Perfume Genius :: 14 maart 2012, L’Archiduc

Als iemand de kunst verstaat om uit verschrikkingen schoonheid tevoorschijn te toveren, dan wel Mike Hadreas, de jongeman achter Perfume Genius. Twee platen heeft de man ondertussen op zijn naam staan en de pijnlijke schoonheid die daarop te vinden is, kwam hij in intieme kring voorstellen.

Showcases zijn een raar fenomeen. Je zet een artiest in een piepkleine zaal, niet noodzakelijk voor fans, en laat hem of haar tonen wat er te koop is. Daar komt het — cru gesteld — op neer. Doe dat echter bij een naam als Perfume Genius, in het schitterende decor van L’Archiduc, en je krijgt magie.

Als Hadreas, ergens in begin van het concert, helemaal alleen “No Tear” aan een vleugelpiano brengt, dan lijkt de hele discussie over praten in het publiek volstrekt irrelevant. Hier zit iemand op het podium — of eerder, tussen de toeschouwers — die aan enkele noten op de piano genoeg heeft om zelfs de barvrouw op haar tenen te laten lopen.

Tel daar een subtiele drum en warme backings bij en na nog geen tien minuten heeft Perfume Genius het concept showcase naar een hoger niveau getild. Veel heeft Hadreas daar niet voor nodig, al is hij wel zo tactisch al zijn troeven mooi uit te spreiden. Zoals de akoestische gitaar die bijna onkundig bespeeld wordt in “Normal Song”, maar daarbij wel het gezelschap krijgt van heldere, spaarzame pianoklanken en daardoor in al zijn eenvoud weet te overdonderen.

Idem voor de vocale aanpak. Zelfs al fluister Hadreas bijna, dan nog lijkt hij de woorden uit te spuwen, wat geen klein beetje versterkt wordt door de hard expressie op Hadreas gezicht, die nu eens te meer opvalt. Lijkt dat allemaal behoorlijk confronterend, dan wordt de druk van de ketel gehaald met “Take Me Home”, dat een jasje aangemeten krijgt dat het midden houdt tussen plechtig en walsend.

Idem dito voor “Dark Parts”, waarin het tempo opgedreven wordt en enkele drumroffels het concert zowaar vaart lijken te zullen geven. De grote wow-momenten zitten nochtans pas in de staart, wanneer met “Mr. Peterson” en het met twee aan één piano — een mooie notenwaterval — gebrachte “Lookout Lookout” twee nummers uit de eerste plaat gebracht worden die, hoewel ze nog geen anderhalf jaar oud zijn, als een baken van vertrouwen overkomen.

Met nieuwe single “Hood” straalt Perfume Genius net hetzelfde uit en wanneer die geweldige tempoverhoging komt, lijkt na al de duisternis die is uitgestort, de lente plots door te breken. Indrukwekkend is een woord dat veel van zijn waarde verloren heeft, maar hiervoor is het absoluut van toepassing. Zelfs in een ietwat receptie-achtige omgeving op die manier uitpakken, is weinigen gegeven.

http://www.myspace.com/kewlmagic
http://www.myspace.com/kewlmagic
Matador / Beggars Banquet
Beeld:
archief

aanraders

verwant

#So2020: Perfume Genius :: Jason

Om afscheid te nemen van 2020 (Good Riddance, bitch)...

De 20 beste platen van 2020

Als er een god bestaat, dan was hij in...

Perfume Genius :: Eye in the Wall

Mike Hadreas heeft zich na No Shape (2017) met...

Perfume Genius :: Not For Me

In 2017 oversteeg Mike Hadreas zichzelf en zijn intimistische...

Perfume Genius: Just Like Love (Jam City Remix)

In 2017 liet Mike Hadreas heel wat pruiken opwaaien...

recent

Einstürzende Neubauten :: Rampen (apm: alien pop music)

Vijftien probeersels. Vijftien live-improvisaties die in de studio opnieuw...

Masters Of The Air

Toen begin deze eeuw Band Of Brothers verscheen, sloeg...

Fontaines D.C. :: Starburster

Fontaines D.C. for the bigger and bolder: vierde album...

Manu Chao

16 april 2024Het Bau-Huis, Sint-Niklaas

Morrissey wilde op de Lokerse Feesten geen paardenworst, Manu...

Civil War

Nog voordat iemand de film gezien had, veroorzaakte Alex...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in