De liefhebbers van pure historische fictie kunnen op hun beide oren slapen. De Wegen van de Heer is een nieuwe pennenvrucht van de schepper van Servitude. Opnieuw schiet hij in de roos.
Fabrice David verraste vriend en vijand met Servitude. Hierin schiep hij een fantasywereld die uitmunt door de zin voor detail en het complexe, ja bijna realistische verhaal. Het scenario vertoonde eenzelfde zorg voor opbouw en structuur. Waar vele van zijn vakgenoten hun verhaal veeleer schematisch houden en ook de structuur hier en daar de meer dan vrije loop laten, houdt David blijkbaar wel van een aanpak die sluitend is en die de lezer ook heel wat werk laat. Voor wie zijn strips graag uitgewerkt heeft, lijkt David dan ook de man bij uitstek. Ook in De Wegen van de Heer herkennen we die aanpak, die hij voor de gelegenheid samen met Gregory Lassablière uitvoert. Met Lassablière schreef hij ook al het voorlopig onvertaalde Bravesland.
Dit eerste album is een historisch fresco pur sang. De auteurs verwerken de aanloop naar de vermaarde slag bij Hastings uit 1066 in hun verhaal over een ambitieuze koning en een mysterieus document dat voorlopig slechts indirect aanwezig is. Het verhaal bouwt langzaam op en vormt de historische figuren tot karaktervolle personages waarin we ons als lezer kunnen inleven. Het zal ons benieuwen welke kant David en Lassablière kiezen voor het vervolg. Behouden ze de historische invalshoek of krijgt het verhaal toch een meer fantastisch tintje door de zoektocht naar het mysterieuze en "wereldschokkende" stuk perkament?
Jaime Caldéron is een ontdekking. Zijn realistische tekenstijl doet nog het meest denken aan die van zijn collega Eric Bourgier van, jawel, Servitude. Ook hier worden figuren tot in de puntjes uitgewerkt en staan de decors als een huis. De kleuren blaken van gezondheid. De felheid en schrilheid van veel recente strips blijft hier achterwege.
De Wegen van de Heer biedt met andere woorden amusement dat zeer vakkundig is uitgewerkt. Het verhaal gaat uit van een bekend historisch feit en weeft er de hele context van complotten en kuiperijen omheen. Voor flitsende actie en oogverblindende dames zijn we hier in elk geval aan het foute adres. Daar liggen de rekken ook zonder deze Wegen van de Heer al vol genoeg van. Na dit eerste deel is onze belangstelling alvast gewekt, het vervolg zal uitwijzen of David en zijn gezelschap dit kunnen volhouden.
