Snel, voor het helemaal winter wordt, nog gauw een pittig
dansplaatje! Onze Figuur van de Week is deze keer een 29-jarige Fin
die dan wel naar de redelijk silly naam Kiki luistert (eigenlijk
heet hij gewoon Joakim Ijäs, maar soit), hij maakt voorwaar
geen muziek voor sissies! Kiki begint zijn muzikale loopbaan
als dj op schoolfeestjes. In die tijd is hij nog helemaal in de ban
van hiphop (hij toert zelfs even met een heus collectief door
Finland en Zweden), maar stort zich in de jaren ’90 al gauw op
techno en house. In 1996 laat hij Finland voor wat het is en
verhuist hij naar – u raadt het al – Berlijn. Daar verschijnt twee
jaar later een mixalbum voor ‘Sonnenhaus Parties’, en begint hij
maxi’s uit te brengen op Bpitch Control Records. Hij werkt ook
samen met DJ Phonique en Silversurfer, met wie hij in 2002
‘Quadrophonique Kikz’, een zogenaamd four turntables project
op de dansvoer loslaat.
‘Run With Me’ is dus zoals dat heet het officiële cd-debuut van de
Fin. Meteen blijkt dat hij tijdens zijn apenjaren niet alleen naar
hiphop heeft geluisterd. Terwijl hij zich op zijn maxi’s nog
voornamelijk richtte op pure dancetracks, was het zijn bedoeling
van ‘Run With Me’ een plaat te maken die je ook gewoon thuis kunt
beluisteren. Twaalf nummers lang mengt hij met bravoure new wave,
goth, elektro(disco), techno door elkaar. Alsof Giorgio Moroder
plots werd ingelijfd bij de Sisters of Mercy.
Het openingsnummer doet trouwens meteen de wenkbrauwen fronsen, en
menig luisterzaar zal meteen naar de (afwezige) hoesnota’s grijpen.
“Is dit…? Kan het zijn dat…?” Neen, het is niét Andrew Eldritch die
achter de microfoon stond, maar Kiki zelf, die ‘The End of the
World’ heel erg laat klinken als een verloren gewaande track van de
Sisters. Een erg geslaagde imitatie, die – onze Fin heeft wel meer
pijlen op zijn boog – beperkt blijft tot die ene keer. In andere
nummers komt hij veel zoeter uit de hoek, en knijpt hij een
batterij synthetische (?) strijkers uit zijn apparatuur. Het maakt
van ‘So Easy to Forget’, ‘The Big Picture’ en ‘Classix Nouveaux’
warme songs, die ons heel even in staat stellen te besparen op onze
aardgasrekening.
De geest van Moroder waart trouwens nog rond op andere tracks. En
voor alle duidelijkheid: wíj vinden dat niet bepaald een bezwaar.
Het maakt dat de nummers die in de eerste plaats bedoeld waren voor
de discotheken, minder afstandelijk en koel overkomen, dan de
gemiddelde technotrack. We zegden het al: Kiki is van vele markten
thuis. Net als Mylo deed op ‘Destroy
Rock ‘n’ Roll’ , wil ook hij op deze plaat in elk nummer
bewijzen dat hij geen one trick pony is. Het resultaat is
een zeer gevarieerde plaat, maar geen coherent geheel. Dat mag
echter de pret niet drukken, want ‘Run With Me’ staat garant voor
een fijn uur dolle pret. En wat nog meer is: als u geen zin hebt om
te dansen, dan kunt u tijdens het beluisteren van deze cd ook
gerust een boek of een krant lezen!
