Opstaan. File. Werken. File. Eten. Daarna vroeg slapen, want morgen is er weer een dag werken. En elke keer hopen: het is niet onopgemerkt gebleven. Zou het?
Bram Vanparys, oftewel The Bony King of Nowhere, heeft er zijn twijfels bij. “Almost Invisble” heet de tweede single van zijn vijfde, volgend jaar te verschijnen album Everybody Knows. Met veel empathie in zijn warme stem bezingt Vanparys de tragiek van het maatschappelijke loopwiel waar wij als hamstertjes steeds sneller en steeds onzichtbaarder voor elkaar in meelopen. Dat levert ongewoon scherpe zinnen op als “Change ways and they will push you right into the swamp”. Belerend klinkt die maatschappijkritiek, een heel nieuwe gegeven in de wereld van deze knokige koning, gelukkig nooit. Het draait Vanparys meer om troost bieden dan om met een kassei te gaan gooien, in de wetenschap dat ook de meest onzichtbaren onder ons aan het einde van de dag gewoon iets van waarde willen achterlaten.
Muzikaal heeft The Bony King of Nowhere duidelijk opnieuw zijn liefde voor arrangementen, zeker als ze hinten naar Radiohead, ontdekt. De muzikale omkadering is vol maar klikt perfect in elkaar. Met een vat vol (jong) talent als Vitja Pauwels, Hendrik Lasure, Simon Segers en Jasper Hautekiet kan dat ook bijna niet anders. De piano en strijkers ademen Amnesiac, gelukkig net ver genoeg van het origineel zonder van plagiaat beschuldigd te worden. Het klinkt vooral van een bovenaardse schoonheid.
Ooit, lang geleden, schiep God de dag. Kapitalisme maakte er de 9-to-5-werkdag van. En wij slepen er ons nog steeds gewoon door. Met af en toe de hulp van een troostende schouder zoals “Almost Invisible,” en in de hoop dat het niet onopgemerkt gebleven is.
Everybody Knows verschijnt op 2 februari 2024. Op 8 maart staat The Bony King of Nowhere op de planken van de AB in Brussel.
