SuperamaX is wat er gebeurt wanneer een reclamebureau in handen komt van een kunstenaarscollectief. Volledig naar de gewoonte van internationaal gezelschap Superamas is ook deze nieuwe voorstelling een heftig gemonteerde performance vol filmfragmenten, muziek en seks, ditmaal met een forse scheut economische logica. Een heidense meditatie over de commerciële waarde van theater waarbij sex sells de gulden regel blijkt te zijn.
De toeschouwer moet de nuance tussen theatervoorstelling en performance maken indien hij enigszins voldoening wil halen uit een stuk als SuperamaX. Het werk van Superamas vertelt zelden een verhaal. In plaats daarvan tonen de performers eerder tranches de vie die van verdere uitleg bespaard blijven. Met andere woorden, wie een plot verwacht, zal pruilend achterblijven. Ook hier toont dit veelzijdige collectief zich opnieuw meester in absurdistisch metatheater, dat meer vragen oproept dan beantwoordt.
Een groep ‘innovative youngsters’ bedient zich van veel hip, economisch vakjargon om reclamebureau SuperamaX tot een groot succes te maken. Deze weg naar de top is hectisch, blits en, net als de reclamewereld zelf, verzadigd van impulsen. Als toeschouwer wordt het moeilijk kiezen waarheen te kijken. Live projecties, rondzwevende drones, iPads,… alle strijden ze opzichtig om aandacht. Ook het scènebeeld weerspiegelt deze rusteloze aaneenschakeling van gebeurtenissen, met een overdaad aan mobiele rekwisieten en technologische snufjes. Enkele geforceerde rustpunten, zoals een iets te lang uitgesponnen soft rock ballad, temperen deze voorbijrazende stroom aan indrukken net iets te gretig. Verwarring steekt echter weer de kop op wanneer er verbanden moeten worden gezocht tussen scènes uit de film Anchorman, een seksspeeltje voor honden en een relaas over hardcore porno. Bij momenten lijkt het eerder te gaan om een brainstormsessie dan om een afgewerkte voorstelling, maar laten we eerlijk zijn, een performance is nooit af.
Een simpele constatatie die moet worden gemaakt, is dat het stuk te kort is. De promotietekst voor de voorstelling beloofde veel meer dan we uiteindelijk voorgeschoteld kregen. SuperamaX kan met moeite het niveau van een oppervlakkige satire overstijgen, net omdat de veelheid aan showelementen enige betekenisgeving lijkt te verhinderen. Uiteindelijk wordt er niets gezegd dat nog niet algemeen bekend is. Zo blijken reclamebureaus uit te zijn op geld – schokkend! – en wordt de porno-industrie klaarblijkelijk geregeerd door mannen. Ten tijde van culturele besparingen en wanhopig werkzoekende jongeren had deze voorstelling nog net iets veelzeggender kunnen zijn. De beginscènes lijken de toeschouwer voor te bereiden op een grappige, doch maatschappijkritische pointe die jammer genoeg uitblijft.
SuperamaX is grappig, veelzijdig en staat garant voor een uur licht verteerbaar plezier. Zoals het een performance betaamt, gebeurt er veel dat niet noodzakelijk met elkaar in verband staat. In dit geval lijkt dit echter een gemiste kans te zijn, waardoor er niet volmondig gezegd kan worden dat het niveau van een voorstelling als Youdream of ’THEATRE’ geëvenaard wordt. De promotionele flyer stelt dat het om een bitterzoete komedie zou gaan. Voor ons mocht dat nog wel wat bitterder.
Superamax toert nog tot 29/11 in Vlaanderen. De volledige speellijst vind je op de website van Superamas.