2020 was op het vlak van filmdistributie (zoals op veel andere vlakken) een bijzonder jaar. Nu Warner Bros. aankondigde dat in 2021 alle films die het huis verdeelt tegelijkertijd zullen verschijnen in de zalen en op de aan Time Warner gelinkte streamingdienst, breekt ontegensprekelijk een periode van pijnlijke transitie aan in afwachting van een nieuw evenwicht. Los van die onzekere blik op de toekomst, kan er op kwalitatief filmvlak echter wel tevreden teruggekeken worden. De Enola recensenten lichten de komende dagen elk hun tien favoriete titels van 2020 toe en op 1 januari krijgt u de samengestelde top-10 van de hele filmredactie (om in aanmerking te komen moest een film in 2020 in dit land uitgebracht zijn in de zalen of via VOD/streaming, titels op filmfestivals die pas in 2021 in de zalen verschijnen, werden dus niet opgenomen in de lijstjes en verhuizen naar 2021).
- For Sama (W. Al-Kateab, E. Watts – Usa/Uk/Syr)
Een film die krioelt van de intense beelden, scherpe verwoordingen en krachtige intenties. Misschien wel dé film van 2020, voornamelijk omwille van zijn puur karakter.
- Été 85 (F. Ozon – Fr/Bel)
Waarschijnlijk de meest krachtige liefdesfilm die nog lang op mijn netvlies gebrand zal staan. Het plaatje wordt netjes vervolledigd door de hemelse deuntjes en Franse landschappen. En dan heb ik het nog niet over de ‘grafscene’…
- Ema (P. Larraín – Chil)
Ongetwijfeld de meest imposante Chileense film aller tijden. De kleuren en muziek die Larraín gebruikt, dompelen je onder in heerlijke zuiderse sferen. De intensiteit van de karakters, hun emoties, spatten van het scherm, waardoor deze film terecht meerdere nominaties heeft gekregen.
- I am Greta (N. Grossman – Usa/Uk/Zw/D)
Intens beeld van een prachtig persoon. Maar hoe meer tijd je over de documentaire laat heengaan, hoe meer twijfels er komen. De intentie van Greta blijft nobel, maar toch speelt ook hier ‘geld’ reeds een rol van in het prille begin.
- Kom hier dat ik u kus (S. Lubbe Bakker, N. Van Koevorden – Nl)
Een Nederlandse film die je niet zomaar zal vergeten. Een cast om U tegen te zeggen en een adaptatie zoals er niet veel zijn, schitterend!
- Babyteeth (S. Murphy – Aus)
Eliza Scanlen en Toby Wallace schitteren in dit hemelse verhaal over kanker, rebellie en Engeland. Hier en daar wat swingende deuntjes, opmerkelijke kapsels en excentrieke personages, maken van Babyteeth een heerlijk goedlachse komedie.
- Muidhond (P. Toye – Bel/Nl)
Patrice Toye doet het opnieuw, schitteren met gevoelige verhalen, overgebracht met een topcast. Een film die je laat nadenken, die je doet zwijgen, die je niet meer loslaat.
- Charter (A. Kernell – Zw/Nw/Dk)
Een dramafilm pur sang, maar toch geen zeemzoet verhaal. De harde realiteit van een vechtende moeder die intens in beeld wordt gebracht door Amanda Kernell.
- Rebecca (B. Wheatley – Usa/Uk)
Al is Wheatley geen Hitchcock, hij weet wat hij doet. De verfilming van du Maurier’s roman, is een heerlijk meesterwerk, mede door de prachtige enscenering.
- Madre (R. Sorogoyen – Fr/Sp)
Al laat de film ons vaak op onze honger zitten, en is het verhaal eerder een foute Griekse tragedie, toch maakt Sorogoyen het nog goed door zijn intens gebruik van kleur.