Grant Moff Tarkin :: Quanah’s Hunting Day

Na honderden concerten, een beloftevolle e.p. en vooral heel lang wachten, is de eerste echte Grant Moff Tarkin een feit. Met grungy folk op hoog niveau levert de band een plaat met internationaal potentieel af.

Er is veel water naar de zee gevloeid sinds Grant Moff Tarkin in 2005 debuteerde met de fijne e.p. Age Old Moods. Een opvolger werd algauw aangekondigd, maar ritmemuzikanten met bindingsangst zorgden ervoor dat een en ander minder vlot liep dan verhoopt. Met Damien van Tagueule achter de vellen en Fons Sijmons — jawel, die van The Scabs — aan de bas, is er weer stabiliteit gekomen in de groep rond losgeslagen gitarist Huddie Rawk en engelenstem Julax Johnson.

Afgaand op Quanah’s Hunting Day is Grant Moff Tarkin die turbulente periode zonder kleerscheuren doorgekomen. De eerste langspeler puurt het geluid en de aanpak van Age Old Moods verder uit tot een mooi eindresultaat waarbij de groep er zowaar in slaagt loeiend gitaargeweld teder over te laten komen.

Daarmee lijkt de zelfverklaarde grunge-aanpak zijn vruchten af te werpen: bij momenten knallen de gitaren zeer hard, maar door knappe arrangementen en gouden vocalen hebben de songs een hoge aaibaarheidsfactor. Neem "Impatiently" dat je ijl in het hoofd maakt met zijn subtiele backing vocals, maar evengoed op je ritmegevoel inwerkt met een heerlijk jengelende gitaar. Ook "From Hell They Came" wordt aangedreven door een ritme dat je achter de veren zit en haalt in zijn riffs herinneringen op aan de hoogdagen van Screaming Trees. Dit is geen slechte referentie en daarmee wordt meteen duidelijk hoe Screaming Trees had kunnen klinken indien Isobel Campbell tien jaar eerder met Mark Lanegan had kennisgemaakt.

De meer ingetogen kant van Grant Moff Tarkin komt dan weer tot zijn volle recht in "Revelation Kid", dat met akoestische gitaren en efficiënte percussie knipoogt naar precies dát ogenblik in de golden sixties waarop folkies hippies werden. Diezelfde feel is terug te vinden in single "Hunter’s Day" dat je met zijn draaikolkritme meesleept richting de dreigende kreun die het lichtjes intimiderende refrein vormt. Denk daarbij nog Rawks gitaarspel dat perfect weet wanneer het zich naar het voorplan moet begeven, net zoals in "Oh Daddy" een loeier van een J Mascis-moment deze parel van een song bekroont.

Een minpunt aan het album is de ietwat enerverende saxofoon in "Midgets And Liars", een ingreep die bij sommigen in de smaak valt, maar enkel de hardnekkige fans weet te plezieren — zie ook Fun House van The Stooges. Daarnaast had het als outro vermomde "Una Mas Y Nos Vamos" net iets korter gemogen om echt beklijvend te zijn. Langs de andere kant echter, is elke noot die het einde van Quanah’s Hunting Day uitstelt, een welgekomen noot.

Quanah’s Hunting Day is te bestellen via http://www.grantmofftarkin.be/

http://www.grantmofftarkin.be
http://www.grantmofftarkin.be

verwant

Grant Moff Tarkin :: Stormy Weather Blues

Hoewel de band het al jaren moet stellen met...

Grant Moff Tarkin :: Long Lost Son

Kalf dat we zijn, hebben we vorige week al...

Grant Moff Tarkin :: Quanah’s Hunting Day

Na honderden concerten, een beloftevolle EP en vooral heel...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

Lambrini Girls :: Who Let The Dogs Out

De reputatie was er al, nu heeft Lambrini Girls...

recent

Jasmine.4.t :: You Are The Morning

Jasmine Cruickshank had hoogstwaarschijnlijk een boek kunnen schrijven over...

When we see Us :: BOZAR, Brussel

In BOZAR zijn honderdvijftig kunstwerken van pan-Afrikaanse kunstenaars neergestreken....

Douglas Firs

12 februari 2025Het Depot, Leuven

Met je ogen dicht waan je je bij de...

Captain America: Brave New World

Na de vette jaren van de Avengers-cyclus, volgden voor...

Frank Westerman :: Zeven dieren bijten terug

Tot in den treure is de achterflap al verketterd...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in