Tijdens onze zoektocht naar muzikale klasse, supersongs, sfeer en integriteit stootten wij in 2005 op een onoverzichtelijke poel platen. Onze fantastische platen van het afgelopen jaar.
- Sigur Rós :: Takk Ijslands en ook onze hoop in donkere dagen: Sigur Rós. De groep overtrof zichzelf op ‘Takk..’, hun vierde studio-album. Onaards mooie melancholie met hoopvolle lichtpunten aan de einder. Wat een sound! Wonderlijke sfeerplaat!
- My Morning Jacket:: Z Vierde studioparel van het gezelschap uit Louisville, Kentucky. Muzikale rijkdom in overvloed: de eeuwig in echo badende stem van brein Jim James, uitgesponnen gitaarjams, ingetogen songs die openbarsten, een dopy kozakkenwals, een met elektronica doorspekte productie. ‘Z’ is een in een magisch-realistische hoes gehuld werkstuk dat The Band verzoent met The Flaming Lips, Pink Floyd en The Clash. Straffe plaat.
- Mercury Rev :: The Secret Migration Gracieuze terugkeer van Mercury Rev. Ook op hun zesde cd laten Jonathan Donahue en de zijnen een apart, veelgelaagd en theatraal geluid horen dat tot de verbeelding spreekt. ‘First-Time Mother’s Joy (Flying), ‘Vermillion’, ‘My Love’, ‘Secret For A Song’, ‘Moving On’…: stuk voor stuk zijn het songs met een hoog Willie Wonka-gehalte en een gezonde dosis magie. Lelijke hoes, sterk album.
- Sufjan Stevens :: Illinois In de wedstijd wie-heeft-de-mooiste-naam? Moet hij het onderspit delven voor Devendra Banhart maar in onze top-tien staat hij net iets hoger dan de weirde bard. Illinois bevindt zich mijlen boven het vastgeroeste singer-songwriterpad waar velen aan blijven plakken. Stevens flirt met barok, folk en klassiek en komt er vlot mee weg. Een weelderige cd die we u warm aanbevelen.
- Devendra Banhart :: Cripple Crow Met voorsprong Banharts beste worp tot nu toe. ‘Cripple Crow’ is een bijzonder psychelische mix van tokkelvlijt, neo-folk, spaanstalige melancholie, non-sensicale sixties muziek en een krakend stemgeluid. Geslaagd retrovoer voor kleurrijke mensen met een voorliefde voor stofjes en kleurtjes. Acid folk forever!
- Spinvis :: Dagen Van Gras, Dagen Van Stro Erik de Jong aka Spinvis doet meer dan alleen maar bevestigen op ‘Dagen Van Gras, Dagen Van Stro’. ’s Man tintelende album is een zweefplaat met jazzy accenten, inventieve teksten en verwijzingen naar Eels en Zappa. Eén van de songs van het jaar mag de Jong op zijn rekening schrijven: het wondermooie met piano, ringelgitaren en strijkers aangeklede ‘Aan De Oevers Van De Tijd’.
- South San Gabriel :: The Carlton Chronicles: Not Untill The Operation’s Through Aan laag tempo en zonder zwaar geschut troffen Will Johnson en zijn kompanen van South San Gabriel raak op het intimistische, ‘The Carlton Chronicles’, een conceptalbum over een kat. Wat er aan muzikale schoonheid viel te rapen moest allerminst onderdoen voor het melancholische ‘Welcome Convalescence’ uit 2003. Oprecht mooie, aan Sparklehorse verwante indie-americana met een sluimerende onderhuid.
- Daniel Lanois :: Belladonna Daniel Lanois, de befaamde producer van U2 en Bob Dylan kwam in 2005 op het voorplan met dertien op ambient drijvende soundscapes. Griezelig mooie drones waren het, waarin Mexicaanse sfeertjes opdoken, een pedal steel een prominente rol speelde en het dubby ‘Frozen’ voor een verrassing zorgde. Bloedmooi!.
- Baxter Dury :: Floorshow Wees welkom in het getormenteerde universum van Baxter Dury: retro-psychedelica met een grofkorrelige wall of sound, britpop met een donkere ziel en ballads met de allures van een treurmars. Prima opvolger voor het in 2002 verschenen ‘Len Parrot’s Memorial Lift’. Vader Ian keek mee vanuit rock ‘n’ roll heaven en zag dat het goed was.
- Vic Chesnutt :: Ghetto Bells Doorleefd twaalfde album van Vic Chesnutt. Mee ingekleurd door Van Dyke Parks (de tekstleverancier van Brian Wilson), jazzgitarist Bill Frisell en Don Heffington (Jayhawks). Een plaat die verstild, integer, mysterieus, melancholisch en herfstig als ze is, ook op uw schap zou moeten kunnen landen.
Net buiten die vermaledijde top-10 gevallen: Transistor Radio van M. Ward, Cinder van Dirty Three, Howl van Black Rebel Motorcycle Club.
Songs die we nog lang zullen koesteren: “So Here We Are” (Bloc Party), “Somerset House” (Stuart A. Staples), “Dakota” (Stereophonics), “How Do You Keep Love Alive” (Ryan Adams).
Live zeer de moeite: Mercury Rev (le Splendid, Lille), CocoRosie (Cactus Brugge), Sigur Rós (Cirque Royal, Brussel)
