Vroeger was alles simpel in hiphopland. Wou je als rapper wat zang op een song, dan vroeg je dat aan een r&b-zanger(es). Cee-Lo, André 3000 en recent nog Anderson .Paak toonden echter dat je die vriendendienst gerust kan overslaan en zelf kan gaan zingen. Childish Gambino zag het potentieel en besloot zijn raps volledig achterwege te laten op zijn derde langspeler Awaken, My Love!.
Donald Glover is natuurlijk nooit exclusief een rapper geweest. Daarnaast heeft ‘ie ook een succesvolle carrière in de film- en televisiewereld als zowel acteur en schrijver, en durfde hij ook al op eerdere platen een potje te croonen. Stond echter nog niet aangekruist op zijn bucket list: een botergeile soulplaat maken die slechts in de verte verwant is aan hiphop. Klaarblijkelijk geraakte Glover geïnspireerd door de aankomende geboorte van zijn zoon om zijn stijl om te gooien en volop de soultour op te gaan. Dat levert een plaat op die de liefde voor zowel zijn partner (“Me And Your Mama”, “Redbone”) als zijn pas geboren zoon (“Baby Boy”) bezingt, alsook verscheidene songs die handelen over individueel en familiaal omgaan met de bredere maatschappij.
Awaken, My Love! klinkt daardoor als een behoorlijk grote stijlverschuiving: de “nerd-rap” en moderne hiphop-productie van zijn voorgaande platen wordt hier ingeruild voor serieuzere onderwerpen en een sound die rechtstreeks getransplanteerd werd uit de vroege jaren zeventig. Glover en producer Ludwig Göransson – die samen het gros van de instrumenten op zich nemen – hebben erg goed geluisterd naar de klassieke psychedelische soul van Funkadelic/Parliament en daar dan een ietwat modernere touch aan gegeven. Die invloed is zelfs zichtbaar op de cover, die refereert aan de klassieker Maggot Brain van Funkadelic.
Het straffe is dat Glover zijn nieuw gevonden rol als soulfrontman bijzonder overtuigend neerzet, alsof hij dat al jaren in zich heeft. De muziek blinkt weliswaar niet uit in originaliteit, maar kan wel tellen als meeslepende stijloefening waarmee Childish Gambino ver boven zijn eerdere hiphopidentiteit weet uit te stijgen. Het levert bovendien enkele uitstekende songs op, zoals bijvoorbeeld de singles: “Me And Your Mama” die vanuit een slaapliedje losbarst in een moddervette psychedelische riff, en een ontzettend smooth “Redbone”. Ook verscheidene albumtracks vormen uitschieters die schipperen tussen uitbundige funkrock (“Boogieman”, “Riot”) en contemplatieve soul (“Terrified”, “Zombies”).
Al is het niet allemaal een schot in de roos. De grootste misser is ongetwijfeld “California”, een frivole, lichtjes irritante oorwurm die stilistisch maar weinig gemeenschappelijk heeft met de rest van de plaat en die zonder meer geskipt kan worden bij beluistering. Afsluiter “Stand Tall” past muzikaal dan weer wel perfect binnen het bredere plaatje, maar valt tekstueel een beetje mager uit met zijn nogal clichématig advies voor Glover’s pasgeboren zoon.
Als geheel genomen is Awaken, My Love! echter een goeie plaat die boeiende nieuwe horizonten opent voor Childish Gambino. Glover blijft hier weliswaar nog iets te veel hangen in nostalgische modus en zou er goed aan doen om het braakland tussen zijn eerdere aanpak en deze nieuwgevonden soulvolle nadruk in de toekomst meer te verkennen (zoals bijvoorbeeld Anderson .Paak dat vorig jaar deed met vloeiende overschakelingen tussen raps en zang), maar in de tussentijd blijft deze worp wel een weer aangenaam luisterende soultrip.
