Engeland gaat de dieperik in en sleurt haar muzikanten met zich mee. Kate Tempest volgde eerder dit jaar nog haar doorbraakplaat Let Them Eat Chaos op met het indrukwekkende The Book Of Traps And Lessons waarin ze de verrotting van de Britse maatschappij pijnlijk accuraat ontleedde. Richard Dawson, Newcastle’s meest eigenzinnige bard, komt binnenkort aanzetten met 2020, opvolger van zijn vroeg-middeleeuws epos en voorlopig carrière hoogtepunt Peasant, en te oordelen naar eerste single “Jogging” gaat die plaat de vinger ook diep in de etterende wonde porren.
“I know I must be paranoid / But I feel the atmosphere / ‘round here is going nastier” zingt Dawson in een van de refreinen en met een resem andere ane
kdotische observaties (“This morning in memorial park / I thought I caught a busker / Sneak an ugly word into “Wonderwall” / As I went by”) vat hij keihard het gevoel van desoriëntatie dat vele Britten teistert na jaren van besparingen, Brexit, en Boris fucking Johnson. Peasant was al een aanklacht van sociale problemen vermomd als een folky vroeg-Middeleeuws conceptalbum, maar het lijkt erop dat 2020 de confrontatie minder omfloerst zal aangaan. Een protestsong moet je misschien nog niet gaan verwachten, maar wel Dawson die in zijn trademark falsetto stem ogenschijnlijk banale observaties aan elkaar rijgt tot een lappendeken dat ironische boekdelen spreekt. Al durft hij ook opmerkelijk direct zijn: “There’s a Kurdish family on the ground floor / Had a brick put through their kitchen window / The police know who did this, still they did nothing / It’s lonely up here in Middle-England.” Muzikaal gaat Dawson alvast ook een pak directer dan voorheen richting zijn doel: de scheve tierlantijnen van eerder werk worden onderdrukt in een vuig rockende stamper die zich ongegeneerd als meezingbaar profileert, maar dan zonder de eigenzinnige weerhaken te laten varen. Of dat ook meteen de grote doorbraak zal betekenen voor Dawson is misschien betwijfelbaar, maar de pandoering van de boodschap komt op die manier alvast directer aan. Dawson heeft de single bovendien verpakt in een fantastische videoclip waarin hij door een Noord-Engelse stad en de rollende groene heuvels errond jogt.