Mac Miller :: Balloonerism

Postuum uitgebrachte albums beluisteren moet je steeds doen met dezelfde voorzichtigheid waarmee je voor het eerst in acht jaar de rommelzolder van je grootmoeder betreedt. Al kan u het stofmaskertje afnemen voor deze Balloonerism van de Amerikaanse rapper Mac Miller. Het is zowaar een volledig afgewerkte plaat, een unieke vlinder die al die jaren in de cocon was blijven steken.

Indien de grote platenbonzen dezer aarde nog een extra argument zoeken om slabakkende artiesten op hun label te motiveren hun creatieve output te verhogen, kan gerust het voorbeeld van de Amerikaanse rapper Mac Miller aangehaald worden. Met Balloonerism verschijnt zijn vierde album in vijf jaar. Wacht, is de man niet- ? Inderdaad, ja. Hij overleed in 2018.

Uiteraard zijn wij niet van mening dat kwantiteit de hoogste prioriteit dient te zijn, maar het postuum gereleasede materiaal van de rapper was vaak wel van bijna afgewerkt niveau. Zo was Circles uit 2020 mogelijks zijn beste en meest mature werk. Het liet een artiest horen die, ondanks zijn geringe leeftijd, matuur geworden was. Niet meer jongensachtige lol trappende rap, maar therapeutische en haast filosofische observaties met de allures van een begenadigd singer-songwriter.

Maar goed, de vraag bij deze zoveelste gooi post mortem is dus: hoeveel konijnen kan je uit de hoed toveren? De voortekenen zijn alvast goed: de release van Balloonerism is een bewust doorgedreven project van Millers familie en naasten. Niet om een zoveelste ‘och gere, zo erg toch dat hij zo vroeg moest gaan’ op te wekken bij de mensen waarna ze naar de portefeuille grijpen, maar wel een tijdsdocument, een momentopname verstild in de tijd.

Het betreft namelijk een serie slaapkameropnames die de man in 2014 maakte. Niet zomaar losse ideeën, maar een coherent tegengewicht voor de evolutie naar mainstream rap die hij  toen aan het doormaken was. Geen verplichtingen van major labels, maar het resultaat van een man die nog steeds plezier en rust zoekt in zijn muziek, ook al maakt hij die daarnaast ook voor het grotere publiek.

Wat bedoelen we daar nu precies mee? Wel, we horen hier een versie van Mac zoals we hem het liefst hebben: een eerlijk, nieuwsgierig, maar neerslachtig figuur die zelfs de donkerste gedachten weet te spreiden op een kersenpitkussentje van jazzy samples. Ook toen al was de topbassist Thundercat aan boord om hem daarbij te ondersteunen. Zie bijvoorbeeld het onweerstaanbaar funky “Friendly Hallucinations” en “5 Dollar Pony Rides”, of het misschien toch iets minder afgewerkte “DJ’s Chord Organ”, samen met SZA. Meer richting bittersweet singer-songwriting gaat het bijvoorbeeld op “Funny Papers” of “Excelsior”. “Do You Have A Destination?” laat dan weer echo’s horen van de psychedelische rap waarmee de man toen in de mainstream bekend begon te worden.

Muzikaal een mooi pallet dus, met teksten die je recht door het hart boren. De persoonlijke demonen en drugsspoken waden rond in elke zin en vormen zo Millers unieke karakter. Als een soort hiphopversie van Nick Drake of Sparklehorse beseffen we dat net die last, die te zwaar om dragen bleek, de man uniek en van topklasse maakt. En het is niet enkel die zware zinnen als “If I die young, promise me you’ll be at my funeral” die het hem doen. Het is net het feit dat de man even verder puberaal met ons lacht omdat we dansen als een bezemsteel, en zelfs de frase “This gon’ be the best day ever” laat ontsnappen, dat wat hij zegt zo echt maakt.

Balloonerism is dus absoluut het beluisteren waard. Akkoord, niet alle nummers zijn even afgewerkt en het laat geen echt nieuwe kant van de artiest zien, maar wat wil je van een collectie die al tien jaar geleden werd gemaakt? We mogen dus best tevreden zijn met deze schat op zolder. Koester ze, in plaats van er waanzinnige bedragen voor te vragen op die tweedehandssite onder het excuus dat het vintage is.

7.5
Warner Records
Warner Records

verwant

Ook Mac Miller bevestigd door Les Ardentes

Naast Placebo bevestigt Les Ardentes nu ook de komst...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

Lambrini Girls :: Who Let The Dogs Out

De reputatie was er al, nu heeft Lambrini Girls...

Malvin Moskalez :: Not Today

Het leven loopt nooit rechtlijnig en is geenszins zwart-wit....

recent

Elizabeth O’Connor :: Walvistij

Denk aan het leven op een nauwelijks bewoond eiland,...

Heraclitus :: Alle Woorden

Alle Woorden als titel van een boek klinkt indrukwekkend,...

We Are Open 2025 :: Een bosaardige bodem vol bloed

7 februari 2025Trix, Antwerpen

We hadden de MIA's, de Week van de Belgische...

Yūko Tsushima :: Een Vrouw rent over een Berg

Onder het pseudoniem Yūko Tsushima publiceerde Satoko Tsushima (1947-2016)...

Paddington in Peru

n 2014 zorgde een combinatie van CGI en ‘motion...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in