U zegt het misschien best niet tegen uw grootouders, maar Duitsers zijn in tegenwoordig. De hoornen brillen in de plaatselijke platenwinkel weten dat uiteraard al lang, maar gewone mensen als u en ik niet. Het begon met het Bushje-pesten van de Duitse regering en nu overspoelt een heuse elektro- en krautrock-revival de hippere streken van ons landje.
In dit kader bereikte zopas Nichts Muss van Barabara Morgenstern onze CD-speler: een album dat op de beste momenten als een elektro-Portishead klinkt. Vanaf de eerste klanken voel je al dat dit album er een is om te koesteren. Na een half minuutje komen er enkele spaarzame aanzetten tot melodie die na nog een minuut samenvloeien tot de prachtsong "Aus heiterem Himmel". Alle nummers schipperen tussen warme melodieën en rare elektronica. "Nichts und Niemand" en het titelnummer blinken hierin uit: de ene minuut een popsong, de andere een vreemde soundscape.
In de tweede helft van het album krijgt de elektronica meer de bovenhand, met "We’re all gonna fucking die" en "Reset" als hoogtepunten, die u zich clicks ’n’ cuts-gewijs doen afvragen of het wel zo hoort te klinken. Maar telkens als het geheel naar navelstaarderige electro neigt, trekken enkele moog- en pianoklanken het boeltje weer recht. U hoeft ons natuurlijk niet te geloven, maar dit kan wel eens de revelatie van het jaar wezen.
