Het Zombiegenre kent al enkele jaren een revival. Zit de wereld nog te wachten op een afkooksel van Walking Dead? Wachten is een groot woord, maar het valt niet te ontkennen dat deze Alice Matheson de moeite is om in huis te halen.
Het decor is St. Mary’s Hospital in Londen. We vinden verpleegster Alice Matheson in het mortuarium van het ziekenhuis. Ze staat op het punt om Susan Cross, een terminale kankerpatiënte, een dodelijke injectie te geven. Op het eerste gezicht om haar een langere lijdensweg te besparen, maar al snel wordt het duidelijk dat de hoofdreden haar eigen plezier is. Alice is een seriemoordenaar pur sang, wat niet evident is voor een vrouw.
Deze keer loopt het echter niet zoals verwacht. Susan staat terug op en wil Alice te lijf gaan en het liefst de keel oversnijden. Een schedelboor biedt soelaas. Alice wijt het eerst aan de dosis van de injectie, maar vanaf dat ogenblik wordt het ziekenhuis overspoeld door mensen met bijtwonden. Als een verkeersslachtoffer met een bijtwonde de geest geeft om vervolgens zonder hartslag terug op te staan en een ambulancier de keel over te snijden, wordt er heel wat duidelijk. Londen is het slachtoffer van een zombieplaag.
Vanaf dit moment krijgt het verhaal verschillende sporen die de vaart in het verhaal houden. In de eerste plaats heb je Alice Matheson die haar rustige dekmantel om te kunnen moorden in rook ziet opgaan. Het feit dat ze vrij snel doorheeft dat het doorboren van de hersenen de zombies uitschakelt, maakt dat ze gewantrouwd wordt door haar oversten. Een tweede spoor is dat van de zombieplaag die “patiënt Z” met een rangnummer als naam krijgt. De dreiging die je in Walking Dead krijgt waarbij het gevaar achter elke hoek schuilt, heb je hier minder. Iedereen en vooral Alice, houdt het hoofd koel in deze eerste twee delen, waardoor het seriemoordenaarsverhaal op het voorplan komt. De aanwezigheid van zombies in het ziekenhuis biedt Alice zelfs enkele mogelijkheden. Ze kan ze zelfs inzetten om zich van enkele collega’s te ontdoen die te dicht op haar vel zitten. De gelijkenissen met Dexter, ook weer een televisieserie, zijn niet ver te zoeken. Omdat Alice enkel terminale patiënten het hoekje om helpt, krijg je een zeker gevoel van sympathie voor het hoofdpersonage. Je wordt als lezer meegezogen in een aantal zoektochten. Wat is de voorgeschiedenis van Alice? Ze werd als zevenjarige geadopteerd en heeft geen herinneringen aan de periode daarvoor. In deel twee wordt ze hiermee geconfronteerd als iemand uit haar kindertijd haar herkent. Hoe is dit zombievirus ontstaan en hoe kan je dit oplossen? Wordt Alice ontmaskerd? En daar bovenop krijg je nog het traditionele ziekenhuisgegeven van de knappe dokter die harten breekt en zijn zinnen op Alice heeft gezet.
De strip leest als een televisieserie. Elk deel stopt met een cliffhanger en begint met een korte flashback vanuit een ander gezichtspunt. Tekenaar Philippe Vandaële levert knap werk met een Marvelachtige stijl die nergens afzwakt. Kompaan Jean Bastide heeft ook duidelijk plezier beleefd aan de sfeervolle inkleuring. Heel ander werk dan zijn nieuwe rol als tekenaar van Bollie & Billie. Maar de grootste lof gaat toch naar scenarist Jean-Luc Istin. Het was slim om het decor naar een bekende grootstad te brengen, meer bepaald in Whitechapel, wat een grimmig Jack the Rippersfeertje oplevert. Hij is karig met decorveranderingen en heeft met Alice Matheson een nieuw hoofdpersonage met heel wat potentieel gecreëerd. Ze is hoogbegaafd, berekend en totaal gevoelloos, maar toch wekt ze sympathie op. Enig minpuntje is de slordige vertaling en letterzetting. Het feit dat de pc’s in een Londens hospitaal een frans bureaublad hebben geeft even een knikje in de geloofwaardigheid, zelfs meer dan het bestaan van zombies. Achteraan krijg je telkens een overzicht van de hoofdpersonages en de covers van de zes delen van seizoen 1, want het begrip seizoen is intussen ook geïntroduceerd in de stripwereld. De eerste twee delen liggen intussen in de boekhandel. In Frankrijk is het vierde deel al uit en verwacht wordt dat tegen de zomer heel seizoen 1 een feit is. Hopelijk is het een voorbode voor seizoen 2. Na deel 2 blijf je er in elk geval naar uitkijken.
