TIPS VOOR 2013: Daughter :: ”Ik ben blij dat we zo hard hebben moeten werken om er te geraken”

De hele maand januari blikt enola.be vooruit op het jaar dat komt. In Tips voor 2013 laten we enkele van de meest belovende artiesten aan het woord. Hou ze in de gaten en onthou waar u voor het eerst over hen las.

Hoewel het nog een maand wachten is op hun eerste full album, If You Leave, heeft het Londense trio Daughter al heel wat harten veroverd, getuige een geslaagde set op Pukkelpop en een uitverkochte Botanique een aantal maanden geleden. Spil van de band is de charismatische en wat verlegen Elena Tonra, die de tijd vond enola te woord te staan over hun verhaal, inspiratiebronnen en haar Pukkelpopbandje.

enola: Je bent gestart als een solomuzikant maar hebt er op een bepaald moment twee mannen bijgehaald. Vanwaar die stap?
Tonra:: “Eigenlijk begon Daughter als een project van Igor (Haefeli, kvv) en mezelf. Het werk dat ik daarvoor solo deed, stond daar wat los van. Ik wilde afstappen van alleen optreden, gewoon omdat ik het niet zo leuk vond. Ik voelde me te beperkt met enkel mijn gitaar en stem. Bovendien wilde ik muzikaal meer experimenteren. Met Igor en Remi (Aguilella, kvv) kunnen we veel bredere soundscapes creëren, net als een rijkere opbouw. Dit houdt me een stuk meer geïnteresseerd en inspireert me om verder te gaan met het ontdekken van de mogelijkheden van geluid.

enola: Igor en Remi zijn geen Britten. Hoe heb je hen leren kennen?
Tonra: “Igor is van Zwitserland en Remi van Frankrijk. We hebben elkaar leren kennen tijdens onze muziekopleiding in Londen.”

enola: Hoeveel heb je op die school geleerd en in hoeverre ben je autodidact?
Tonra: “Mijn opleiding op die muziekschool heeft eigenlijk maar een jaar geduurd. Ik heb mezelf gitaar leren spelen, iets wat je wellicht ziet aan mijn verschrikkelijke techniek (lacht). Maar ik schrijf al sinds ik 13 was of zo. Poëzie en songteksten en dergelijke.”
“Toen we met Daughter begonnen, hadden we nog niet de luxe om ons full time met muziek bezig te houden. Ik werkte in een winkel, terwijl Igor bijverdiende in een restaurant. We deden dan optredens na onze shift en namen ’s nachts onze songs op. Na een paar uur slapen, was het opnieuw tijd om te gaan werken. Je kan wel begrijpen dat het nu een droom is om voltijds met muziek bezig te zijn. Ik ben wel blij dat we zo hard hebben moeten werken om er te geraken. Daardoor geeft het allemaal nog meer voldoening.”

enola: Jullie eerste EP His Young Heart dateert van 2011, dus ik had gedacht dat het full album zou volgen in 2012. Vanwaar de beslissing om nog een jaar te wachten? Wilden jullie eerst nog wat bekender worden?
Tonra:“Niet echt. We wilden ons gewoon niet overhaasten om de songs te ontwikkelen en op te nemen. In 2011 hebben we twee EP’s opgenomen. Het was belangrijk voor me om me wat ruimte te geven om na te denken over de nieuwe songs. Onze langspeelplaat zal zo goed als allemaal nieuw materiaal bevatten, op enkele herwerkte nummers na die we al hadden en één song die op een EP stond. Bovendien hadden we een strak opnameschema omdat we in 2012 veel op tournee zijn geweest. Het is daardoor op vele vlakken geen perfect album, maar ik ben blij dat we onze tijd konden nemen en we ons nergens in hebben overhaast. Het helpt ook wanneer je niet in de spotlights staat, vind ik. Het is niet dat mensen voortdurend naar hun horloges aan het kijken waren om te zien wanneer we nog iets zouden uitbrengen.”

enola: Schrijven jullie de songs samen?
Tonra:“De teksten schrijf ik alleen. Aan de melodie van de songs werken Igor en ik echt nauw samen. De arrangementen doen we dan later met ons drieën. Voor het album hebben we geëxperimenteerd met verschillende manieren om het schrijfproces te benaderen en muziek op te nemen. De meeste van onze nummers beginnen op gitaar, maar één song ontstond als een ambient noisenummer dat Igor had gemaakt. Op zoek gaan naar nieuwe geluiden of methodes werkt zeker inspirerend.”

enola: Wie zou je beschouwen als inspiratiebron wat het schrijven van muziek betreft?
Tonra: “Het schrijven van de teksten is een erg persoonlijk proces voor mij, dus het is moeilijk om daar zomaar iemand aan te duiden. Er zijn zeker invloeden, maar die zitten allemaal samengeperst in mijn hersenen. Er is geen structuur en er zijn geen regels. Maar ik hou van mensen als Thom Yorke, Elliott Smith, Jeff Buckley, David Bowie, Paul Banks, PJ Harvey, Justin Vernon… Ik kan zo nog een tijdje doorgaan (lacht).”
“Wat ons geluid betreft, denk ik dat we onbewust wel beïnvloed zijn door een aantal bands waar we naar luisterden toen we opgroeiden. Dat is maar normaal, denk ik. Het is zeer weinigen gegeven om echt origineel te zijn.”

enola: Ik zag je twee keer aan het werk in ons land: op Pukkelpop en in de Botanique. Is mijn vermoeden correct dat je een stuk zenuwachtiger was tijdens Pukkelpop?
Tonra: “Oh, we hebben van beide optredens echt genoten. En ik ben altijd zenuwachtig eigenlijk. Maar het publiek op Pukkelpop was zo overweldigend voor ons die dag. Ik denk eigenlijk dat dit ons grootste publiek ooit moet geweest zijn. Ik draag zelfs nog steeds mijn Pukkelpopbandje, als enige van het hele festivalseizoen. Het is ook nog eens erg stijlvol. En heeft het alfabet erop staan. Hoe kan je er niet van houden? (lacht)”

enola: Treed je liever op of zit je liever te experimenteren in de studio?
Tonra: “Het zijn erg verschillende dingen, maar ik hou even veel van beide. Het is goed om een evenwicht te hebben. Na een periode van schrijven en opnemen kan je je op de duur wat teruggetrokken voelen, waarna het goed aanvoelt om weer op de baan te zijn. Om wat te kunnen ademen. En af en toe wat zonlicht te zien.”

enola: Nummers van jullie zijn al gebruikt in The Vampire Diaries en Grey’s Anatomy. Voor welke serie zou je graag de soundtrack schrijven?
Tonra: “We hebben zelf geen televisietoestel, dus we zijn wat beperkt in wat we zien. We houden van nogal donkere series, zoals The Killing, The Walking Dead en Dexter. Series die iets met de dood te maken hebben, om een of andere reden. (lacht).”

enola: Volgens jullie last.fm-pagina zijn er al meer dan 100.000 mensen die naar jullie muziek hebben geluisterd op hun computer. Ik neem aan dat dit wel iets met je doet?
Tonra: “Zoiets hadden we ons nooit kunnen voorstellen. We zijn begonnen met muziek te maken voor onszelf. Samengehokt op de kamer van Igor maakten we His Young Heart met de zeer gebrekkige apparatuur die we hadden. We hadden enkel een paar microfoons en enkele instrumenten, waaronder een kapotte accordeon die we gevonden hadden wanneer hij in zijn huis trok.”

enola: Waar hoop je jezelf te zien in 2015?
Tonra: “In leven, dat zou al fantastisch zijn. De rest zien we wel (lacht).”

Daughter stelt op 4 april debuutalbum If You Leave voor in de Botanique.

http://www.ohdaughter.com/
http://ohdaughter.bandcamp.com/
V2
Beggars Banquet

recent

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

verwant

Eindejaarslijstje 2023 van Matthieu Van Steenkiste

Afgaand op wat hieronder staat was 2023 vooral wat...

Daughter :: Stereo Mind Game

Het is ongeveer dag op dag 4 jaar geleden...

Daughter :: Be On Your Way

Holy shit, is dat echt al zeven jaar dat...

enola’s vijftig beste platen van de jaren ’10

Dit is het allerbeste wat het decennium heeft voortgebracht. Video...

Ex:Re :: 6 april 2019, Botanique

Vanavond brengt Elena Tonra ons haar uitgekotste hart. En...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in