Meer van hetzelfde, was de aanvankelijke verzuchting na het aanhoren van Give a Glimpse of What Yer Not, de vierde studioplaat die Dinosaur Jr. aflevert sinds de originele bezetting opnieuw door één deur kan zonder dat daar gewonden bij vallen.
Maar is dat erg, zo luidt de volgende verzuchting. Want, om met Henry Rollins te spreken, die het nieuwe album online in een filmpje aankondigde: zoals elke andere Dinosaur Jr. plaat, is ook deze fantastisch! Dinosaur Jr. heeft immers een geluid dat zo zaligmakend is dat vermoedelijk niemand op een koerswijziging zit te wachten.
J Mascis, Lou Barlow en Murph kunnen er bovendien prat op gaan dat ze reeds het nodige pionierswerk afleverden. Beluister die eerste drie platen nog maar eens, van het ongepolijste, titelloze debuut over het aan de vooravond van z’n dertigste verjaardag nog steeds alles overrompelende You’re Living All Over Me tot Bug, dat het fundament vormt voor de albums die na de reünie volgden.
Are you with me, vraagt J Mascis met zijn typische klaaglijke stemgeluid in openingstrack “Goin Down” en dan heb je zin om met luide stem ja, J, jàààà verdomme te roepen, gelukkig net op tijd beseffend dat er zoiets als sociale etiquette bestaat, al wordt die met veel plezier in de loop van het album aan de kant geschoven. Dinosaur-platen zijn immers nog steeds niet geschikt als geluidsbehang bij het afwassen. Volumeknop naar rechts en ondergaan die elf nieuwelingen.
Zoals “Lost All Day” -proef de slackerpoëzie in die titel- dat met een vertrouwd meanderende rif Mascis nasale droefnis ondersteunt. Of de heerlijk zware gitaarpartij die “I Walk for Miles” je hersenpan in perst. “Knocked Around” begint dan weer lieflijk, breekbaar zelfs, met een uitermate kwetsbaar klinkende Mascis. Tot hij zich herinnert wat datgene is waarin hij zich kan verliezen en de song bijna letterlijk explodeert, mede dankzij het mokerwerk van Murph.
Een uitschieter zoals die op de voorgaande platen te vinden was -“Pick Me Up” op Beyond of “Watch the Corners” op voorganger I Bet On Sky bijvoorbeeld- valt niet aan te treffen op Give a Glimpse of What Yer Not, maar daar staat tegenover dat de kwaliteit gerust consistent genoemd kan worden. Dinosaur Jr. heeft, hoewel de band enkele uitstekende exemplaren in z’n portefeuille heeft zitten, geen nood aan visitekaartjes.
En dus ook niet aan vernieuwing. Al moeten we daarmee de eigen dubbele standaard onder ogen zien: van Dinosaur Jr. niet of nauwelijks evolutie verwachten, zelfs blij zijn met een overbekende aanpak, terwijl andere bands na enkele platen straal genegeerd worden als ze hetzelfde doen, echt netjes is dat niet.
Maar dit trio gaat te werk als de aloude rattenvanger, speelt zijn songs en hypnotiseert je. Diep vanbinnen weet je natuurlijk ook dat als het er op aankomt het de eerste drie Dinosaur-platen zijn die door dik en dun aangeprezen en verdedigd zullen worden, maar zoals een junk telkens opnieuw niet anders kan dan op zoek gaan naar diezelfde eerste high, zo laven wij ons keer op keer aan een nieuwe Dinosaur Jr. Met veel plezier.
Nieuwe plaat of niet, Dinosaur Jr. is in de eerste plaat een liveband. Op 1 november staat het trio in de AB.
