Terwijl profeten van de nieuwe technologie het albumgegeven doodverklaard hebben en in cd’s de laatste stuiptrekkingen van een uitstervend ras zien, blijft een kleine groep hardnekkig vasthouden aan vinyl. Maar ook deze apologeten van de oude dragers dienen hun meerdere te erkennen in een nog kleinere groep van nostalgici: de cassette-aanhangers.

Teruggedreven in de obscuriteit maar welig tierend in allerlei underground-milieus en online, houden deze cassettelabels het hoofd boven water middels kleinschalige releases voor de ware freaks en liefhebbers van al wat vreemd en anders is. Ook de Belgische Ignatz (Bral Devens) bleef, naast zijn uitmuntende releases voor Kraak, trouw aan zijn gemeenschap en bracht met regelmaat van tijd cassettes uit met nieuw werk. Uit die verschillende tapes heeft Kraak een eigenzinnige selectie gemaakt onder de titel Selected Songs From Cassettes 2005 -2009.

Hoewel Ignatz doorheen zijn albums steeds meer naar pure blues lijkt op te schuiven, zij het nog steeds een heel eigen variant, komt dat op deze plaat veel minder naar voor en vormen de geselecteerde songs ondanks hun verschillende opnamemomenten een geheel eigen en coherent universum. Uiteraard zijn er duidelijke verschillen te horen tussen het nauw met III verwante “The Last Night” (uit The Draft 2008) en “And Something Modern”, de oudste song op de plaat (Addiction For Slumber, 2005). Want waar het eerste schril klinkende blues is, lijkt het tweede nog het nauwst verwant met een auditieve koortsdroom gespeend van iedere logica.

Klinkt “The Last Night” als een duidelijke voorstudie voor III, dan laat “Atlantic Women” (Miles Deven: Atlantic Women, 2007) veel meer een zoekende artiest horen. Muzikaal verkeert Devens veeleer in de stijl van het vorige album (II) terwijl zijn manier van zingen duidelijk de aanzet geeft voor zijn latere, meer pure blueszang. “Slumber With Great Peace”, eveneens uit 2007 (Hello There Little Ghost/Slumber With Great Peace) toont een heel andere kant van Ignatz door een vreemdsoortig wiegennummer te brengen dat ondanks de vervormde akoestische gitaar en gebroken zang wonderwel zacht en teder klinkt.

“Rise While You Fall” (A Canine And A Kitten In The Car, 2009) laat als eerste song op de plaat horen welke richting Ignatz in zal slaan. Het nummer houdt het bluesgevoel in ere en lijkt bovendien terug te grijpen naar de oudere releases. Devens zingt weliswaar nog steeds relatief helder maar weet het experimentele karakter van zijn eerste plaatsen perfect te verzoenen met de “pure blues” van zijn laatste album. Ook “That Was My Belief” en “The Blue And Mindless Dusk” (Some Of Them Are Funny Songs, 2009) laten vermoeden dat Ignatz een synthese wenst te brengen en het beste van de verschillende platen bundelt.

Het spookachtige “That Was My Belief” dwaalt rond in een Eraserhead-gelijk universum terwijl het behekste “The Blue And Mindless Dusk” (inclusief drum) Devens vanuit de andere wereld zijn song inspelen laat. Met “Troubled Needs” als enige nummer dat schijnbaar niet eerder verscheen, lijkt het zelfs veilig te stellen dat Ignatz niet alleen trouw is gebleven aan zijn invloeden, maar zich deze zelfs steeds meer eigen weet te maken. Of dat ook werkelijk opgeld maakt, zal het te verschijnen albumI hate This City (januari 2011) dienen te bepalen.