Voor ers van: dansbare indiepopsongs opgefleurd met
pacman-bliepjes
Deze Amerikaanse kids hebben wat mij betreft één van de singles van
het jaar gemaakt met hun uitermate aanstekelijke ‘I’m Not Gonna
Teach Your Boyfriend How to Dance with You’. De titel lijkt hiermee
de strijd aan te gaan met ‘I Bet You Look Good on the Dance Floor’
van de Arctic
Monkeys, maar of deze vijfkoppige band uit Florida een even
florerende muzikale tegemoet gaat als de Engelse internethype van
enkele jaren terug, moet uiteraard nog blijken. Met hun debuutplaat
doen ze alvast een verdienstelijke poging om niet meteen als
eendagsvlieg afgeschreven te worden.
Dat het de Black Kids voor de wind gaat, staat alvast buiten kijf,
zeker als je bedenkt dat deze jongelingen pas samen musiceren sinds
2006. Een ‘best new music’-label van Pitchfork en een gratis
download van een ep’tje via MySpace was daarna voldoende om ook de
mainstream-media als Rolling Stone en diverse Engelse critici te
overtuigen. En dan is er nu de toepasselijk getitelde debuutplaat
‘Partie Traumatic’.
Zo kan je je bij het openingsnummer ‘Hit the Heartbeakes’ best
voorstellen dat de indiekids hier volledig van uit hun dak zullen
gaan. Het gegoochel van de twee stemmen afgewisseld met leuke
catchphrases zorgt voor een niets minder dan een wervelende
binnenkomer. Alhoewel de CSI-agent in ons vreest dat deze song een
tamelijk gelijkaardige DNA-structuur heeft als hun debuutsingle,
maar soit, wij hebben ons weeral een goeie drie minuten niet
verveeld.
En afgaande op het funky ritme waarmee de titeltrack ons daarna
bestookt, zijn we nog lang niet thuis. All right? Alright!
De synths zoemen als vanouds op dit nummer en onze stramme spieren
hebben het ook hier weer uitermate moeilijk om stil te staan. Ook
de derde song ‘Listen to your Body’ is opgetrokken uit wat
duidelijk het handelsmerk van deze kids blijkt: uitermate
aanstekelijke popsongs opgefleurd met de frisse duozang van broer
en zus Youngblood met links en rechts een bliepje of ander geluid
dat zo lijkt weggelopen uit de game-industrie van begin de jaren
80.
Ook hun sound lijkt schatplichtig aan diezelfde periode, maar toch
slagen we er niet in om slechts één invloed als bepalend te
beschouwen. De songs doen denken aan ‘Video Killed The Radio Star’
of zelfs ‘Let’s Go to Bed’ van The Cure, maar ook Prince moet ooit
wel eens ten huize Youngblood door de luidsprekers hebben geknald.
Vooral in ‘I Wanna be Your Limousine’ lijkt de invloed van
laatstgenoemde wel zeer duidelijk aanwezig, in die zin zelfs dat de
song zowat een ode moet zijn aan de Prince-klassieker ‘Little Red
Corvette’. Een zeer leuke ode, trouwens!
Dat het niet altijd snel moet gaan, hoor je in de tweede single op
deze plaat. Met ‘Hurricane Jane’ lijkt de feeststemming wat te
verminderen, maar dat was dan zonder het uitstekende en uiterst
toepasselijke refrein gerekend: ‘It’s Friday night and I ain’t
got nobody’. U hoort duidelijk waar het bij dit vijftal om
draait.
Ook ‘I’m Making Eyes at You’ kent een valse (lees: trage) start om
daarna net iets te veel op een Casio-synthesizermelodietje te gaan
leunen. We dreigen ons op deze party even te gaan vervelen. Snel
een plaspauze en daarna nog meer fun!?
Maar het duurt nog tot de ultieme party-track ‘I’m Not Gonna Teach
your Boyfriend How to Dance with You’ voor we wederom loos willen
gaan op de dansvloer. Waarmee we zowat het beste hebben gehad, want
ook het wat eentonige ‘Love Me Already’ ontgoochelt daarna, iets
wat we spijtig genoeg ook moeten zeggen van het slotnummer ‘Look at
Me’.
De conclusie ligt hier dus voor de hand: een degelijk debuut met
enkele mindere nummers dat nét voldoende overtuigt om toch een
aanrader te zijn, althans voor wie houdt van die typische
pacman-bliepjes van weleer, overgoten met een uitermate dansbaar
sausje van pure indiepop.
