Het stripwerk van Peter Pontiac werd verzameld in Rhythm. Alles wat de onderste van de underground produceerde, zit erin vervat. Zijn grafiek is en blijft indrukwekkend.
In 2011 maken we eindelijk de consecratie mee van de auteur Peter Pontiac. Na meer dan veertig jaar van alternatieve strips, illustraties en platenhoezen, ontving de als Peter Pollmann geboren Nederlander de Marten Toonder-prijs voor zijn volledige oeuvre. Tegelijk verscheen bij Oog & Blik een kloeke en luxueuze bundeling van het merendeel van Pontiacs stripoeuvre. Tussen 1969 en 2011 tekende hij tal van korte strips voor een al even grote variëteit aan internationale tijdschriften. Rhythm biedt dan ook een enorm divers overzicht van een oeuvre dat voortdurend aan de greep van de commercie ontglipt. Het is pas sinds zijn graphic novel Kraut (2000), die niet in dit boek opgenomen werd, dat Pontiac als één van de grootste Nederlandse stripmakers erkend wordt. Voordien bleef hij meer beperkt tot de niche van de alternatieve muziek- en drugsscene.
Echt verrassend kunnen we dat overigens niet noemen. Het merendeel van de strips speelt zich af in het punkmilieu, waar drugs gretig gebruikt worden. De invloed daarvan is ook merkbaar op de losse vertelstijl van de auteur. Verschillende beelden vloeien in elkaar over tot een surrealistisch geheel, waarvan vooral de grafische kant overeind blijft. In vele verhalen probeert Pontiac de lezer ook een maatschappelijk geweten te schoppen. Nu komt dat allemaal net een tikkeltje te gedateerd over om echt overeind te blijven. Voor Kraut bleef het stripwerk van Peter Pontiac ook vooral beperkt tot die korte verhaaltjes. Zelfs een langer verhaal als Requiem Fortissimo bood inhoudelijk weinig substantieels.
Hoe beperkt de verhalende kwaliteiten van de strips in Rhythm ook mogen zijn, tekentechnisch hoeft Pontiac van niemand lessen te leren. Al van bij de eerste strips uit het begin van de jaren zeventig stelt hij indrukwekkende en gedetailleerde pagina’s tentoon waarin hij gigantische aantallen details verwerkt, als in een roes waarin zoveel mogelijk beelden over elkaar heen geplaatst worden. Het is duidelijk dat hij doorheen de jaren steeds gewild is gebleven voor het maken van illustraties. De tekeningen in Rhythm springen bijna van het blad. Ook met kleur is Pontiac een echte meester. Hoewel de invloeden van de grootmeester van de underground, Robert Crumb, duidelijk merkbaar zijn, schatten wij Pontiac puur grafisch toch een stuk hoger in. Wanneer hij die tekeningen dan ook nog eens combineert met een straf verhaal, zoals in Kraut, zijn wij helemaal verkocht.
Met Rhythm toont Oog & Blik op een gepast moment aan een breed publiek wat voor een tekentalent Peter Pontiac is. Met Kraut veroverde hij een ruim publiek. Nu heeft dat publiek ook de kans om te ontdekken hoe de auteur zich doorheen de jaren ontwikkeld heeft van een geëngageerd tekenaar in de marge tot een auteur die in heel Nederland gerespecteerd wordt door collega-auteurs en lezers.
