Op zondag 21 oktober ging Aida in het Fortis Circustheater in Scheveningen in
première. Een musical van Disney Theatricals die — in tegenstelling tot Beauty and the
Beast, The Lion King en Der Glöckner von Notre Dame — eens niet gebaseerd
is op een bestaande animatiefilm. Met Aida heeft Nederland een nieuwe, bijzondere musicalhit
op de planken staan die in Europa nog niet eerder te zien was.
De Aida die in Nederland op de planken staat verschilt in positieve zin van de
Broadway-versie. Het podium van het Circustheater is groter dan dat in New York en daar hebben de
ontwerpers rekening mee gehouden. Het hele podium wordt benut en dat betekent dat de decors groter
en dus nog imposanter zijn dan die op Broadway. Zo krijgen we een heus zwembad te zien. Knap gedaan,
inspiratievol zeker, maar in hetzelfde beeld kloppen de verhoudingen niet echt. Dat had anders
gekund, maar het neemt niet weg dat het een mooi plaatje oplevert. Iets wat zeker mede te danken is
aan een geslaagd lichtontwerp.
Het kan allemaal nog zo mooi zijn, de cast moet er uiteindelijk voor zorgen dat de gehele
show één groot hoogtepunt wordt. Aan het verhaal zal het niet liggen. Er is sprake van een
spannende driehoeksverhouding tussen de Egyptische legerkapitein Radames, de vrouwelijke farao
Amneris en Aida, de dochter van de koning van Nubië. Dat belooft spannend te worden want
uitgerekend Nubië is in oorlog met Egypte. Aida wordt gevangen genomen en Radames ziet haar
meteen zitten. Probleem is echter dat Radames op het punt staat te trouwen met zijn verloofde Amneris.
Als dan ook nog koning Amonasro gevangen wordt genomen is de spanning daadwerkelijk te snijden.
Inmiddels heeft Zoser, Radames’ vader, ontdekt dat zijn zoon een verhouding heeft met Aida.
Ook Amneris komt dit te weten. Dit heeft uiteindelijk tot het trieste gevolg dat Radames en Aida
in hetzelfde graf levend zullen worden begraven. Genoeg stof dus voor een spannende musical waarin
menigeen de zakdoeken tevoorschijn zal moeten halen.
Helaas is dat niet het geval. De acteerprestaties van de verschillende acteurs is niet slecht,
maar er is geen echte enheid op het toneel en de verschillende relaties tussen de personages zijn te
warrig. Radames blijkt zo al gauw voor Aida te kiezen want in de musical is er geen moment sprake
van het feit dat Radames en Amneris verloofd zijn. Amneris lijkt het allemaal niets te kunnen
schelen. Helaas, want zo is er te weinig drama aan het einde van de musical.
Gelukkig zijn de acteurs wel in staat tot puike individuele prestaties. Bastiaan Ragas heeft
zeker uitstraling en laat in deze musical zien dat hij zijn mannetje staat. Chaira Borderslee doet
dat ook, maar moet qua zang nog wat bijspijkeren. Antje Monteiro is het verst van allemaal. Op alle
fronten weet zij te overtuigen en dus verdient zij een groot applaus. Een groot pluspunt in deze
musical is ook zonder meer het ensemble dat in de opzwepende scènes sterk op de been blijft.
Muzikaal is Aida niet een show die boven de grauwe middenmoot uitsteekt. Daarvoor zijn
er te weinig aanstekelijke melodieën en te weinig nummers die je na het verlaten van het
theater bijblijven. Het is allemaal een beetje van hetzelfde laken een pak. "Vergeet me"
is de enige hit uit de show en "Mijn pakkie an" een groot nummer, vooral dankzij de
prachtige enscènering en de medewerking van een overigens ijzersterk orkest.
De musicalliefhebber zal de weg naar Scheveningen ongetwijfeld weten te vinden. Terecht.
Want na The Phantom of the Opera, Miss Saigon en Elisabeth is ook Aida
een musical die het aanzien meer dan waard is.