’t Heeft even mogen duren, maar na enkele jaren radiostilte slaagde Arquettes er toch in een vervolg te breien aan Wave On uit 2010. Yiss Yiss heet de nieuwe van de Gentse band, en die viel hier best in de smaak.
Terwijl debuut Wave On ons nog trachtte te overtuigen met nerveuze indie-rock-tronica, tapt update Yiss Yiss uit een ander, meer gitaargedreven en soms oprecht ingetogen, vaatje. Van een ommezwaai gesproken! Dat moest wel een pak prangende vragen oproepen, en wij zouden wij niet zijn als wij geen antwoorden eisten. In de aanloop naar wat wel eens een druk voorjaar en idem zomer zou kunnen worden voor Arquettes, vond Koen Wijnant, drijvende kracht binnen de Gentse formatie, even de tijd om voor de microfoon van enola te gaan zitten.
enola: Vijf jaar, leg dat eens uit?
Koen Wijnant: “Wel, dat is alleszins nooit bewust de bedoeling geweest. Vrij kort na de laatste show voor de eerste plaat begon ik al nummers in de groep te gooien die eigenlijk nog niet echt af waren, met de vraag naar ieders inbreng. Ik dacht: het kan alleen maar interessanter zijn om wat meer dynamiek in het geluid te brengen. Voor Wave On werkte dat anders: ik programmeerde en maakte alles – zanglijnen, baslijnen, drums – zelf thuis, en kwam met afgewerkte nummers bij de groep. Maar de vraag naar input is niet zo vlotjes uitgedraaid, het ontbrak snel aan coherentie, ging alle kanten uit… De toenmalige bandleden hadden minder affiniteit met de richting die we met Wave On insloegen, en haakten een voor een af. Ik sta nog altijd achter die plaat, maar ik begrijp het ook wel, dat “I didn’t sign up for this”, weet je wel. Wat we nu doen, is eerder wat zij toen wilden. Kijk ja, ’t is nu zo… Maar we zijn nog altijd goeie vrienden, hoor.”
enola: Wat dreef je toen in de armen van die meer elektronische aanpak?
Wijnant: “Goh… Ik herinner me dat ik na de release van onze EP uit 2007 ergens in de media een venijnige commentaar opving, iets in de zin van dat we “belegen ninetiesrock” maakten. Dat moet ik mij zo hard aangetrokken hebben, en dat merk je dus op Wave On. Voor die plaat investeerden we ook echt met de hele band in de productie. Zo konden we opnemen in de fameuze La Frette Studios, en laten producen door Stéphane Briat. We hadden alles met geprogrammeerde beats en loops, partij over partij, opgenomen. Als je dan zo’n resultaat aan een producer geeft die daar wel fan van is, gaat die dat extra in de verf zetten in de eindproductie… En dan merk je dat er nog weinig plaats is voor gitaren, terwijl we in se dus wel een gitaarband zijn. Nu ja, geen spijt.”
enola: Voor de productie van Yiss Yiss werkte je samen met Floris “Team William” De Decker. Hoe kwam dat zo?
Wijnant: “Na de promotietour bleef er zowat enkel Tom (Asselman, gitaar) en ik in de band, dus het productiebudget was nu eerder beperkt. En ik wou sowieso wel dichter bij huis werken, om tijdens het mixen nog aanpassingen te kunnen doen, bijvoorbeeld. Als je producer in Parijs zit, is dat natuurlijk niet zo evident. Dan lag de keuze voor Floris gewoon voor de hand, uiteindelijk. We kennen elkaar al zo’n vijftien jaar, en volgden elkaars projecten wel. Hij kon vrij goed inschatten wat ik wou en wat niet, dus de communicatie liep vanzelf vlot. We konden heel open zijn naar elkaar toe, en dat heeft Yiss Yiss minder “in your face”, minder confronterend gemaakt. Het is bevoorbeeld ook Floris die zei: “zou je er niet beter een bassist bij nemen?”. Tot dan toe zou ik dat zelf proberen doen hebben. Ook stond Floris er op rustpunten in te lassen in de strofes. Ikzelf heb al snel de neiging alles vol te proppen. Het was trouwens ook Floris’ idee van op te nemen in Number Nine Studios in Gent.”
enola: En de opnames zelf, hoe verliepen die nu?
Wijnant: “Ik wou nu vooral een deftige studio waar we een goeie live room hadden, zodanig dat we de basis live konden opnemen. In mijn hoofd was die basis bas, drums en ritmegitaar, uiteindelijk is het gewoon bas en drums geworden. Maar het grote voordeel van die studio is dat er een dry room en een wet room is, en daar hebben we gretig van gebruik gemaakt. We stelden bas en drums op in de dry room, en ik speelde soms pilootgitaar mee vanuit de control room, terwijl onze versterkers in de wet room stonden. Zo konden we een live feel creëren die interactie en dynamiek mogelijk maakte. Best wel tof werken zo, en ’t is uiteindelijk snel gegaan: bas en drums waren klaar na drie dagen, gitaar op een week. We moesten ook wel goed voorbereid zijn voor de opnames, want we hadden niet het budget om weken in de studio te zitten. Zangopname en mixing gebeurden bij FFAHQ, gewoon bij Floris thuis eigenlijk. Daar kroop meer tijd in, maar er was geen druk van een deadline, we konden effectief de tijd nemen om het goed te doen.”
enola: Wat vind je zelf van het eindresultaat? Is Yiss Yiss een mening over de plaat?
Wijnant: “Best wel, eigenlijk! Dit is de plaat die ik over vijf jaar nog met plezier ga kunnen opleggen. Het leunt gewoon ook meer aan bij muziek waar ik zelf naar luister: ik hoor dingen terug die ik fijn vind bij andere bands. Ook goed om weten is dat we met een heel gerust gevoel een akoestische set kunnen spelen uit Yiss Yiss waarin de nummers overeind blijven. Dat werkte niet met de vorige. Nu zijn de songs minder afhankelijk van de setting. Tijdlozer, misschien. Maar goed, we hebben nu ook niet het warm water uitgevonden, en “the next big thing” zullen we ook al niet meer zijn. Dat weten we nu, en da’s best bevrijdend. Wat dan nog als het niet bij iedereen in de smaak valt.”
enola: Jullie waren een van de bands op We Are Open in Trix. Hoe was de ontvangst van de nieuwe songs?
Wijnant: “We hadden eind vorig jaar al enkele tryouts gespeeld, maar We Are Open was het eerste optreden “for real” met de nieuwe nummers. Wij waren daar zowat een buitenbeentje in de programmatie, want de rest was wel heel hard. Er stonden dingen als Raveyard, Onmens… Echt heel harde dingen zo, en wij waren de meest poppy eend in de bijt. Maar het was fijn te merken dat de performance overeind bleef op basis van de songs. En in zo’n vette zaal als Trix dan nog. We zijn allemaal met veel zelfvertrouwen van het podium gestapt, en ik denk dat we dat ook wel nodig hadden, die bevestiging van “het werkt”. We hebben eigenlijk niets van Wave On gespeeld, en er is inderdaad een andere bezetting nu. Maar ik hoor wel van reacties dat het publiek Arquettes nog herkent.”
enola: En de toekomst, hoe ziet die er nu uit?
Wijnant: “Alles komt terug op gang. We hebben een achttal shows de komende maanden, en verder heb ik nog momenteel nog geen zicht op wat er komt. Ik weet dat er een paar opties lopen, maar ik plan liever niet te ver vooruit. Na de eerste beloofde ik mijzelf ook een tweede plaat binnen anderhalf jaar, en het is er uiteindelijk vijf geworden. Laten we zeggen dat de kans klein is dat het opnieuw zo lang duurt.”
Arquettes stelt nieuw album Yiss Yiss officieel voor op donderdag 3 maart in de Charlatan in Gent.