Hoewel zijn naam niet spontaan een belletje zal doen rinkelen, heeft Mohamed Kordofani al een paar mooie verwezenlijkingen op z’n actief. Nadat hij eerst aan de kost kwam als luchtvaartingenieur, begon de man video’s en kortfilms in elkaar te steken, wat hem meteen ook al de nodige aandacht bezorgde. Voor Gone for Gold werd Kordofani prompt uitgeroepen tot beste regisseur (Taharqa International Award for Arts) en ook het daaropvolgende Nyerkuk viel meermaals in de prijzen. De autodidact haalde echter zijn grootste slag thuis toen hij vorig jaar naar Cannes mocht afreizen om er zijn langspeelfilmdebuut Goodbye Julia voor te stellen – een eer die nog geen enkele andere prent uit Soedan te beurt viel.
Goodbye Julia handelt over twee vrouwen die door het lot worden bijeengebracht. De gewezen zangeres Mona leidt een schijnbaar comfortabel leven in de hogere middenklasse, maar wordt verteerd door schuldgevoelens. Haar echtgenoot heeft immers een moord op zijn geweten die voortvloeide uit een paniekreactie, op een moment dat de veiligheid van Mona in het gedrang kwam. Gedreven door wroeging besluit ze de weduwe van het slachtoffer en haar zoontje onderdak te verlenen, waarna beide vrouwen ondanks hun totaal tegengestelde achtergrond, toch een zekere steun weten te vinden bij elkaar.
Mohamed Kordofani plaatst het verhaal van Goodbye Julia te midden van het nog niet vergeten conflict tussen Noord- en Zuid-Soedan. De film situeert zich in het sleuteljaar 2005, wanneer een vredesakkoord werd gesloten dat een einde maakte aan deze bloedige burgeroorlog. Later verschuift de plot naar 2010, in de aanloop naar de onafhankelijkheid van Zuid-Soedan en het grote referendum dat daaraan voorafging. Kordofani streeft er niet naar om de politieke omwentelingen van het land in kaart te brengen, maar zoomt nauwer in op de sociale ongelijkheid die onder de bevolking heerst terwijl er zich grote veranderingen op de achtergrond afspelen.
De cineast maakt gebruik van lang aangehouden camera-instellingen om de emoties kracht bij te zetten, en doet dit zonder in goedkoop sentiment te vervallen. Zachte kleuren gaan hand in hand met een strak afgelijnde mise-en-scène. Close-ups maken daar herhaaldelijk deel van uit en worden ingelast om een aparte sfeer op te roepen. Desalniettemin zal Goodbye Julia wellicht eerder geruisloos de revue passeren en is dit een film die zelfs binnen het arthouse circuit weinig potten zal breken. De sterkte schuilt in de doorleefde vertolkingen door beide hoofdrolspeelsters. Eiman Yousif is een muzikante die Mohamed Kordofani via social media kanalen op het spoor kwam, terwijl Siran Riak ooit tot Miss Soedan werd gekroond en er een carrière als model op nahoudt. De twee amateuractrices zijn aan elkaar gewaagd en geven het beste van zichzelf, maar desondanks heeft Goodbye Julia de neiging om wat te blijven aanslepen en laat de film in zijn geheel genomen geen echt grote indruk na.
