Feuded ***
Bang
Meeuws 2 *****
Bang
Sharko III ****
Bang
Sommige mensen zullen dit misschien zien als vijgen na Pasen, want
de laatste plaat van Sharko ligt nu al geruime tijd in de winkel,
toch vind ik het mijn plicht even de aandacht te vestigen op deze
ongelooflijk fantastische Belgische groep.
Dat Sharko nog niet meer aandacht heeft gekregen boven de taalgrens
is werkelijk onbegrijpelijk. Hoe komt dat? Treden ze niet op in
Vlaanderen? Bullshit, wie echt wou, kon hen al enkele keren
gezien hebben op de kleine zomerfestivals. Zingen ze in het Frans?
Nee, dus zelfs de meest rabiate Vlaams-nationalisten hoeven niet te
vrezen voor “besmettingsgevaar”. Zijn ze zo arrogant en pedant in
hun omgang met het publiek? Nee, ik heb slechts zelden een groep
gezien die zo bescheiden en sympathiek overkomt en omgaat met haar
fans als Sharko. Is de muziek dan niet goed, misschien?
Integendeel, de muziek is geweldig. Rock en pop met een stevige
scheut humor erin en geserveerd op een bedje van Belgisch
surrealisme, wat wil je nog meer?
Het is een mysterie… Eén keer heb ik er een “onafhankelijk blad
voor radio en televisie”, dat er prat op gaat toonaangevend te zijn
op het gebied van muziek, op gewezen dat bepaalde Belgische groepen
schromelijk over het hoofd worden gezien, dan krijg je als
antwoord: “onze medewerkers beslissen zelf wanneer ze eens goed
willen kotsen”…
Ik weet niet of de jongens zelf nog wakker liggen van het gebrek
aan belangstelling in Vlaanderen. In de rest van Europa begint men
stilaan warm te lopen voor Sharko, en wat nog meer is: nu zaterdag
spelen ze samen met Girls in Hawaii en Ghinzu (twee andere
Belgische bands) voor een uitverkochte AB (1750 mensen! In de grote
zaal! Niet de box!. En dat voor een groep die niét uit Gent of
Antwerpen komt! Faut le faire, hein?)
Als je de drie cd’s – of vier, als je ‘Meeuws’ en ‘Meeuws 2’, die
elkaar voor vier vijfde overlappen, als aparte albums beschouwt –
na elkaar beluistert, dan valt meteen de evolutie op die
spilfiguren David Bartolomé en Teuk Henri ondergingen als
songschrijvers.
De tracks van de eerste plaat ‘Feuded’ (uit 1999) konden
bezwaarlijk ‘songs’ genoemd worden. Het waren veeleer ruwe
schetsen, flarden sfeervolle avantgardepop, met als opvallendste
nummers (tevens hoogtepunten) ‘Such a Bone’ en ‘Wake Up’.
De opvolger, ‘Meeuws’ (en meer bepaald de verbeterde versie
‘Meeuws2’), is een pareltje, één van de beste popplaten die ooit
werden gemaakt in ons land. Deze plaat heeft het allemaal:
melodieuze, catchy songs met weerhaakjes (‘Ema’! ‘I Went Down’!
‘Bootleg of AC/DC’! ‘Minute’!), die zich nog steeds niks aantrekken
van structuren en conventies, geschifte teksten en een g(r)ave, net
niet perfecte productie die het grillige karakter van de groep nog
eens extra in de verf zet.
En sinds enkele maanden is er dus ‘Sharko III’, een plaat die het
voor mij net niet haalt van haar voorganger, omdat de jongens een
ietsiepietsie teveel probeerden binnen de lijntjes te kleuren. Het
verrassingseffect blijft deze keer een beetje uit, niettemin
bewijzen Henri, Paschal en Bartholomé met songs als ‘Excellent (I’m
Special)’ en ‘President’ dat ze in ons land tot de absolute top
behoren!
