Hoe een reeks die al in 1985 van start ging toch blijft boeien, is ons een raadsel. Toch speelt Jerome K. Jerome Bloks het nog maar eens klaar met het alweer 25ste deel. Aïna is opnieuw een combinatie van de verschillende troeven van deze serie.
Met Jerome K. Jerome Bloks heeft Alain Dodier een klassieker uit het fonds van Dupuis gecreëerd. In 1985 verscheen het eerste deel De Dodende Schaduw. Voor het scenario kreeg Dodier hulp van Pierre Makyo en Serge Le Tendre. Na twee delen bleef enkel Makyo nog over als coscenarist. Vanaf het zevende album, Een Vogel voor de Kat uit 1991, had Dodier echter voldoende vertrouwen in zijn eigen kunnen en ging hij alleen verder met de reeks. Recent verscheen het 25ste deel in de reeks en nog steeds blijft Dodier trouw aan de stijl en de wereld die hij in de vorige albums zorgvuldig opgebouwd heeft. Jerome blijft een slungelige, goedbedoelende privédetective die op een menselijke manier zaken oplost en daarbij tal van intrigerende figuren ontmoet.
Aïna is een meisje dat op een gegeven moment binnenvlucht bij de kruidenier, bij Jerome om de hoek. Ze wordt achternagezeten en is helemaal in paniek. De uitleg dat ze een ruzie zou hebben met haar verloofde, lijkt niet te kloppen en de kruidenier schakelt Jerome in. Hij waagt zich in de wereld van de illegale vluchtelingen en ontdekt al gauw dat niets in de wereld van Aïna is wat het op het eerste zicht lijkt te zijn.
JKJ Bloks blijft ook in dit 25ste deel een sobere reeks die door haar schepper met liefde gemaakt wordt. Alle karakters zijn volwaardige personages, Dodier doet duidelijk niet aan snel uitgeschreven karikaturen. Ook Jeromes vriendin Babs speelt een volwaardige rol in het onderzoek. Net die subtiele mix van menselijke drama’s met een opgebouwde spanning blijft ook Aïna het lezen meer dan waard maken. Het gebeurt in de stripwereld maar hoogst zelden dat een reeks nog 25 delen haalt, zeker wanneer alle delen zo goed als helemaal het werk zijn van één auteur. JKJ Bloks heeft zonder twijfel een zeer trouw publiek en blijft ook met nieuwe delen nog nieuwe lezers overtuigen. Tussen alle flashy sciencefiction en doordeweekse pilotenstrips is JKJ Bloks een betrouwbare rots in de branding. Een menselijk verhaal met voldoende spanning, dat biedt deze reeks al 25 delen lang.
Met een ‘vaste baan’ als reeksauteur sinds 1985 is er voor Alain Dodier niet veel tijd geweest om nog ander werk te maken naast JKJ Bloks. Enkel de dromerige fantasiereeks Gully maakte hij in de jaren tachtig en negentig nog samen met Makyo. In 2008 verscheen een zesde en laatste album in die reeks, die nooit de populariteit van JKJ Bloks haalde. Ook bij Dodier zelf was Jerome al snel een favoriet. Het personage kreeg, aldus de auteur zelf, overigens steeds meer van diens trekjes over. De rust die hij zoekt en zijn liefde voor zachte humor zitten beide ook in Jeromes karakter. De reeks is een typevoorbeeld van een creatie die hypes en trends probleemloos overleeft en consequent blijft geloven in het gekozen pad. Uiteraard zal JKJ Bloks niet alle stripliefhebbers kunnen overtuigen, maar je kan Alain Dodier geenszins verwijten dat hij meezeilt op de wanen van de dag. Voor ons was Aïna alleszins een aangename kennismaking met een moderne klassieker. We zullen in de toekomst met veel plezier ook andere verhalen uit de reeks lezen. Hopelijk kan Dodiers toewijding en doorgedreven engagement ook andere auteurs motiveren om trouw te blijven aan creaties, los van de grillen van het publiek.