Een jonge man en een jonge vrouw. Ze leven naast elkaar in hetzelfde appartementsgebouw, maar ze hebben geen contact. Beiden vechten ze tegen de eenzaamheid, de verveling, de leegte. Gesprekken voeren ze enkel aan de telefoon of met zichzelf. Ze voeren zo goed als niks uit, of toch niks dat hen wezenlijk verder helpt. Dat er een publiek meekijkt, daar zijn ze zich niet van bewust. Dat hun gedrag geheel doordrenkt is van verscheurende poëzie waarschijnlijk nog minder.
Met Are you ready, are you ready for love? herneemt Theater Malpertuis dezer dagen een succesvoorsteling uit 2005. De reden voor die herneming hoeft niet ver gezocht te worden: Are you ready, are you ready for love? is gewoon een unieke, ijzersterke voorstelling, totaal verschillend van het gros van wat vandaag op de planken wordt gebracht. Een hyperrealistische voorstelling zonder dialogen, zonder confrontaties tussen de personages en zonder een significante ontwikkeling. Een van die zeldzame hedendaagse voorstellingen ook waarin de vierde wand geheel overeind blijft. Hier wordt niets voor een publiek opgevoerd, hier wordt een publiek toegelaten binnen te kijken in woonkamers die normaal gezien aan het zicht onttrokken blijven. De toeschouwer wordt een voyeur, terwijl er van exhibitionisme strikt genomen geen sprake is.
Op scène zien we twee mensen die afgescheiden van elkaar leven, op het eerste gezicht niets met elkaar gemeen hebben, maar in hun systematische eenzaamheid en hunkering naar liefde wel verwant zijn aan elkaar. Aan de ene kant — letterlijk — is er de pas afgestudeerde cineaste Vicky Damen (Tanya Zabarylo), die met behulp van lijstjes (schoonmaken, sporten, de krant lezen, eten, lachen, mooi zijn, mama bellen) structuur probeert te krijgen in haar leven, maar er desondanks niet in slaagt dat leven op de rails te zetten. Aan de andere kant van het toneel vinden we haar naamloze overbuurman (Arjan Duine) terug. In tegenstelling tot Vicky is hij een rasechte sloddervos die zelfs niet de intentie heeft nog iets van zijn leven te maken. Hij lijkt totaal te berusten in zijn eigen onvermogen om een plaats te vinden in een op status gerichte maatschappij. Gaandeweg het stuk wordt duidelijk dat hij een bijna ziekelijke liefde koestert voor Vicky: hij bespiedt haar en dringt haar appartement binnen als ze er even niet is.
Een stuk van twee uur waarin voor het overgrote deel van de tijd niets gezegd wordt, het is beslist geen gering risico, maar Are you ready, are you ready for love? is indringend theater van begin tot eind. Regisseur Piet Arfeuille zoekt en vindt de poëzie en de tederheid in dagdagelijkse menselijke gedragingen, hoe banaal of obsessief ook. Vicky die haar speelgoeddiertjes te drinken geeft, de buurman die minutieus de inrichting van Vicky’s appartement begint te kopiëren, de buurman die parallel met Vicky aan het masturberen slaat: het wemelt in dit stuk van de intense scènes die door hun inbedding in het geheel een grote poëtische lading krijgen.
Dat de traagheid van Are you ready, are you ready for love? nooit tergend wordt, komt door het geweldige gevoel voor timing van Arfeuille. Hij durft niet alleen de spanning langdurig aan te houden, hij weet ook op de juiste momenten subtiele scènevariaties aan te brengen. Daardoor krijgt de voorstelling een grote strakheid mee. De onderhuidse spanning tussen de personages onderling en tussen de personages en het publiek wordt telkens hernieuwd.
Are you ready, are you ready for love? is een prachtige evocatie van de destructieve kracht die de samenleving kan uitoefenen op precies dat individu dat ze claimt te beschermen. Een overdonderende ervaring.
Are you ready, are you ready for love? wordt in februari nog vier keer opgevoerd, in Gent, Roeselare en Tielt. Voor data, zie de website.