopelijk is het u ontgaan, maar vandaag is het...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in