Braaz :: So!

Oostenrijk zal wel voor eeuwig en drie dagen het land blijven waar Romy Schneider zich in Sisi’s jurken hijst en Heidis (nochtans een Zwitserse) op alpenweiden dromen van hun prinsen, maar waar alleen Bart De Wever opduikt in Tirolerbroek. Geen wonder dat zijn beruchtste exportproduct op Hitler na, abusievelijk voor Zwitsers werd aanzien door Harry Lime. Nee, Oostenrijk spreekt niet tot de verbeelding.

Dat net een groep als Braaz uit Oostenrijk komt, is vanuit die optiek niet minder dan opmerkelijk. De band brengt op zijn debuut So! een mix van jazz-stijlen die veeleer zijn voedingsbodem vindt in het hectische New York dan in de industriestad Linz, ook al draagt die laatste dan dit jaar de titel van Europese cultuurstad. Een eer die het overigens deelt met het Litouwse Vilnius.

De drukke cover is tekenend (pun not intended) voor de muziek die vaak alle richtingen tezelfdertijd uitstormt en nauwelijks een rustpauze inlast. De negentien nummers, die samen net geen uur vullen, zorgen zo voor een uitputtingsslag die de luisteraar halverwege laat afhaken bij een teveel aan informatie. En daarmee schiet de band zich in de eigen voet want er zijn meer dan genoeg goede ideeën te horen op het album, alleen ontbreekt een kapelmeister om alles in goede banen te leiden.

Het experiment van "Spärenhorst" heeft zijn merites, maar moet her werkelijk meer dan drie minuten duren eer het nummer nog maar een schijn van richting toont? En waarom volgen onmiddellijk erna drie nummers van nauwelijks dertig seconden die geen van allen de kans krijgen zich te ontplooien? "Walzenheim" maakt daarna weliswaar heel wat goed als nukkige jazzrocker met een agressieve blazerssectie maar door het experimentele geluidsbehang "Zinedane Zidine" erna te brengen, is alle krediet meteen opgesoupeerd.

Nochtans is het geen onaardig nummer, alleen hoort het daar niet te staan. Net zo min is iemand gebaat met niet minder dan negen nummers die in lengte variëren van negen seconden tot één minuut, met een hang naar het eerste. Het is een diarree van ideeën en geluiden die elke samenhang ontbreken en eerder op de zenuwen werken dan amuseren. Wat de band bezielde, blijft een vraagteken. Op zichzelf nodigt het gros van de nummers immers uit tot een verdere exploratie en uitdieping.

In 80 Takten um die Welt mag het daarna zomaar eventjes zeventien minuten uitzingen, al neemt de groep niet de kans te baat om te laten horen waartoe hij in staat is. Het nummer, voor zover er sprake van is, is een aaneenschakeling van ideeën die nergens heen gaan. Braaz had net zo goed opnieuw de song in tien nummertjes op kunnen delen, zozeer is de samenhang verdwenen. Nochtans laat ook dit nummer horen dat het talent op zich er wel is. Iets wat de groep uiteindelijk aantoont met "Müsle, gang ga schlofa!", een knap staaltje free-jazz.

Braaz heeft talent, zoveel mag uit So! afgeleid worden, alleen toont het album ook aan dat de band een goede dirigent nodig heeft, iemand die de stortvloed aan ideeën ook in songs kan gieten in plaats van ze allemaal ongebonden op plaat te pleuren. Het drietal nummers die er wel toe doen, bewijzen dat het mogelijk is zolang de band maar wil. Maar tot het zover is, zal Oostenrijk wel de plek blijven waar De Wever al jodelend doorheen walst.

http://www.myspace.com/braaaz
http://www.myspace.com/braaaz
Zach records

verwant

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

Lambrini Girls :: Who Let The Dogs Out

De reputatie was er al, nu heeft Lambrini Girls...

recent

Jasmine.4.t :: You Are The Morning

Jasmine Cruickshank had hoogstwaarschijnlijk een boek kunnen schrijven over...

When we see Us :: BOZAR, Brussel

In BOZAR zijn honderdvijftig kunstwerken van pan-Afrikaanse kunstenaars neergestreken....

Douglas Firs

12 februari 2025Het Depot, Leuven

Met je ogen dicht waan je je bij de...

Captain America: Brave New World

Na de vette jaren van de Avengers-cyclus, volgden voor...

Frank Westerman :: Zeven dieren bijten terug

Tot in den treure is de achterflap al verketterd...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in