In de Franstalige stripwereld is Zep een van de grote auteurs. Met zijn kassucces Titeuf brengt hij honderdduizenden striplezers aan het lachen. Met de Vlaamse vertalingen van zijn succesreeks wil het voorlopig nog niet zo vlotten, maar toch vond Dupuis de tijd rijp voor een heruitgave van twee van ’s mans minder gekende albums.
Oorspronkelijk verschenen beide boeken in de collectie Vrolijke Vlucht, een van die doodgeboren collecties waarin naast enkele pareltjes een karrenvracht bagger verscheen. Sinds Zep vorig jaar in Angoulême de Grote Prijs wegkaapte, proberen de uitgeverijen zijn werk zoveel mogelijk te vertalen. Aangezien Vrolijke Vlucht al enige tijd verdwenen was, leek de keuze voor de Expressocollectie voor de hand te liggen. Het amusante Green Manor had eerder al een nieuwe thuis gevonden in het nieuwe en hippe Expresso.
Zep maakt in deze twee albums thematisch georiënteerde gags. In Harde Muziek en Doffe Ellende bekijkt hij het leven van de muziekliefhebber en concertganger door een humorbril en in Meisjes met Pit vertelt hij over zijn eerste wedervaren met het andere geslacht. In beide albums is ene Robert de hoofdpersoon en het lijdt weinig twijfel dat Zep een groot deel van zichzelf in deze figuur heeft geprojecteerd.
Ook al gaat het in wezen om een andere figuur, toch kan je moeilijk anders dan in Robert een Titeuf op puberleeftijd te zien. Zep gebruikt eenzelfde buitenissige fantasie om herkenbare maar vooral pijnlijke gebeurtenissen te vertellen. Zijn dynamische tekenstijl verschilt ook niet van die uit Titeuf. Zep is een van die humorauteurs die enkel door hun tekenstijl al grappig uit de hoek kunnen komen. Hij beheerst tot in de perfectie de taal van de slapstick en maakt van zijn personages geslaagde karikaturen. Vooral in Harde Muziek en Doffe Ellende valt dit talent op door zijn levensechte versies van bekende artiesten.
In Vlaanderen blijft Zeps populariteit voorlopig erg beperkt en dat zal met deze twee herdrukken van albums uit 1997 wellicht niet veranderen. Daarvoor blijven ze te oppervlakkig en bieden ze de lezer enkel een korte ontspanning. Snel gelezen en snel vergeten. Zeps bekendste creatie, het pientere jongetje Titeuf, gaat nu al tien albums mee en het succes lijkt in Frankrijk nog niet aan zijn hoogtepunt toe te zijn. Indien de twee hier besproken albums een blijvende verdienste hebben, dan zal het gaan om het verspreiden van de naam Zep, een talentvol auteur die een grotere bekendheid in ons taalgebied absoluut verdient.
