Terwijl de jaren zeventig op hun einde liepen en Britse jongeren en masse hun ongeloof in de maatschappij en de waarden waar die voor stond uitspuwden, weerklonk hier en daar ook een oerschreeuw van wanhoop en existentiële pijn. Punk was slechts het topje van de ijsberg, onder de waterlijn scheurden gothic en new wave de samenleving verder open.
Bauhaus, de grondlegger van gothic, werd in 1979 opgericht door enkele kunststudenten die voornamelijk elementen uit de expressionistische Duitse films en oude horrorfilms (o.a. uit de Universal-stal) puurden voor hun gotische live-shows. Tussen 1979 en 1984 bracht de groep niet alleen vier albums uit, maar ook een live-album en verschillende singles. Later volgden onder meer nog twee live-albums, drie compilaties en de verzamelde BBC-sessies op cd.
De dvd Shadow Of Light •Archive bundelt de twee — niet meer verkrijgbare — videocassettes die kort na het uiteenvallen van de groep uitgebracht werden. Terwijl op Shadow Of Light de clips (of promovideo’s zoals het zo mooi heet) afgewisseld worden met live-opnames, bestaat Archive voornamelijk uit live-materiaal dat als een soort verhaal aan de kijker gepresenteerd wordt.
Het grote minpunt aan Archive is de opbouw van het verhaal. Single "Lagartija Nick" vertelt in stemmige bruine kleuren hoe een oude man door enkele jonge heethoofden achtervolgd wordt, alvorens te verdwijnen in ondergrondse catacomben. Daar speelt hij op oude filmspoelen de nummers van Bauhaus af, die live opgenomen werden in het Old Vic Theatre in Londen in 1982. Het verhaal eindigt met een ontploffende projector en de clip "Sanity Assasin", in feite niet meer dan stills uit andere de clips overgoten met hetzelfde stemmige bruin.
Ook op Shadow Of Light wordt gepuurd uit deze opname voor verschillende songs. Daarnaast krijgen we ook de clips van "Telegram Sam" (T-Rex), "Ziggy Stardust" (David Bowie), "Mask", "Spirit" en "She’s In Parties" te zien. "Telegram Sam" en "Ziggy Stardust" (ongetwijfeld hun bekendste clip) tappen uit een gelijkaardig vaatje waarbij de groep in duistere steegjes de song speelt, zij het dat bij "Ziggy Stardust" ook een publiek aanwezig is dat zanger Peter Murphy uiteindelijk in een soort lijkzak naar buiten draagt.
"Spirit" speelt in op de thematiek van de song en plaatst de band in een verlaten theater. Het zijn echter "Mask" en "She’s In Parties" die opvallen, doordat in geen van beide gevallen de groep al spelend aan bod komt. "Mask" is visueel en thematisch evenwel nog sterk verbonden met de andere clips door zijn gotische sfeer, terwijl "She’s In Parties" veeleer een David Lynch ten tijde van Eraserhead koppelt aan neo-noirsfeer. Toch blijven de clips vooral als tijdsdocument interessant, want ze zijn helaas te gedateerd om echt indrukwekkend te zijn.
Het visuele heeft bij Bauhaus altijd een grote rol gespeeld: de optredens werden gekenmerkt door de schaarse verlichting waarbij een graatmagere Peter Murphy als een nazaat van Dracula, onsterfelijk gemaakt door Bela Lugosi, over het podium kroop en zich te buiten ging aan theatrale poses. De androgyne gitarist Daniel Ash verschilde in presence niet veel van Murphy, maar beiden werden sterk gecontrasteerd door de eeuwig in het pak gestoken, ongenaakbare bassist David J en rockende drummer Kevin Haskins.
Het is dan ook doodjammer dat men voor deze dvd niet de moeite heeft genomen de concertregistratie in zijn geheel te houden maar opnieuw voor een volledig verknipte versie gaat. Dat er vervolgens ook geen audiocommentaar te bespeuren valt van de groepsleden, is meer dan een gemiste kans. Shadow Of Light •Archive is niet meer geworden dan een snelle cash-in door de twee oude video’s op een dvd te gooien, terwijl het medium zelf zoveel meer mogelijkheden biedt. Een groep als Bauhaus die een hele muziekstijl mee heeft helpen vormen, heeft recht op meer dan dit haastig bij elkaar geflanste niemendalletje. Een zwaar gemiste kans dus.
