We kunnen het niet genoeg benadrukken, de doorbraak van het fijne
collectief genaamd dEUS, gevolgd door een ware boom van tientallen
andere interessante Antwerpse acts (muzikale duivenkoten als het
ware, waar iedereen naar hartelust binnen en buiten leek te lopen),
was een zegen voor al wie (al dan niet) jong was en bezeten door
muziek. Het leek ons Belgen voorgoed te verlossen van onze
minderwaardigheidscomplexen tegenover d’Ollanders, want
alras bleek dat er ook in onze andere steden verrukkelijke
muziekjes werden voortgebracht. Zelfs vandaag nog, meer dan tien
jaar later, heeft ons land een pop- en rockscene waar menige
E.U.-lidstaat met recht en reden jaloers op mag zijn.
Eén van onze beste en interessantste acts – en niet uit
Antwerp of Ghent , maar Brussels – is Neven,
waarvan op dit moment de nieuwste cd (De hoeveelste? We schatten
dat dit nummer acht is, maar schiet ons niet af als we er één (of
meer) over het hoofd hebben gezien.) niet uit onze cd-speler is weg
te branden. Sinds ‘Bruxelogic’ zijn wij (zware) fan, van de band én
van de stad en na deze ‘We Love Music’ zal daar niks aan
veranderen, integendeel.
Zoals de Antwerpse scene bevolkt wordt door verschillende groepen,
kun je zeggen dat Neven een scene op zich is. Neven is in de eerste
plaats Peter Clasen, de man die met computer, sampler en rhythm
box de (elektronische) lijnen uitzet en vervolgens put uit een
ruime schare (muzikale) vrienden om zijn nummers kleur te geven.
Want daar draait het hem voor een groot stuk ook om: de
confrontatie tussen elektronica en organische instrumenten, die
uiteindelijk uitmondt in een perfecte symbiose.
‘We Love Music’ lijkt wel de ultieme Neven-plaat te zijn geworden.
Niet alleen passeert hier een hele stoet gasten die we ook al
ontmoetten op de vorige platen, ook muzikaal gezien is dit een zeer
rijk, gevarieerd album geworden. Twintig nummers staan er op ‘We
Love Music’; te veel is trpo en trop is teveel, zou
die andere illustere Brusselaar gezegd hebben, maar geen nood:
Clasen is er wonderwel in geslaagd een cd samen te stellen vol
elektro-, dub-, pop-, dance-, jazzy, hiphop-tunes en -grooves, die
van begin tot einde kan boeien.
In grote lijnen valt de cd uiteen in twee delen: de negen tracks
vóór het rustige, trage ‘I Feel Love’ (featuring zangeres
Anne Buys) en de tien tracks die hierop volgen. In de eerste
plaathelft komen we terecht in het jachtige, hectische nachtleven
in de hoofdstad. Peter Clasen is de perfecte spelverdeler en
aangever voor de sterspelers uit de ploeg, zoals Jo Clasen (broer
van en behalve gitarist ook altklarinettist), rapper Melkizidek,
slagwerker Toon Derison en bassist Tariq. Zij jagen moordende
tracks zoals ‘BXL Congres’ (Neven op zijn best), ‘Purple Pills’,
‘Heavy Attitude’ en ‘Pornostar’ op als een bloeddorstige dobberman
die een arme straatkat in het vizier krijgt.
In de tweede helft krijgen de “echte” instrumenten nog wel een
prominente rol toegewezen, maar komen ze iets minder nadrukkelijk
in beeld als bij het begin. Toch blijft het zweten en puffen
geblazen (en kicken, natuurlijk, en genieten) van
uitstekende dance-tracks als ‘Norway Heaven’, ‘Son of Shriek’ en
‘An Eye on the Galaxy’. Leuk is dan weer het rond een fraaie
stemmensample gefabriceerde ‘Comportement Extravagant’. (We hopen
dan ook dat hiervan op één van de volgende Neven-platen een nieuwe
versie zal verschijnen, zoals in het verleden al eens gebeurde met
het fantastische ‘Drogué’.)
Alle twintig tracks van deze plaat bespreken, is een beetje
onbegonnen werk. Het is ook niet de bedoeling ieder nummer
afzonderlijk onder de loep te nemen, ‘We Love Music’ is vooral een
trip die je best in één ruk uitzit.
“We sure do love music“, staat er onder de tracklist in de
hoesnota’s. Daar kunnen we alleen maar op antwoorden: “and we
sure do love Neven!“
