Veertien edities lang was het Dominofestival in de AB de gids door de woelige jungle van de experimentele alternatieve muziek. Het toonde u de jonge loten die de moeite van het volgen waard waren, of de oude woudreuzen met een muzikaal verleden om u tegen te zeggen. Maar na elf jaar was het verhaal wat uitverteld, besefte programmator Kurt Overbergh, en dus wordt Domino #15 deze maand de allerlaatste editie. "Hierna gaan we weer onderduiken."
"We zijn in 1999 begonnen vanuit de nood om het grote aanbod aan jonge, veelbelovende groepen te bundelen", zegt Overbergh. "Het internet stelde nog niet veel voor, en het was heel moeilijk voor bepaalde groepen om in de media een platform te krijgen. Mijn idee was dat het makkelijker zou worden om die ’moeilijkere’ muziek aan de buitenwereld verkocht te krijgen als je er een aantal van gebundeld zou aanbieden. Dan heb je immers meteen een evenement."
Het leidde tot talloze mooie momenten. Overbergh somt er enkele op. "De splijtende noise van Wolf Eyes die we in 2007 voor een 1500-koppig publiek hebben gezet. Dat volk stond daar voor Mogwai, en toen merkte je dat dat zelfs voor het zogenaamde open minded publiek van die band al behoorlijk moeilijk was. Men was geshockeerd. Dat zij het geluid van Wolf Eyes niet konden behappen deed me wel ogen trekken, maar het was natuurlijk wel tof om zo’n groep zo’n publiek te bezorgen."
"Daarnaast was ik ook erg onder de indruk van de allereerste indoorshow van Sigur Rós, die ik toen op basis van één single had geboekt. Een heel indringend moment. En ook de eerste keer Joanna Newsom op een Drag City label night. Hetzelfde met The Mars Volta dat hier ooit stond voor amper 200 betalenden in de AB Box en later zo goed als Werchter headlinede. Het is mooi om te zien dat sommige acts echt zijn doorgegroeid, terwijl je dat op dat moment zelf niet kunt inschatten. Ik denk dat het festival door de jaren heen wel de vinger aan de pols had, en zich bewezen heeft."
Verhalen vertellen
In de praktijk werd het langzamerhand zo dat Domino met elke editie een bepaald muzikaal verhaal vertelde. Er waren jaren dat Domino het indietronicagenre in de kijker stelde, daarna was het weer aan postrock, om even later helemaal te focussen op nu-folk, … Komt het einde van Domino er ook niet bij gebrek aan zo’n verhalen vandaag? Overbergh bevestigt. "We merkten inderdaad wel dat het zoeken werd en knokken was om een zevendaagse te vullen, vooral met namen voor de grote zaal."
"Het was ook niet altijd gemakkelijk om zo’n verhaal te laten landen. Voor we deze editie — waar ik heel tevreden mee ben —rond hadden, hadden we achter de schermen al drie compleet andere festivals gemaakt die de buitenwereld nooit te zien kreeg. Er zijn zoveel factoren die meespelen om zo’n verhaal te doen kloppen, dat je die niet in de hand hebt. Daarom denk ik ook dat je moet kunnen toegeven als de formule opgebruikt is. Het is tijd dat we opnieuw onderduiken en kleine verhaaltjes gaan vertellen, die hopelijk dan opnieuw uitgroeien tot grote."
Op de eerste rij
En wat is het verhaal van editie 2011 dan? "De krachtlijnen zijn onder andere noise, dat blijft borrelen in de ondergrond. En dan zijn er nog een aantal acts als Spookhuisje en Wu Lyf die recht van het internet de podia zijn op gekatapulteerd. Ze zijn zo vers dat ze zelfs nog niet door de media zijn opgepikt, omdat ze nog geen plaat uit hebben. En dan is er natuurlijk nog de hele witch-house en post-dubstep. Als dat leeft, dan moet je dat ook een platform als Domino aanbieden."
Opmerkelijk is wel dat we in dat verhaal van post-dubstep geen James Blake zien staan. "Dat is heel simpel," verklaart de programmator. "Als een bepaalde artiest enkel op een bepaalde datum in België kan spelen, en je zaal is dan toevallig niet vrij, dan kun je nog drie maanden proberen, maar het zal toch niets blijken. Dan zal hij elders spelen die dag. Jammer, maar helaas. Ik kan je de mails tonen die er sinds november rond zijn verstuurd hoor, maar het heeft niet mogen zijn."
Waar kijkt Overbergh dit jaar zelf naar uit? "Ongelofelijk veel!" klikt het prompt. "Deze editie is me op het lijf geschreven. Waar ik enorm benieuwd naar ben, is Alva Noto en Blixa Bargeld. Ik ben een enorme fan van zijn Einstürzende Neubauten en ben ongelofelijk onder de indruk van "Mimicry", hun samenwerking waarop het minimalisme van Alva Noto perfect samengaat met het geschreeuw van Bargeld. Daarnaast hangt er ook rond Wu Lyf een enorme hype. Ze creëren een enorme mythe rond zichzelf: noch op hun MySpace noch op hun site lossen ze enige informatie. Je kunt op YouTube wat filmpjes vinden, maar daar blijft het bij. Heel intrigerend. En tot slot kijk ik ook enorm uit naar Sightings, een band uit Brooklyn die tegen het noisegenre aanscheurt, maar er toch heel de ritmiek inhoudt. Dat zijn drie optredens waar je me op de eerste rij zult vinden."
Wat nu?
En dan rest de vraag: "Wat nu?" "Eerst deze editie nog mooi afwerken, en dan laten we de boel imploderen", klinkt het bij de programmator. "Het is tijd om te herbronnen en opnieuw de marge in te kruipen. Concreet: vorig jaar hebben we met de mensen van TourParTout en de Botanique het stadsfestival Autumn Falls georganiseerd, en het is de bedoeling om dat in de AB tot twee of drie avonden te laten uitgroeien. Daarbinnen willen we dan een nieuwe reeks boven de doopvont houden, die uit een soort broer-zusparen zal bestaan. De eerste aflevering is meteen ook de slotavond van deze Domino onder de titel "The Art Of Noise" en focust op noise in al zijn vormen. Daaraan willen we de zusteravond "Silence Is Sexy" koppelen, waar we all die new composers een onderdak willen bieden. We hebben nu al Ruichi Sakamoto bevestigd die iets met Alva Noto zal doen, Johann Johannsson komt af, … Enfin, het is de bedoeling daar alle Dustin O’Hallorannen en Hauschka’s van deze wereld in te betrekken, Nils Frahm, Max Richter, … omdat het toch ook een stroming is die enorm aan belang aan het winnen is."
"Het fijne is dat je in die context meteen weer een sfeer hebt van muzikanten die anderen er bij willen betrekken, gasten uitnodigen, … En dan kun je meteen opnieuw een verhaal vertellen. Zijn we meteen opnieuw vertrokken. "
We mogen het hopen.
Domino van 6 tot 12 april in de Ancienne Belgique te Brussel. Info: www.abconcerts.be
