Die Apokalyptischen Reiter :: Riders on the Storm

Veel metalliefhebbers beschouwen hun muzikale voorkeur als een
way of life. Ze eten, drinken, ademen, snurken, wandelen,
slapen, urineren, koken, poetsen, doen boodschappen, werken,
wassen, zitten, telefoneren, knabbelen, krabben, en knippen hun
vinger- en teennagels op de meest ‘metal’ mogelijke manier. Een
curieuze kwaal, met een serieuze reality check als enige
doeltreffende remedie. Sinds kort is er met ‘Riders on the Storm’,
de nieuwe release van Die Apokalyptischen Reiter, een paardenmiddel
beschikbaar dat u in in een mum van tijd van alle symptomen
bevrijdt.

Weinig Duitse metalbands bezwangeren hun muziek namelijk met zoveel
zelfrelativerende humor als dit vijftal. Middels ‘Soft and
Stronger’ (1997) en ‘Allegro Barbaro (1999), platen die grotendeels
in de underground bleven hangen, wisten de ruiters van de Apocalyps
meteen duizenden metalharten te veroveren. De grote, welverdiende
doorbraak kwam er evenwel pas in 2000 met ‘All You Need Is Love’,
waarvan nummers als ‘Gone’ en ‘Reitermania’ nog steeds voor
pijnlijke nekwervelfracturen zorgen. De verrassing was groot toen
de band vervolgens verklaarde de buik vol te hebben van het spelen
van extreme muziek en met ‘Have A Nice Trip’ een stijlswitch
introduceerden. Veel fans van het eerste uur haakten af op het
relaxerende laidback geluid van de plaat en konden zich niet
identificeren met de experimenteerdrift van de Duitsers. Het werd
er niet beter op met de release van ‘Samurai’. Het eerste album met
zanger/gitarist Fuchs stond bol van de oppervlakkige nummers.
Bovendien zorgde de overdreven genremix, met invloeden uit onder
andere reggae en folk, voor het meest atypische Reiter-album tot
dan toe. Het vijftal had dus iets goed te maken toen ze aan de
opnames van ‘Riders on the Storm’ begonnen.

Een kans die ze niet hebben laten liggen, want het nieuwe album, is
één van de sterkste releases ooit. Opener ‘Friede sei mit dir’
wordt als het ware door je strot geramd en laat duidelijk voelen
dat het reitermania gevoel dat we op de eerste drie albums te horen
kregen, weer sterker dan ooit aanwezig is. De track wordt als een
wervelwind uit de boxen geramd en zorgt voor een spontaan oorgasme.
Met een ‘hier zijn we, of je het goed vindt of niet’ attitude wordt
vanaf de eerste seconde de juiste toon gezet. Het titelnummer, met
een geweldig, ietwat militaristisch getint ambianceritme en
gelardeerd met akoestische passages, zorgt dan weer voor een
wederopleving van de sound van ‘Soft and Stronger’ en ‘All You Need
Is Love’. Ook ‘Seemann’ zorgt voor euforie. Het is quasi onmogelijk
om op het meeslepende ritme plankgewijs op je stoel te blijven
zitten en geen enkel spiertje of peesje mee te laten bewegen.
‘Soldaten dieser Erde’ begint dan weer met een loeiharde thrash
riff, bezit een catchy solo en een sterk refrein. De nogal
geforceerde tempowisseling halfweg dreigt even roet in het eten te
gooien, maar dat euvel wordt gelukkig snel hersteld. ‘Liebe’, een
nummer dat voor een groot deel gedragen wordt door de baslijnen, is
ongetwijfeld de vreemde eend in bijt. Als ballade is het zeker niet
slecht en doet het soms denken aan een ‘Seemann’ of ‘Ohne dich’ van
Rammstein.

De albumtitel heeft volgens de band zelf absoluut niets te maken
met het beroemde nummer van The Doors. Het geeft volgens Fuchs
gewoon aan hoe zij zich momenteel allemaal voelen. Naar eigen
zeggen zijn ze in hun opzet geslaagd: altijd al wilden ze fun
combineren met de ernst van het musiceren, met als doel zo veel
mogelijk mensen te bereiken. Iets wat ze heel au sérieux
nemen: in Brazilië speelden ze bijvoorbeeld een fundraising concert
ten voordele van een lokaal weeshuis. Ik had eerlijk gezegd wel het
gezicht van de kansarme weesjes willen zien toen de Reiter hun
instrumenten hadden ingeplugd. ‘Riders on the Storm’ is een plaat
met een eigen sound, vol met karaktervolle songs en knappe
combinaties tussen verschillende stijlen. Je wordt als luisteraar
van begin tot einde tegen de muur geplakt door de wervelende
gitaartornado’s, het donderende drumwerk en de heel toonvaste stem
van frontman Fuchs, die voor eens en altijd heeft bewezen dat hij
zijn positie in deze prachtband meer dan waard is. De humor krijgt
u er gratis bij. Als dat geen goede deal is!

Release:
2006
Nuclear Blast

verwant

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in