“Naief” van Meltheads voelt als een ererondje voor het joelende publiek na een indrukwekkende prestatie, als een medaille wegens vertoonde moed en verdienste op het slagveld. Met deze officiële release oogsten ze erkenning voor hun stevige livereputatie.
Meltheads zijn jong, barsten van het talent en hun muziek heeft geen manieren. Ze zijn punk, ze hebben schijt aan decorum en bijten in de hand die hen voedt om er vervolgens in te spuwen. Ze roepen ‘Fuck you Pukkelpop!’ waar andere jonge bands een knieval zouden doen wanneer ze op een van Belgiës grootste festivals mogen spelen. Meltheads mogen dat. Ze trekken nu al maanden een spoor van opwinding en branie doorheen het nationale muzieklandschap. Ze behaalden mooie podiumplaatsen bij de Nieuwe Lichting en de Rock Rally, maar dat zal hen waarschijnlijk aan hun reet roesten. Op 1 oktober hosten ze een eigen avond in Trix en vandaag lossen ze hun nieuwe single “Naief”.
Hoewel hij tot nu toe nog niet was uitgebracht, gaat de song live al langer mee. Het is de dark horse in hun set, hun “True Love Waits”. Ook die song speelde Radiohead jaren alvorens het officieel uit te brengen. Deze vergelijking stelt uw suspension of disbelief uiteraard op scherp – “True Love Waits” sluimerde langer dan de Meltheads tot nu toe hebben geleefd – maar het idee is hetzelfde. Wanneer de song dan eindelijk officieel uitgebracht wordt, voelt het als een oude vriend die je eindelijk in je armen kan sluiten. Een foto van een oud lief, een ervaring die je kan vasthouden.
“Naïef” springt er dan ook uit: het is hun enige Nederlandstalige nummer in een voor de rest Engelstalig oeuvre. En waar de andere nummers zweren bij een onstuitbaar tempo en onder de twee minuten afklokken, krijgen we nu bezwerende gitaarlijnen die met de regelmaat van de refreinen in withete razernij ontploffen zoals alleen de jeugd witheet kan (nee: moet) razen. IJle synths schuren tegen schriekende uithalen van de gitaar aan en zanger Sietse Willems schreeuwt zijn stembanden schor met de begeestering van een jonge Stijn Meuris over deze coldwave track. Ook Meuris bewees dertig jaar geleden al dat het Nederlands zich uitstekend leent voor tantrums.
“Ik ben misschien niet de slimste jongen / maar ik ben niet naïef”. Willems mag zijn intellectuele verdiensten misschien minimaliseren, hij weet in elk geval de tijdsgeest te vatten. “Naïef” klinkt als een song uit een Britse industriestad in het Thatchertijdperk, een geluid dat akelig actueel is nu in hun thuisstad – Antwerpen – een kille neoliberale strateeg het sociale weefsel en de volksgezondheid slachtoffert op het altaar van de industrie en de economie. No future is terug en de toekomst ziet er grauw uit, maar niet zo voor Meltheads – hoewel ze er zelf nog van overtuigd moeten worden. “Ik geloof niet dat ik het ben / ik ben niet naïef”. Geloof het toch maar. De wereld veroveren begint immers met een portie ontwapenende naïviteit.
Meltheads & Friends gaat door op zaterdag 1 oktober in Trix.
