The Tallest Man On Earth :: “De natuur is van kindsbeen af al een groot deel van mijn leven geweest”


Wanneer we de verrassend kleine Tallest Man On Earth aantreffen
op het terras van de Botanique, wrijft hij zich in de ogen en
verontschuldigt zich al op voorhand: ‘Sorry, ik ben nogal moe. Ik
houd echt niet zo van interviews, ’t is veel gemakkelijker om
gewoon muziek te spĂ©len, weet je wel’.

Dat laatste bewees hij diezelfde avond nog met een subliem
concert. Praten gaat hem inderdaad iets minder goed af: Kristan
wikt en weegt, kiest zorgvuldig zijn woorden en weet het zelf
allemaal ook niet zo goed: ‘It just happens, you know …’

enola: Het is niet gemakkelijk om informatie over jou te vinden
op het internet. Alles wat we vonden ging over jouw muziek. Wil je
bewust de ‘mysterieuze artiest’ zijn?

Daar zit niet echt een groot plan achter. Dat persoonlijke aspect
lijkt me gewoon niet zo belangrijk. Nu geef ik wel interviews, dus
moet ik wel over mezelf praten, maar uiteindelijk moet de muziek
wel op het voorplan blijven. Ik ben opgegroeid op het platteland in
Zweden, veel meer valt er eigenlijk niet te vertellen.

enola: De laatste jaren heb je vooral getoerd en ook nu staat
er bijna elke avond een concert op het programma. Je hebt een
uitstekende livereputatie, maar wordt het zo nooit moeilijk om elke
avond weer het beste van jezelf te geven?

Tja, binnenkort trek ik weer voor zeven weken op tour naar de VS.
Je leert wel om het overdag kalm aan te doen en wat energie te
sparen. Het is vooral ook die adrenaline die ik voel voor ik op
moet. Gisteren was ik in Amsterdam en twintig minuten voor het
concert was ik nog doodmoe, maar het werd wel een van de beste
shows die ik ooit gedaan heb. Die vermoeidheid helpt zelfs, anders
ben ik té actief.

enola: Geniet je zelf van al dat toeren?
Goh, ik hou enorm van het optreden zelf en je ontmoet ook een
heleboel mensen, je kan rechtstreeks met je fans communiceren. De
keerzijde is dan weer dat ik de steden die ik aandoe zelden
effectief te zien krijg. Het is vermoeiend, en er komt veel wachten
bij kijken natuurlijk. Ik heb een gloeiende hekel aan luchthavens.
Je verspilt zoveel tijd aan dat bizarre gedoe met
security, mannen die daar eigenlijk maar voor de show
staan. Veel gedoe voor niets.

enola: Zowel op je shows als op je albums verschijn je solo,
heb je er nooit aan gedacht een band bijeen te
zoeken?

Met kleine aanpassingen zou mijn muziek gemakkelijk mét band
gespeeld kunnen worden, maar ik voel me wel goed bij de huidige
aanpak. Ik zie wel wat er gebeurt, al denk ik niet dat dit snel een
“rockband zal worden. Het enige wat ik mis, is dat je met
een band op het podium al die ervaringen deelt. Dat is vooral fijn
als alles gesmeerd loopt en je elkaar begrijpt door een simpele
blik. Maar ik heb nu ook een heel fijne entourage mee, mensen die
weten waar ik mee bezig ben, waarmee ik kan praten en die eerlijke
feedback geven.

enola: Bij alles wat er over jou verschijnt zie je altijd de
naam Bob
Dylan
opduiken. Zit die vergelijking je soms niet in de
weg?

Ik wil geen energie verspillen om aan die vergelijkingen te
ontsnappen. Ik kan zijn invloed natuurlijk niet verbergen, ik hou
enorm van Dylan. Maar de mensen komen kijken en kopen mijn cd, dus
waarom zou ik me daar druk in maken? Het zijn trouwens altijd
journalisten die daar naar vragen, er heeft mij nog nooit een fan
over Dylan aangesproken.

enola: Je hoort vaak dat Dylan wist dat muziek zijn roeping was
nadat hij Woody Guthrie’s ‘Bound For Glory’ had gelezen en zijn
muziek had gehoord. Heb jij ooit zo’n openbaring
gehad?

Nooit op zo’n manier. Ik zit al in bandjes sinds ik een tiener ben
en dit is gewoon wat er gebeurd is. Ik ben zelfs nog kleuterleider
geweest tot dat niet meer te combineren viel, en ik me volledig op
mijn muziek gestort heb.

enola: Je hebt onlangs getekend bij een groter label (Dead
Oceans). Verandert dat iets voor jou? Heb je je ambities
bijgesteld?

Ik koester al lang grote ambities, hoor: ik wil gewoon altijd beter
worden en betere songs schrijven. Daar heeft het label niet veel
aan veranderd, ik doe sowieso hard mijn best. Ik voel geen extra
druk, dit is gewoon een heel goed label met mensen die weten wat ik
wil en wat er werkt voor mij.

enola: Jouw muziek en lyrics lijken me behoorlijk
tijdloos, alsof ze evengoed honderd jaar geleden konden geschreven
zijn en weinig affiniteit hebben met ‘onze tijd’.

Dat denk ik niet. Ik ben absoluut geen nostalgicus, ik zou niet in
een andere tijd willen geboren zijn of zo. Er komt zoveel goeie,
hedendaagse muziek uit en mijn eigen muziek voelt ook niet aan als
old time music, al klinkt het misschien wel zo omdat het
“een kerel en zijn gitaar” is. Ik leerde gitaar te spelen door te
luisteren naar oude country- en bluesgitaristen, maar ik heb zoveel
andere invloeden: Bon Iver, Nurses …
Op ‘You’re Going Back’ kan je evengoed Sade’s ‘By Your Side’ zingen
en ‘Kids On The Run’ is dan weer een pure nineties
powerballad
.

enola: Maar je hebt het altijd weer over blizzards,
deserts
en railroads in jouw teksten. Waar komt dat
dan vandaan?

Er zijn nog steeds sneeuwstormen en spoorwegen in Zweden, hoor, dus
zo ver moet ik dat niet gaan zoeken (lacht). Veel van die
beelden haal ik natuurlijk wel uit oude blues en country, maar
natuur is van kindsbeen af al een groot deel van mijn leven
geweest, ik ben opgegroeid in het midden van de natuur. Het blijft
een van mijn grootste inspiratiebronnen.

enola: Is er eigenlijk een groot verschil tussen Kristian – de
man waarmee ik nu zit te spreken – en ‘The Tallest Man On Earth’.
Word jij een personage wanneer je songs schrijft of
vertolkt?

Ik verander de hele tijd in een hoop verschillende personages…
Dat hoort gewoon bij het leven, bij elke situatie hoort er een
andere ‘ik’. Daar is niets fake aan, dat is gewoon wat
elke mens doet. Er is een groot verschil tussen met wie je nu
spreekt en de man die je op het podium ziet, optreden is zĂł ver
verwijderd van het gewone leven… Als ik een nieuw hemd aantrek
voor ik opmoet, voelt dat wel aan als een ’transformatie’. Alsof je
een kostuum aantrekt.

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

ÂĄ$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

The Tallest Man On Earth :: 30 oktober 2012, AB

Met nasale stem en gitaar als enige attributen...

Sneak preview: The Tallest Man On Earth

Een week voor de officiële release van het derde...

The Tallest Man On Earth :: Sometimes The Blues Is Just A Passing Bird

Er is de laatste tijd heel wat inkt gevloeid...

The Tallest Man On Earth :: 20 november 2010, Botanique

The Tallest Man On Earth stond hier al een...

PUKKELPOP 2010 :: The Tallest Man On Earth, vrijdag 20 augustus, Chateau

Bij valavond mag The Tallest Man On Earth de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in