Zelden zulke stomende concerten meegemaakt als de laatste twee Pukkelpoppassages van !!! (u spreekt het uit zoals u wilt, zolang het maar drie keer om dezelfde klank gaat. Wilt u in de pas lopen, dan zegt u "chk chk chk"). Met het uitstekende nieuwe Myth Takes onder de arm zal de discopunkgroep ongetwijfeld ook op Domino het zweet van het plafond doen druipen.
Samen met LCD Soundsystem en The Rapture maken !!! deel uit van The Cowbell-Brigade: (blanke) rockgroepen die creatief aan de slag gingen met de zweterige erfenis van Liquid Liquid, Gang Of Four en P.I.L.. Wat deze bende van de twee andere echter onderscheidt, is dat zij duizend maal meer funky zijn. Ook brother James Brown mag immers bij de invloeden geschaard worden, een die ze delen met The Red Hot Chili Peppers voor wie ze afgelopen jaar openden in de Wembley Arena.
Nic Offer (zang/dans): "Eigenlijk hebben we een zelfde achtergrond als de Peppers: we zijn allebei blanke groepen die funky muziek maken, alleen komen we ergens helemaal anders uit dan zij. Wij eindigden veel meer in een dancehokje — toch zeker in Europa — terwijl zij een echte rockband bleven. Ik veronderstel dat het komt omdat zij niet echt van disco houden, terwijl wij net gasten zijn die heel erg van dat genre houden."
"Die optredens in hun voorprogramma waren heel leerrijk. Je ondervindt dat je alles groot en effectief moet maken: als je je muziek zo’n grote ruimte in schiet, kun je het je niet permitteren om het publiek maar een beetje te raken, you have to hit it full on."
enola: Voor de opnames van Myth Takes gingen jullie samenhokken in een huis in Nashville, ver weg van waar jullie wonen. Een manier om een gang-mentaliteit te bekomen in de groep?
Offer: "Die hoeven we niet te creëren, we hebben die (lachje), maar het is goed om samen te zijn zonder afleidingen. Normaal ontmoeten we elkaar altijd in Sacramento of New York omdat groepsleden in een van die plaatsen wonen, nu verkozen we ergens compleet anders op te nemen. Zo zaten we afgeschermd van onze vrienden en waren we op elkaar aangewezen."
enola: Wat voor plaat hadden jullie voor ogen toen jullie daar introkken?
Offer: "We wilden een plaat die veel meer live klonk dan Louden Up Now. Dat hebben wel al met elke plaat opnieuw geprobeerd, maar zeker nu: heel dat discopunkgenre was nogal beperkend geworden, en we wilden het opener houden dan dat. En we wilden zeker ook de fouten van de vorige plaat rechtzetten. Als ik naar die vorige plaat luister, zie ik wel wat het had moéten zijn maar wat het net niet is. Dat is jammer, ik wilde dat mijn teksten deze keer iets minder in your face zouden zijn en meer ambigue en persoonlijk. De luisteraar moest er zowel zichzelf als mij in kunnen herkennen. Door ons geluid zo rijker te maken en beter te focussen konden we onze ideeën beter realiseren."
enola: Myth Takes is dus de definitieve plaat? Of staan er weer dingen op die je anders had moeten doen?
Offer: "Wat de tekortkomingen van deze plaat zijn, moet nog blijken, maar op dit moment voelt hij veel meer als een klassieker aan. Eigenlijk hebben we de songs voor deze plaat vier keer geschreven. Eerst schreven we ze in het repetitiehok, vervolgens kregen ze een tweede versie toen we ze live begonnen te spelen, bij het opnameproces veranderden ze opnieuw helemaal en daarna moesten we ze opnieuw leren spelen voor de tour."
enola: De band wilde dat je teksten ernstiger werden, las ik.
Offer: (lacht) "Het probleem is dat we in de band weinig ernstig praten, het is één en al gegrap. Maar als het album dan een titel moet krijgen, reageren ze plots dat dit of dat niet kan omdat het een grap is. We discussiëren nu eenmaal niet veel over politiek."
enola: Je zingt dus maar over politiek omdat de band niet wilt…
Offer: "… dat ik over scheten zing. Begrijpelijk ook (lacht). Ze hoefden inderdaad niet nog eens een "ShitScheisseMerde". Martin vroeg me vooraf mijn teksten en ik heb hem "All My Heroes Are Weirdos" gegeven. Blijkbaar was hij tevreden want hij vroeg er verder niet meer naar."
enola: Ging dat werken aan je teksten vlot? Of vergde het veel inspanningen om wat minder direct te zijn dan "Like I give a fuck" (uit "Pardon My Freedom")?
Offer: "Ik heb er mij in elk geval veel meer mee geamuseerd deze keer. Maar het was hard werken, zelfs al kwamen de woorden gemakkelijker in me op. Ik probeerde deze keer eerder verhalen te vertellen en daar slaat ook de titel Myth Takes op: toen we het geheel bekeken, bleek de hele plaat uit vertelsels, mythes te bestaan. Al de rock-’n-rollverhalen waar ik mee opgroeide en die mij leerden wat ik moest weten over liefde en dat soort dingen, zijn hedendaagse mythes en deze plaat zijn onze versies ervan." "En al zijn mijn teksten dan niet meer zo onsubtiel, er zit zeker nog altijd een politiek randje aan. Zo trek ik in "All My Heroes Are Weirdos" een parallel tussen keizer Nero die zelf zijn Rome in brand steekt en Georges W. Bush. Ik portretteer hem als een legendarische gek, en dat is niet ver van de realiteit: als we binnen honderden jaren op de Amerikaanse presidenten gaan terugkijken, zal hij er uit springen, hij zal niet gewoon één in de rij zijn."
enola: In elk interview hebben jullie het erover dat jullie in Europa zo anders onthaald worden dan in de Verenigde Staten. Is het echt zo anders?
Offer: "In Amerika moesten we de toeschouwers in het begin echt vertellen dat ze moesten dansen. In Europa was dat niet nodig want hier dansen mensen sowieso. Bij ons is er gewoon geen dancecultuur zoals bij jullie: haast niemand is daar ooit al een hele avond uitgegaan op dansmuziek terwijl dat bij jullie de gewoonte is."
enola: Als ik je live soms bezig zien, dan bedenk ik dat je wel de conditie van een sportman moet hebben. Of niet?
Offer: "Niet dat ik fitness of zo, maar halverwege elke tour is er zeker zo’n moment dat ik inderdaad een erg goeie conditie heb. Maar de eerste optredens hap ik toch af en toe naar adem. Nu je het zegt: ik ben op dit moment erg out of shape, dus ik zou beter wat fietsen."
enola: Ooit leefde je een paar jaar van een leefloon en je had daar geen probleem mee. "Ik zie het als een artiestensubsidie", zei je er toen over. Misschien is het een vreemde gedachte, maar toen ik dat las, dacht ik "Hé, hebben ze in de V.S. dan wél nog een sociale zekerheid die ertoe doet?"
Offer: (lacht) "Dat is het net: ik ben er uiteindelijk mee gestopt omdat ze het veel moeilijker hadden gemaakt om er van te leven. Ik zat toen wat verstrikt in allerhande anarchistische ideologieën en ik vond dat er geen jobs waren die wanhopig smeekten om gedaan te worden, dus nam ik er geen aan. Waarom zou ik werken als er niet meteen een job voorhanden was? Waarom zou ik niet gewoon mijn tijd nemen en van het leven genieten? Dat heb ik dus ook gedaan en wat mij betreft, heb ik die tijd ook gebruikt om mezelf te veranderen."
enola: En nu heb je met !!! een echte job?
Offer: "Ik hou er nét genoeg aan over. De anderen meestal niet. Die hebben een gezin te onderhouden en hebben dus een stuk of wat meer rekeningen te betalen. Ik weet hoe ik goedkoop kan leven, dat leer je wel als je op de welfare zit. Maar wie weet, zit het er misschien in dat we even gaan kunnen stoppen met werken nu we voor Myth Takes net een nieuw contract gaan tekenen met Warp. Maar hoe dan ook gaat niemand een pensioen overhouden aan deze band.
enola: Ik heb nog tijd voor één vraag, zeg jij eens wat de vraag is waar jij al jaren op zit te wachten?
Offer: "Do you want to meet my sister?" (lacht)
enola: Helaas, ze houdt enkel van Marco Borsato.
